این سوال چرا برای من ایجاد شده؟
یه سری مکالمات در این پست اتفاق افتاد که حسی که به من در مقام یه کاربر منتقل شد اینه که شما یه سوژه هستی برای رشد تکنولوژی و حس و منطق و … در تو زیاد الان در اولویت نیست.
داشتم فکر میکردم که ایا انسان داره خودش رو به دست خودش به تدریج از بین می بره و بستر رو برای گونه جدید که تکنولوژی و هوش مصنوعی باشه آماده میکنه؟
من پستی که بهش اشاره کردین رو خوندم اما جالبه اصلا این برداشت در ذهن من ایجاد نشد که اتفاقی که افتاد یعنی: شما یک سوژه هستی برای رشد تکنولوژی.
برای من و حتما خیلی از کاربرها این اتفاق بارها افتاده که عنوان و نوشته مون ویرایش میشه و این موضوع برای خودم بیشتر اوقات خوشحال کنندست چون کیفیت نوشته من رو بالا میبره. گاهی وقتها که از ویرایش انجام شده راضی نباشم هم این امکان وجود داره که اون رو طبق نظر خودم برگردونم. برعکس شما حسی که به من منتقل میشه حس همکاری و کمک جمعیه.
حالا سوالی که از پست شما برای من ایجاد شد اینه که چه طور میشه که قضاوت ها/حس های آدم ها از “اتفاق” های مشابه، متفاوت میشه؟
دقیقا “چی” داره این تفاوت رو ایجاد میکنه؟
اشاره ام رو باید دقیق تر میکردم. منظورم بیشتر روی بخش تغییر پروفایل هست.
عنوان اون پست: تغییر پروفایل من در پادپرس بود. و اینکه یک نفر یا یک کسب و کار این اختیار رو داره که پروفایل شخصی من رو تغییر بده. البته این اگه به بیزینس مدل پپ ربط داره داستان فرق داره ها. و منتظرم ببینم ربطش به بیزینس مدل پپ چیه. و اگه بیزینس مدل تغییر کرده باز هم به نظرم برای احترام به افراد خوبه که بهشون بگیم که پروفایلت رو میخواییم عوض کنیم
بهتره این سوال رو جدا کنید. حیفه
خیلی چیزهای می تونن اثر داشته باشند. من اونجا هم نوشتم به تاریخچه شخصی هم داره همراهش.
ولی تجربیات فرد به شدت تاثیر داره. مدل ذهنی فرد. مدل یادگیری ها و … که به نظرم جدا کنیدش و بعد روش صحبت کنیم.
برای خود من چیزی که در مورد خودم کشف کردم این هست که دوست ندارم دیگران کنترلم کنند. و حس کنترل شدن بهم دست داد. مثلا فکرم این بود که چرا پروفایل من عوض شده و من خبر ندارم؟ ایا به من خبر دادن و متوجه نشدم؟
و در مورد تغییر عنوان فکری که اومد توی ذهنم چون قبلش حس خوبی از تغییر پروفایلم نداشتم، دوست داشتم جواب داده بشه به سوالم ولی اول سوال ویرایش شد و وقتی حودم دوباره شروع کردم به نوشتن اعتراضم، جواب داده شد به سوالم. فکرم این بود: لاله وقت نمیذاره که سوال رو جواب بده ولی وقت میذاره اول عنوان رو ویرایش کنه (مساله من و ما که خودش مطرح کرد). مساله الان ویرایش عنوان نیست فقط، مساله اولویتهاست هم هست.
البته یادم میاد اون اوایل یه بار عنوان رو عوض کردیم یه نفر معترض شده بود که منظور منو عوض کردین. نمیدونم باز هم چنین مشکلی پیش اومد یا نه
من هم دو سه بار دقیقاً با همین مسأله برخورد کردم، که شخص حس کرده با ویرایش منظورش از سوال تغییر کرده. خوب این گاهی برمی‌گرده به اینکه شخص کوتاه یا جوری نوشته که ویرایشگر به اشتباه افتاده، بنابراین با اعتراض و گفتگو میشه رفع ابهام کرد.
بنظرم ویرایشگری لازمه ولی کمی سخت و حساسه، اگه آدما رودربایستی یا تنبلی یا ناراحتی یا . . . رو کنار بذارن و وقت بذارن و به ویرایش واکنش نشون بدن، کار دقیق‌تر و آسونتر میشه. ازون طرف اگه افراد تو ساختن موضوع بیشتر خودشون رو جای خواننده بذارن هم بسیار کمک کنندست برای سلامت فضای گفتگو.
من به عنوان یک کاربر از یک طرف و از طرف دیگه چون تا حدی در ویرایش دخیلم، این حس برام ملموس‌تره. یه کاربر حرفه‌ای مثل @ghanbarzadeh که ریزه‌کاری‌های فنی و ادبی و مفهومی رو در گذاشتن موضوع بلده و رعایت میکنه، کار رو آسون میکنه، ولی برای همین فرد هم ممکنه یه اشتباه کوچیک پیش بیاد مثلاً به جای به بنویسه یه یا به جای ق بنویسه غ یا به جای ذ ، ز که برای حرفه‌ای‌ترینا پیش اومده، در این صورت امکان ویرایش، نوشته این افراد حرفه‌ای رو کامل میکنه و من ازین روند راضیم، چون بده بستون داشتم، لاله و علی و یوسف منو و من لاله و یوسف و علی رو و همینطور دیگران.
فعلاً که ویرایش، جز اوایل که کمی حس کنترل یا شرمندگی از نابلدی ایجاد می‌کرد، برام خوشاینده. البته تعامل بین افراد ویرایش‌شونده و ویرایش‌کننده هم مٶثره. هم رفع ابهام میکنه هم یاد می‌گیری که چه جور خودت خوب بنویسی یا خوب ویرایش کنی. بهترین امکان، تعامل و بازخورد یا فیدبکه که باعث رشد میشه.
حالا اگه جمعیتمون زیاد بشه ممکنه و به ناچار تکنولوژی کار ویرایش رو به عهده بگیره باید برای اینکه جامعه مجازیمون، ویژگی‌های انسانیش رو از دست نده دقیق و حساس باشیم.
درسته. البته من قبلا نوشتم مسأله ویرایش حل شده. یا خوب نتونستم موضوع رو انتقال بدم یا مشکل در نوشتار هست که برداشت شما الان طوری شده که به سمت توضیح در مورد مسأله ویرایش سمت و سو پیدا کرده.
ویرایش شدن اوکی هست. مسأله اولویت هست. یه فرد تشنه باید صبر کنه لیوان برسه تا از چشمه آب برداره یا آب رو با دست از چشمه هم میتونه برداره؟
چیزی که در تکنولوژی گاهی فراموش میشه این اولویت هست.
من هم پستی که بهش ارجاع دادید رو خوندم و این طور که دستگیرم شد در ابتدا به جای پاسخگویی، عنوان سوال شما ویرایش شده و شما از این بابت ناراحتید.
من الان از شما یک سوال دارم، اگه به شما یک مسئله بدهند و صورت مسئله دارای اشکالاتی باشه، آیا قادر به پاسخگویی درست و جامع هستید؟
مسلما نه. پس سعی شده در ابتدا عنوان سوال شما ویرایش بشه تا بعد بشه بهش پاسخ کامل داد.
کما اینکه من فکر میکنم چند دقیقه و یا حتی چند ساعت صبر کردن برای دریافت پاسخ، اختلالی درچیزی ایجاد نمیکنه.
و همین طور عقیده دارم وقتی مطلبی ویرایش میشه به این معنیه که اون مطلب دیده شده و مورد توجه قرار گرفته و بهش اهمیت داده شده که تلاش کردن با ویرایشش بهتر پاسخ بگیره و این خودش نکته ی مثبتیه.
چون کاربران در صفحه ی اصلی در ابتدا فقط عنوان سوال رو میبینند و اگر مورد توجهشون قرار نگیره شاید اون رو دنبال نکنند.
ربط عنوان سوال و دلیل این تشبیه رو متوجه نشدم
شاید صحیح باشه ولی در این قالب که شما یک الگو هستید برای تکنولوژی و حس و منطق مصنوعی و …
این موضوع به دفعات بررسی شده
نتیجه بررسی ها هم در پاسخ به این سوال در نهایت یک کلمه بوده : " خیر "
دلیل موضوع هم این هست که انسان هر نوع از موجودات یا سیستم های مصنوعی رو که ایجاد میکنه خواسته یا ناخواسته یک دکمه قطع براش در نظر میگیره
برای مثال پادپرس ایجاد شده ولی در نهایت به خاموش شدن سرورش دیگه پادپرسی وجود نخواهد داشت
گوگل خیلی بزرگ شده ولی در نهایت با قطع ارتباط اینترنت گوگل هم نابود خواهد شد
جلوگیری از رشد تکنولوژی ها و سیستم ها تنها در صورت ایجاد تخریب صورت میگیره و در حال حاضر این تکنولوژی ها مخرب محسوب نمیشن
البته انسان درحال آماده شدن برای همزستی با گونه های مصنوعی هست که در حال حاضر بسیار بهش نزدیک هم شدیم
من پستی که بهش اشاره کردین رو مطالعه کردم و آنچه بیان شده رو بیشتر بدلیل خلق و خوی شخص شما میدونم و نه یک موضوع قابل بست
به نظر من همینطوره اما نه به این شدت که انسان از بین بره و روی کره فقط روبات ها باقی بمونن.
با توجه به احساس نیاز بشر برای زندگی بیشتر و امکانات بیشتر، تکنولوژی به انسان کمک میکنه که این نیاز ها برطرف بشه و از طرف دیگه ممکنه ما روبات هایی داشته باشیم که تا حدی پیشرفته باشن که حتی حق رای داشته باشن. به نظر من مشکلی نداره. یه روبات منطقی بهتر از یک انسان بی منطقه و حداقل از نظر اجتماعی برای مردم و برای محیط زیستش مخرب نیست. من اون روبات رو به انسان ترجیح میدم چون لیاقت بیشتری برای زندگی داره. حالا اینکه آیا اون روبات واقعا زنده هست یا نه رو هوش مصنوعی جوابش رو میتونه در آینده بهمون بده 
یکی از مشکلات زبان نوشتاری اینه که ادمها کنار هم حضور ندارن، ارتباط چشمی توش نیست و به راحتی درگیر پیش فرضهای خودشون و تحلیلهای خودشون میشن و دست به قضاوت میزنند و گاهی حتی دچار فرافکنی میشن متاسفانه
نمی تونیم یه ربات بی منطق بسازیم؟ منطق رباتها ریشه در بی منطقی بشر نمیتونه داشته باشه؟
ربطش رو متوجه نشدید؟ پس چطوری نوشتید شاید صحیح باشه؟
یا من بد متوجه شدم؟
به هر حال، منظورم این بود که همیشه انسان خودش همه چیز رو سوژه قرار میداده، بهش کنترل پیدا میکرده مطالعه می کرده اش. حالا یه چیزی داره می سازه که برعکسش اتفاق می افته. انسان خودش میشه سوژه اون. تکنولوژی انسان رو سوژه خودش میکنه و …
اگر کافی نیست بگید تا بیشتر توضیح بدم
نظر شخصی بنده بود
اونچه گفته شد بر اساس درک من از متن مشروح سوال بود
ببینید درحال حاضر به اینجا نرسیدیم ک تکنولوژی بتونه بصورت خودسر انسان رو زیر نظر گرفته و مورد بررسی قرار بده و از اطلاعات بدست اومده در راستای هدف خاصی استفاده کنه
گرچه این موضوع هم میتونه محدود بشه به فعالیت های بی خطر و متناسب با حقوق انسان
از طرف دیگه مشخصا اگر بشه دستورات مغز رو ترجمه کرد و یک مترجم به زبان تکنولوژی براش ایجاد کرد حتی میشه از مرگ انسان هم جلوگیری کرد ( گرچه راه های احتمالا بهتری هم در این مورد درحال بررسی هست )
از طرفی هم چطور انسان حق داده تمام هستی رو سوژه قرار بده ( زنده و غیر زنده ) و نباید سوژه قرار بگیره؟ از نظر من این یک موضوع طبیعی هست و شاید هم بتونه بسیار مفید باشه
ولی خب تفاوت ها زیادی وجود داره
ما موش ها رو مورد بررسی قرار میدیم و تقریبا هرکاری که نیاز داریم رو روشون امتحان میکنیم
این به خودمون کمک میکنه و شایدحتی به اینکه موش های بهتری در آینده وجود داشته باشه
ولی ما توسط موش ها ایجاد نشدیم و اونها کنترلی روی ما ندارن
در مقابل تکنولوژی که در فرض مسئله مورد خطاب هست ساخته دست انسان هست و میشه هر محدودیت یا کنترلی در اون اعلام کرد بدون اینکه توان یا حق اعتراضی داشته باشه.
پس شاید حتی اینجا هم بیشتر تکنولوژی سوژه ما باشه
البته این بدین معنا نیست که حقوق همه انسان ها رعایت میشه
من میتونم به سیستم زیر دستم برنامه ای برای آسیب رسوندن به شما بدم درحالی که اون به من آسیبی نمیرسونه و با آسیب رسوندن به شما من رو ( بصورتی ) صاحب منافعی میکنه
اما آیا این سیستم میتونه خودسرانه اینکار رو انجام بده؟ قطعا خیر
پس در نهایت ما همدیگه رو به واسطه تکنولوژی سوژه قرار میدیم ( بنظرم )
در پایان
کلا دیدی که بنده نسبت به مدل فعالیت در پادپرس دارم بیان راحت و بدون اعمال محدودیت و بدون جهت گیری یا قصد توهین هست و سعی میکنم که اینطور باشم
بله. شبیه چاقو هست که بستگی داره دست کی بیفته. یه زمانی در عصری که کشاورزی شروع شد ما یک گونه دیگه از انسانها رو از بین بردیم. فکر کنم ظهور تکنولوژی از جنس همه گیر شدن کشاورزی باشه… حدسه البته.
بله . “زبان نوشتاری” رو نوشتم. نه شخص شما… کلا ارتباط نوشتاری به تنهایی مشکلات خاص خودش رو داره.