روزانه یک فرد به طور میانگین 150 بار گوشی تلفن خود را چک می کنه. چندبار از این 150 بار آگاهانه ست و هدف دار؟ شاید خیلی کم.
چطوری برنامه ها و ابزارهای دیجیتال رو طراحی کنیم که این ناآگاهی رو تشدید نکند و بشه از چک کردنها و کلیک کردنهای بی خودی جلوگیری کرد؟
دنباله موضوع چطور میشه از اینترنت بهره برد
دنباله موضوع روزانه چقدر از وقتتون رو برای دیدن ویدئو میذارین؟
یکی از چیزهایی که ما رو به بازی های کامپیوتری، فعالیت در یه سایت یا استفاده از گوشی های همراه معتاد می کنه بازی هایی هست که پشت اونها نهفته هست. یعنی اینا از مفهوم بازی سازی استفاده می کنند.
آیا واقعا وقتی ما روزی 150 بار گوشی مون رو چک می کنیم، یه بازی پشت اون طراحی شده که ما رو به این کار ترغیب می کنه؟
بازی هایی هستن و مساله اینه که از این ناآگاهی جمعی میشه پول دراورد. و بازی سازها خیلی براشون مهم نیست که مردم رو معتاد می کنند. ولی اگه وجدان داشته باشند می تونند معتاد چیزهای خوب کنندشون
با خاموش کردن نوتیفیشنهای اپ هایی مث تلگرام و اینستاگرام و… تعداد کلیک کردنهای روزانه من کمتر میشه. یا اینکه هر کاربری برای کلیک کردناش برنامه داشته باشه!!!
من از اول خودم طوری برخورد کردم که بقیه ازم انتظار ندارند.
یعنی می‌دونن فرضا اگر توی تلگرام به من پیام بدن ممکنه یکی دوروزه بعد جواب بدم !
یا توی اینستا اگر منشن بشوم ساعتها بعد آنرا میبینم.
البته همه ی اینها در حالی هست که اغلب گوشیم دستمه یا دارم داخل سایت ها میچرخم و مطلب میبینم یا کتاب میخونم.
شبکه های اجتماعی بد نیستند اما در جای خود و در زمان خود.
بزرگترین ایراد آنها اعتیاد آورد بودن آنها هست که به هر حال همه رو به نسبت درگیر خودش می‌کند که حالا پتانسیل افراد متفاوت هست عده ای زودتر عده ای دیرتر ،عده ای کمتر عده ای بیشتر