طبق مشاهدات من در کشورمون هر روز کسب و کار های جدیدی سربلند میکنند که تمرکزشون بر حذف واسطه میان خریدار و تولید کننده (در زمینه های مختلف هست). بهتر هست که این موضوع کمی بازتر بشه.آیا این کار از پایه درست هست؟
واسطه ها بخش بزرگی از بازار کار رو تشکیل میدن، در بسیاری موارد اشتغال افراد در حیطه واسطه گری بسیار بیشتر از اشتغال ایجاد شده در خود اون صنعت یا واحد هست . از طرفی در بسیاری موارد امکانات فوق العاده ای از طریق همین واسطه ها برای مدیریت یک واحد یا محصول تامین شده که اگر بخواییم این امکانات رو بصورت متمرکز ایجاد بکنیم دچار مشکلات فراوانی از جمله کمبود بودجه و افت راندمان یا کاهش کیفیت در مدیریت سازمان میشیم، ولی این به یک نقطه اتکا خوب برای کسب و کار ها تبدیل شده.
از اون جالب تر تا جایی که من مشاهده و بررسی کردم بیشتر این کسب و کار ها خودشون یک واسطه هستند و برخی از اونها یک واسطه چند لایه محسوب میشن. این اتفاق بخصوص در 30 سال اخیر در بسیاری از کشور ها نمود داشته که در بسیاری با شکست مواجه شده و در بسیاری دیگر تونسته به موفقیت هایی دست پیدا کنه. با توجه به شرایط محیطی، اجتماعی ، فرهنگی و ساختار اقتصادی باید این مهم بصورت مشخص برای ایران بررسی بشه تا بتونیم یک دید مناسب برآیند تاثیر این پدیده داشته باشیم.
به نظرتون، حذف واسطهها در جامعهای که توان اشتغالزایی در کارهای تولیدی به شدت پایینه، لزوما کار درستیه؟