ایا اصولا انتقاد پذیر هستیم ، به چه میزان و چقدر ؟
و انتقاد را از چه کسانی بیشتر می پذیریم …؟؟؟؟
به نظر من بسته به شرایطش متفاوته؛
یک شخص که شغلش برخورد با آحاد جامعه است مثل فروشنده لباس ،باید انتقاد پذیر باشه. ولی در امور شخصی بسته به میزان چاره گر بودن نقد ،اهمیت موضوع ،اهمیت شخص نقد کننده ،لحن انتقاد و سودآوری حاصل از نقد واکنش ها میتونه متفاوت باشه
من فکر میکنم آره انتقاد پذیرم و خیلی ام سعی کردم باشم همیشه.
من خیلی دم از انتقادپذیری میزدم ولی گاهی خودم رو دیدم که چندان انتقاد پذیر هم نیستم. یعنی وابسته به شخص انتقاد کننده و نوع بروز انتقادش هستم، شاید این تا حدی طبیعی باشه ولی گاهی حسم اینه که هنوز احساسات و هیجانات ناخودآگاه بر من غالبه و ذهنم رو از دریافت نقدها و تغییرات ضروری دور نگهمیداره.
از طرف دیگه گاهی انتقادپذیری باعث شده در مواردی که جاش نبوده، زیادی متواضع باشم!
تو زمینه کاریم خیلی دوست دارم نقد سازنده وجود داشته باشه ولی متاسفانه نیست که نیست، خود آدم هم میتونه خودش رو زیر نظر بگیره و مقایسه و نقد کنه، اما کافی نیست و سخته.
به نظرم بهترین راه نقد همینه
که آدم خودش رو زیر نظر بگیره و چون خود نقد شوندگی توسط خودآگاه سخت هست باید با تلقین مداوم به ناخودآگاه اینکار رو انجام داد.