جمعبندی گفتگوهای موضوع چطوری یه تیم یا سازمان میتونه مثل طبیعت خودسازمانده باشه؟:
پرسش ها
- آیا سازمان ها مثل طبیعت اجازه تکامل به سیستم هاشون رو میدن؟
- فرآیند خودسازمانده یعنی چی؟ فرآیندی که نظم ماکروسکوپیکی درون اون از برهم کنش های میکروسکوپیکی اجزاش نتیجه میشه. برای ایجاد این نظم نیازی به نیروی بیرونی نیست. (مثال حرکت گنجشک ها)
- جهت گیری اولیه کل سیستم چطور مشخص میشه؟ قطب نمای درونی یه سازمان چیه؟
- چی باعث میشه که سیستم های طبیعی خودارزیابی از نتایج عملکردشون داشته باشن؟
- آیا در یک سیستم طبیعی هر یک از اجزا از وظیفه دیگر اجزا یا هدف کلی سیستم آگاه هستند یا فقط وظیفه خودشون رو انجام میدن؟
چالش ها
- در سیستم های انسانی برای رسیدن به این هدف باید اعتماد بین افراد وجود داشته باشه.
- در سیستم های انسانی معیارهای ارزیابی عملکرد توسط انسان ها تعیین میشه.
ایده ها و نظرات
- نگاه به طبیعت و حرکت با سرعت کم در اون و مطالعه رفتار موجودات (انواع همزیستی و مشارکت اونها)
- نوعی جهان شمولی در سیستم های خودسازمانده وجود داره. رفتار این سیستم ها از یک قانون و مدل پیروی میکنه.
- بهینه بودن و تکامل پذیر بودن جزو مهمترین ویژگی های سیستم های طبیعی هست. نمونه سازمان انسانی اون آزمایش روندها و تغییر، بهبود یا حذف اونهاست.
- در سیستم های طبیعی خودارزیابی از نتایج عملکرد وجود داره.
- در سیستم های طبیعی تصمیم گیری گروهی به جای تصمیم گیری فردی وجود داره. نمونه اون تصمیم زنبورهای پیش آهنگ برای تعیین مکان ساخت کندوی جدید هستند. (البته ظاهرا همیشه هم تصمیماتشون –البته از نظر ما- درست نیست.)
- موریانه ها هم در ساختن سازه های عظیم تبحر زیادی دارن.
- شاید بر خلاف تصور عمومی سازمان های طبیعی سازمان های ساده ای هستند. یه سازمان تک هدفه با یه هدف شفاف.
- اعضای سیستم های طبیعی تقسیم وظایف طبیعی دارند و به همین دلیل نیازی به کنترل ندارند. اینکه سیستم رفتار پیچیده از خودش بروز میده به معنی پیچیدگی اجزای سیستم نیست.