چند روز پیش با یکی از همکاران صحبت می کردم و میگفتم: وقتی با بچه ها صحبت می کنم، انگار حرف هامو متوجه نمیشن، مات و مبهوت نگاه می کنن و عکس العملی نشون نمیدن! چرا اینطوره؟ انگار زبان فارسی براشون غریبه!
همکارم گفتن منم همین مشکل و دارم، انگار سال به سال بچه ها ضعیف تر میشن و درک شون پایین تر میاد.
نظر شما چیه؟
من یک احتمال می‌دم و اون اینه که راه‌های ارتباط با بچه‌ها، باید تغییر کنه، چون توجه بچه‌ها دیگه با شنیدن کلمات جلب نمیشه که بخوان تحلیلش هم بکنن؛ بلکه به دلیل عادت آنها به استفاده از ابزار تکنولوژی باید شرایط جذابیت مفاهیمی که قراره درک کنن رو بیشتر کرد.
برای پاسخ به سوالتون، نتایج یه تحقیق در زمینه تغییر تست هوش با نسل‌ها رو به اشتراک میذارم. بله، هوش و مخصوصا هوشی که در مدرسه قابل اندازه‌گیری است، IQ، در نسل‌های مختلف متفاوته. اثری هست به اسم اثر فلین[1] که نشون میده امتیاز IQ افراد در طی سال های قرن بیست افزایش داشته. هر چند تحقیق های اخیر نشون دادن که این روند بعد از سال ۱۹۸۰ برعکس شده. در مطالعه ی زیر نشون دادن که این کاهش اخیر در اثر شرایط زیست محیطی بوده و ژنتیکی نیست:
http://www.pnas.org/content/early/2018/06/05/1718793115
مشاهدات شخصیم میگه که نسل جدید هوش اجتماعی بالاتری نسبت به ما دارن. چیزهایی رو متوجه میشن که شخصا اصلا انتظار ندارم، اطلاعات عمومی بالایی در زمینه‌های خاص دارن، طوری که گاهی موقع ارتباط با ایشون فراموش میکنم با چه سن و سالی در حال صحبت هستم!
Flynn effect ↩︎