خوب میشد اگه آشپزی از حس و تجربه ش میگفت، تصورم اینه که آشپز و صاحب رستوران بیشتر از هر کسی برای غذایی که میپزه حس دارن و کمتر از هر کسی دلشون میخواد این غذا دور ریخته بشه.
و فکر میکنم فلسفه رستوران رو در درجه اول این افراد تعیین میکنن.
خوب میشد اگه آشپزی از حس و تجربه ش میگفت، تصورم اینه که آشپز و صاحب رستوران بیشتر از هر کسی برای غذایی که میپزه حس دارن و کمتر از هر کسی دلشون میخواد این غذا دور ریخته بشه.
و فکر میکنم فلسفه رستوران رو در درجه اول این افراد تعیین میکنن.
صاحب رستوران می خواد مطمئن بشه که مشتری اش با رضایت رستوران رو ترک می کنه. به خاطر همین اولویت اولش هدر رفت غذا نیست بلکه جلب رضایت مشتریه. از طرفی شاید فکر می کنه اگه غذاهاش رو کوچک تر کنه (حتی اگه قیمت ها رو کاهش بده) مشتری ناراضی خواهد بود.
تجربه به من نشون داده که آدم ها بیشتر به خاطر تفریح یا غریزه غذا می خورن نه برای زنده ماندن و رفع نیاز. این رفتار در حیوانات هم دیده میشه که با وجود سیر بودن باز هم به خوردن ادامه میدن.
تجربه (رستوران مسلم)
برای این رستوران که اتفاقا به واسطه حجم غذاش معروف شده هدر رفت غذا مهمه و برای رفع این موضوع به تبع خودش برخی از پروفروشترین غذاهاشو به صورت نیم پرسی ارائه داده تا مشتری ها به تبع میزان نیازشون به غذا از گزینه هایی که دارند انتخاب کنند. ولی با توجه به نوع ذائقه مشتری های ایرانی که دوست دارند غذاهاشون پر و پیمون ( به اصلاح رستوران دار" سنگین") باشه معمولا افراد با نگاه کردن به حجم غذا امکان تخمین میزان نیازشون به غذا رو ندارند و خواه ناخواه در صورتیکه تجربه اولشون باشه مقداری زیاد میاد. که میتونن با خودشون ببرند.
رستوران مسلم- بازار تهران
تجربه (رستوران نایب)
برای این رستوران همبه مانند رستوران قبلی میزان هدر رفت غذا مهم هست و در نتیجه برای اینکه ادمها حجم غذای مرود نیازشون رو انتخاب کنند سه گزینه حجمی در اختیار میهمانان گذاشته شده تا افراد به میزان نیازی که دارند بتونند گرسنگی خودشان رو سیر کنند.
رستوران نایب _ روبروی پارک ساعی
تجربه ( ساندویچ فروشی هاداگ خوران)
معمولا در این رستورانها که فست فود سرو می کنند هدر رفت غذای کمتر دیده میشود ولی اغلب افراد ده درصد انتهایی نون ساندویچشان که معمولا از مخلفات ساندویچ در ان خبری نیست را همراه با بسته بندی ساندویچ به دور می اندازند. مورد بعدی که حجم قابل توجهی از دور ریز را در این رستوران دارد نوشابه است که در موارد قابل توجهی در ظرف نوشابه باقی می ماند که همراه زباله ها دفع می شود. در این رستوران از چندین اندازه ساندویچ خبری نیست و خیلی از افراد بیشتر از نیازی که دارند و حتی بیشتر از مقداری که برای سیر شدنشان نیاز هست غذا میخورند. اصطلاح بخود و پاسخ دیگه جا ندارم در برخی از این میزها شنیده می شود. اما برای این رستورانها دور ریز نان بسیار مهم است و در نتیجه از قسمتهای ابتدای نان ساندویچ که از نان قبل از سرو ساندویچ جدا میشود برای تولید ارد سوخاری استفاده می کنند. البته احتمالا با توجه به شرایط سرخ کردن غذاها که به صورت غوطه وری است احتمالا میزان زیادی از روغن رد صورتیکه به موازین بهداشتی نیاز باشد که توجه شود به دور ریخته میشود.
ساندویچی هات داگ خوران - خیابان انقلاب
این هم یه نمونه از فردی که تلاشش بر این هست که سیستمی بسازه که پایدار باشه و کم کردن دورریز، استفاده مجدد و بازیافت رو عملی کنه و اصولا بنای رستورانش بر همچین چیزی استواره. به نظرم مهم این هست که این حالت و ضرورتش برای تک تک افراد، مثل ایشون روشن بشه.
من عکس این رو تصور میکردم،
از این سوال خوشم اومد.
فکر میکردم آشپز رستوران باید براش هدررفت مهم نباشه، وگرنه آزار روانی میبینه.