شبکه های اجتماعی و دنیای مجازی ، امروزه در بیشتر بخش های زندگی روزمره ما به چشم میاد و تاثیرات زیادی بر جنبه های مختلف زندگیمون میزاره ؛ صفحه های اطلاع رسانی داخل این شبکه های اجتماعی مثل : کانال های تلگرام، پیج های اینستاگرام و … بخش قابل توجهی ازین شبکه ها را تشکیل میدهند که روزانه مطالب و اطلاعات مختلفی را به اشتراک میگذارند. با توجه به تاثیر شبکه های اطلاع رسانی بر زندگی ما و زیاد بودن این نوع شبکه ها ، داشتن چه ویژگی هایی باعث میشه که تعداد مخاطبان این نوع شبکه های اطلاع رسانی زیاد بشه؟ برای جذب مخاطب در یک شبکه اطلاع رسانی که اطلاعات و مطالب مفید و متعاقبا تاثیرگذار (در جهت پیشرفت شخصی و اجتماعی مخاطبان) رو به اشتراک میگذاره ، از چ ویژگی های باید استفاده کرد؟ و حتی سوالی بنیادی تر، چه نوع مطالبی مفید و تاثیرگذار هستن ؟
من خودم یه موضوعی که آزارم میده : انتشار مطالبی هست که بعد خوندنشون باید برم بگردم ببینم درسته یا غلط. دروغه یا راست. مثلا دلایلی که باعث میشه تلگرام عضو باشم: دسترس پذیر بودن دوستانی که با هم کار می کنیم و تبادل فکر. پیگیری اخبار و اطلاعات از منابع موثق. توانایی ساخت گروه و انجام هماهنگی، ساخت کانال و تبلیغ و معرفی کار. دورهمی دوستانه با رفقای قدیم .
تا قبل اینکه این شبکه باشه چکار می کردم؟ استفاده از اس ام اس و تماس تلفنی که هزینه بر بود برامون و به اضافه اینکه تبلیغات رو تو محدوده خیلی کوچیکی در حد دو سه تا دیوار شهر نگه میداشت.
دسترسی بهتر به منابع خبری متعدد و با طرز فکرهای مختلف: عدالت خبری.
خب داخل تلگرام برای مثال شما عضو چندتا کانال هستین که هر کدومشون مطالب متفاوتی رو به اشتراک میگذارن،این کانالا چ ویژگی هایی دارن که باعث میشه شما بهشون اعتماد کنید و وفادار بمونید بهشون؟
یا حتی ممکنه یه کانال ازمون بخواد که یه سری فعالیتا رو انجام بدیم روزانه در جهت بهتر شدن، چه ویژگی های باید داشته باشه کانال که ما بخواییم که این فعالیتا رو انجام بدیم و حتی بیشتر جذبش بشیم؟ @najme
یه سری کانال های تخصصی هستن و به لحاظ حرفه ای عضوشونم تا در جریان وقایعی که تو حوزه مربوط به رشتم باشم.
یه چندتا کانال که موضوعات متفاوتی رو شامل میشن اما می دونم که مطالب اصیل و درجه یک و دسته اول میذارن. یعنی محتوای قویشون نگه میداره مارو
یه چندتا کانال که جهت تلطیف روح و روان مناسبن مثل: شعر و ادبی-هنری
دو سه تا کانال خبری مورد اعتماد
کانال بعضی اساتیدکه اگر سخنران بودن یا مقاله ای تو روزنامه داشتن قبل تر ها پیگیر می شدم و حالا تلگرام این امکان خوب رو به صورت راحت تری در اختیار میذاره.
اما ویژگی مشترک این کانال ها: محتوای تازه و دست اول هست. یعنی خودشون تولید کننده محتوا هستن.
یه عامل گریزاننده هم اگر بخوام بگم: کانال هایی که فقط کانال تبادل می کنن و فقط میخوان به هرطریق و عنوانی مخاطب رو ترغیب به کلیک کردن بکنن.
چه ویژگی های باعث میشه که جذب یک شبکه اطلاع رسانی اجتماعی بشویم؟
من مدتیه که از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنم مثل همین الان. اما واقعا دلیل خاصی برای این که چرا ازش استفاده می‌کنم پیدا نمی کنم. دیشب وقتی تو خیابون به سمت خونه قدم می‌زدم در حالی که به گوشی موبایلم خیره شده بودم یه لحظه به خودم اومدم و دیدم فاصله ایستگاه قطار تا خونه خیلی کوتاه‌تر شده.
خیلی سال پیش، زمانی که دانشجو سال اول لیسانس بودم از موبایل فقط به عنوان ساعت استفاده می‌کردم و این که گاهی به مادرم خبر بدم که دیر میرم خونه. همیشه در مقابل خریدن یه گوشی هوشمند مقاومت می‌کردم و این روند تا همین پارسال ادامه داشت تا این که دوستام بهم یه گوشی هوشمند هدیه دادن. از اون به بعد دیگه یادم نمیاد چه طور گذشت که من به اینجا رسیدم.
اما وقتی به این یک سالی که بیشتر در شبکه‌های اجتماعی گذراندم نگاه می‌کنم، هیچ نقطه روشنی پیدا نمی‌کنم. تمرکزم به صفر رسیده. حوصله خوندن کتاب‌های کوچک رو هم ندارم چه برسه به رمان ابله داستایوفسکی که یک ساله روی میزم خاک می‌خوره. در عوض چی به دست آوردم که به این همه تغییر می‌ارزید؟
اگه حوصله خوندن ندارین جواب اینجاست!
با شبکه‌های اجتماعی چیزی که من به دست آوردم گذران سریع‌تر زندگیه. یادمه یه فلسفه‌ای داشتم که همیشه تو ذهنم مرورش می‌کردم. زندگی سراسر درد و رنجه پس در زندگی کارهایی رو انتخاب کن که به گذران سریع‌تر اون کمک کنه. به نظر من این فلسفه دلیل به وجود آمدن هنر، ادبیات، فلسفه و حتی علم بود به این صورت که هنر با رنگ و لعاب دادن به زندگی کمک می‌کرد که زمان سریع‌تر بگذره، مثل زمانی که پای یک فیلم دو ساعته می‌نشینیم و گذر زمان رو فراموش می‌کنیم. همینطور وقتی در یک داستان و یا در افکارمون غرق می‌شیم گذر زمان رو حس نمی‌کنیم و این حس خوبی بهمون میده.
شبکه‌های اجتماعی کار ما رو راحت‌تر کردن و گذر زمان رو سریع‌تر از قبل کردن. دیگه لازم نیست یه فیلم بلند ببینی تا سرگرم بشی، یه کلیپ کوتاه هم کافیه. دیگه لازم نیست کتاب‌های سخت و طولانی بخونی، چون شبکه‌های اجتماعی پر از داستان‌های کوتاهه. دیگه لازم نیست با دوستات توی کوه یا پارک یا کافه قرار بذاری وقتی همشون در دسترس هستند.
جوابی که احتمالا دوست دارین بشنوین اینجاست!
تو شبکه‌های اجتماعی اطلاعات مفیدی در مورد موضوعات مختلف هست. می‌تونیم خیلی راحت با دوستانمون در جاهای مختلف دنیا ارتباط برقرار کنیم. اخبار رو خیلی راحت تر دریافت می‌کنیم و لازم نیست وقتمون رو صرف خوندن این همه روزنامه کنیم. همیشه در دسترسه و می‌تونم با صرف هزینه کم با استاد راهنمام ارتباط برقرار کنم. تو گروه‌های خانوادگی عضو میشم و از احوالشون با خبر میشم و … .
خوب به مطالب بالا اضافه کنم که :
شبکه های اجتماعی جامعه شناسی آدم رو بهتر می کنه مثل اینکه جامعه ای که توش زندگی می کنی چه طبقه بندی هایی داره مردمش چه جوری فکر میکنن و به چه چیزایی حساسن و چه جوری واکنش نشون میدن و چی تو زندگی براشون مهمه
و به خطوط ارتباطی که دوست داری داشته باشی ولی تو شلوغی روزگار کم میری سراغشون گاه و بیگاه و سریع وصلت میکنه مثلن من شاید کم بیام پادپرس ولی تو تلگرام که پست میذاره میام تو لینک و این باعث میشه نظر بدم مثل الان:wink:
به نظر من یکی از کار هایی که شبکه های اجتماعی میتونن بکن اینه که یه جورایی اطلاعاتشون رو مرحله به مرحله کنن و به کاربر ارایه بدن. شاید بعضی ازین پیج های اموزش زبان رو دیده باشین که مثلا روزی یک کلمه زبان با معنیش میذارن و مثلا میگه امروز این کلمه رو سه بار بخون تا تو ذهنت بمونه و روز بعدش یه کلمه ی جدید میذاره. مثلا یه پیج روانشناسی میتونه توی مراحل اول کاربر ، بهش مفاهیم اولیه روانشناسی رو آموزش بده و بعدش یواش یواش پیشرفته ترش کنه.
تا اینجا که گفتم هنر صاحب پیج (کانال یا هرچیزی) بود نه شبکه ی اجتماعی.
حالا شبکه اجتماعی میتونه به این شکل باشه که تمام اطلاعات اون کانال رو به محض عضویت کاربر در اون کانال در اختیارش نذاره و مثلا از روز اولی که عضو شده هر روز یه پست به ترتیب از اول نشون بده یا حتی میتونه ناتیفیکشین بده به کاربر و کاربرهایی که واقعا دنبال یادگیری هستند رو جذب کنه و نگه داره. اینجوری یه شبکه ی اجتماعی تبدیل میشه به نرم افزار اموزشی و حداقل فایدش اینه که شبکه های اجتماعی از حالت فقط وقت هدر دادن خارج میشن
.