مسئله ضایعات مواد غذایی ابعاد مختلفی داره . امنیت غذایی با توجه به رشد جمعیت جهانی و تغییرات آب و هوایی یکی از چالشهایی هست که پیش روی بشر خواهد بود.
شوخی نیست: با حجم بالای دور ریز مواد غذایی میشه جمعیت گرسنه جهان رو از گرسنگی نجات داد.
خب : مگه همه ابعاد این ماجرا تحت اختیار و توان ماست؟ قطعا نه!!! اما جاهاییش بستگی مستقیم به عملکرد ما داره.
می دونیم که خیلی از شما هم مثل ما خیلی وقت ها با دیدن منظره اسراف و دور ریز مواد غذایی تو تالارهای پذیرایی و غذاخوری دانشگاه و آشپزخونه ها کمی به فکر فرو رفتین و حتی ممکنه وجدانتون دچار عذاب شده باشه!!!
بالاخره باید از جایی شروع کرد، یکی از اون جاها می تونه پادپرس باشه.
ما این راه رو شروع کردیم . میتونی به میزان دغدغه و خلاقیتی که داری همراه باشی…
تو این مدت یک هفته و اندکی بیش، برای اینکه عمق و اهمیت مسئله رو درک کنیم آمارهایی رو جمع آوری کردیم و پرسش هایی مطرح شده تا از زوایا و جانب افراد مختلف چالش بهتر دیده بشه.
حالا نوبت به اشتراک گذاری تجربیاتمون هست:
چه تجربیاتی از این قضیه دارین؟ در آشپزخونه منزل چه راهی پیش می گیرید که دور ریز کمتری داشته باشین؟ اصلا میشه دور ریز به صفر برسه؟ قدیم ها چکار می کردن؟ از مادربزرگا حتما سراغ بگیرید و بپرسید 
در تالارهای پذیرایی و رستوران ها چه تجربیاتی در این مورد داشتین؟
حالا که تجربیات رو گذاشتیم وسط میشه با کنار هم گذاشتن : آمار و اطلاعات، پرسش ها، تجربیات و مغزهایی با طرز فکرهایی متفاوت بهتر جوانب قضیه رو دید و راه حل پیدا کرد.
چکار میشه کرد؟ ایده شما چیه؟ ایده هایی که مطرح میشه چه نقاط ضعف یا قوتی داره؟ کدوم هاش قابلیت اجرا داره؟ کدوم رو نمیشه اجرا کرد؟ چرا؟
در نهایت با کمک هم چند ایده عملی و ناب تر رو با بقیه به اشتراک می ذاریم. میزان عملی شدن ایده ها و تجربیاتمون بستگی به خود جامعه پادپرسی داره. یعنی به میزان دغدغه ای که داریم و خلاقیتی که وسط میذاریم و اینکه چقدر عملیاتی باشه و چقدر مشکل گشا!!!
گروه هدف ما شامل آشپزای خونه میشه تا رستوران ها و مراکز بزرگ عرضه غذا.
ما باور داریم که یک دست صدا نداره و عمل تشدید فقط بین آونگ ها اتفاق نمی افته، رفتار آدم ها در هم تشدید ایجاد خواهد کرد و جهان چاره ای جز پایین آوردن دور ریز غذا نداره. شاید دیر و زود داشته باشه اما قطعا سوخت و سوز نداره…