کارهایی در زمینه ی هویت برند استان ها چند سال پیش در جریان بود، و فکر میکنم پیشنهاد نمادهای محلی اتفاقا خیلی به هویت محلی هم کمک میکنه.
بد نیست هر کدوم نمادی برای استان محل زندگی مون مطرح کنیم:
یزد: سرو ابرکوه
خراسان رضوی: سد کارده
اصفهان: زاینده رود
آذربایجان (ها): ارومیه
خوزستان: کارون
فارس: رودخانه خشک
نایین: آسیاب آبی ریگاره
شهرری: چشمه علی با قدمت حدود هشت هزار سال که اخیرا خشک شده.
آپدیت: موضوع رو به ویکی تبدیل کردم و همه ی افراد با اعتبار پادپُرسی کافی میتونن اون رو ویرایش کنن و نماد مناسب شهرشون رو اضافه کنن. کافیه روی آیکون ویکی زیر نوشته کلیک کنن. بقیه دوستان هم میتونن در قالب پاسخ، نمادها رو مطرح کنن تا در موضوع قرار بگیره.
در استان کرمانشاه چند نماد مهم وجود دارد. یکی، سراب نیلوفر است که من از کودکی به آنجا می‌رفتم و واقعا پر آب بود. سراب‌های دیگری هم هستند اما من اسم‌شان را یادم نمی‌آید. دیگری درخت رحمت (چنار ۷۰۰ ساله) که در کنار دریاچه طاق بستان قرار گرفته است. رودخانه قره‌سو هم زمانی رودخانه پرآبی بود اما الان تبدیل به محل عبور فاضلاب‌ها شده است. رود قره‌سو به رود گاماسیاب ملحق می‌شود و سپس به سیمره می‌ریزد و در نهایت همگی به کرخه می‌ریزند. بنابراین قره‌سو را می‌توان یکی از سرچشمه‌های کرخه در نظر گرفت.
تصویری از سراب نیلوفر در کرمانشاه پیش از تخریب مهندسان و تبدیل شدن به یک دریاچه مصنوعی. این سراب چند سال پیش به طور کامل خشک شد. پس از آن دیگر خبری از نیلوفر نبود (مشاهده شخصی، سال ۱۳۹۵).
سد کارده نسبتا جدیده و نمیتونه نماد باشه. ضمنا بند گلستان با آب فراوان همیشه تو دید بوده و سدها عموما دور از شهر و خارج از دید زیاد هستند. همین الان هم هر وقت پر میشه همه میگن امسال پر آبی داریم.
«آیا تاکنون به شهرهایی که رودخانه دارند، فکر کرده‌اید که چطور می‌توان از این رودخانه‌ها به نفع گردشگری و اوقات فراغت مردم درآمدزایی کرد؟»
به نظرم میرسه بعضی از این نمادهای آب دار استانی رو که هنوز زنده هستن، بشه با اهداف گردشگری پرورش داد و با یه تیر دو نشون زد: حفاظت از آب منطقه و کارافرینی! مثلا بند گلستان مشهد تا چندین سال پیش حداقل جایی بود که زایرها ازش استقبال میکردن، و منبع درامد خوبی برای اون منطقه بود.
