این سئوال به نظر خیلی جواب بدیهی داره. ولی نکته اینه که اگر یک نفر خسته از زندگی، به هر دلیلی، قصد ادامه اون رو نداره، آیا جلوگیری از اون کار درستیه؟ آیا با این کار تغییری رخ میده که بعدا منجر به تکرار خودکشی نشه؟
نگاه آدما به زندگی باعث ناامیدی میشه، نه اتفاقایی که تو زندگیشون افتاده
اگه آدما مشکلاتو یه فرصت برای بزرگتر و قوی تر شدن در نظر بگیرن دیگه احساس ناامیدی نمیکنن
2 پسندیده
از یه لحاظ اخلاق مسئله‌ای نیست که نقش اصلی رو در این کار ایفا کنه. یعنی درست بودن براساس چه چیزی سئوالی نیست که بخوای به اون فکر کنی. معمولا حیات انسانی بالاترین مقام رو در ذهن داره که تا دلیلی بالاتر وجود نداشته باشه، باید ازش محافظت بشه (حداقل این تفکری هست که به طور عمومی در جامعه انسانی رایجه).
ولی اینکه آیا جلوگیری از خودکشی، چیزی رو عوض خواهد کرد. ممکنه. در مواردی نه چندان کم، ممکن شرایط به شکل لحظه‌ای به حدی غیرقابل تحمل برای یک نفر برسه. اگر در اون لحظه از این عمل جلوگیری بشه، ممکنه در زمانهای بعد با تغییری اندک در شرایط، دیگه فرد اینکار رو انجام نده. ولی در حالتهایی هم وجود داره که این جلوگیری اثری نخواهد داشت چون شرایط به شکلی دایمی از حالت قابل‌تحمل خارج شده.
3 پسندیده