دنباله‌ی موضوع بالا، می‌خوام یه سوال اساسی‌تر مطرح کنم:
آیا وجود نهاد دانشگاه لازمه؟
در این سوال، به جنبه‌ی «آموزشی» دانشگاه کاری ندارم فعلا. و تمرکزم بر بحث تحقیق (research) هست.
تحقیقات دانشگاهی رو هم برای شفاف‌تر شدن بحث، به دو دسته تقسیم می‌کنم:
دسته‌ی اول: راه‌حل-محور. در این دسته، هدف این هست که نتیجه‌ی تحقیق راه‌حلی برای مسائل موجود در جهان ارائه کنه. برای مثال، یافتن راه تشخیص زودهنگام سرطان پستان، یا پیدا کردن راهی برای ساخت پردازنده‌ای با کوچک‌ترین اندازه و بیشترین سرعت از این دسته هستند.
دسته‌ی دوم: مسأله‌محور. در این دسته، تمرکز از سمت نتایج برداشته شده و به سمت خود سوال برده میشه. فارغ از اینکه یافتن جواب سوال، تاثیر واضحی در جهان پیرامون داشته باشه یا خیر، این سوال‌ها همچنان می‌تونن جذاب باشند. برای مثال، تحقیق درباره‌ی اینکه مکانیسم شنوایی یا بویایی در انسان چگونه کار می‌کنند؟ یا چگونه می‌توان از یک ابرنواختر یا یک سیاهچاله اطلاعات کسب کرد.
راستش خودم وقتی به آینده فکر می‌کنم، تصورم اینه که جایی مثل دانشگاه حتما یا یک تغییر خیلی اساسی کرده یا اصلا دیگه وجود نداره.
یه دلیلش بحث اقتصادیه. دانشگاه عمده‌ی هزینه‌ش رو از دولت یا از شهریه‌ی دانشجویان تامین می‌کنه. اگر متقاضیان ورود به دانشگاه، روش‌های خلاقانه و بهتری پیدا کنن برای آموزش یا تحقیق، طوری که آینده‌ی شغلی‌شون رو هم تضمین کنه، عملاً دانشگاه با مشکل تامین بودجه مواجه میشه. به نظرم خیلی دور از انتظار نیست.
برای مثال، میشه تصور کرد که شرکت‌های بزرگ با درآمدهای خوب، بخشی رو برای آموزش نوآوری و مهارت‌های پایه به نسل جوان اختصاص بدن. و در نهایت نیروی کار مورد نیاز خودشون رو هم از همون بخش تامین کنند. در واقع وظیفه‌ی دانشگاه کاملا به بخش خصوصی انتقال داده بشه. تا حدی هر چند محدود و غیرفراگیر چنین کاری امروزه هم در حال انجامه…