یعنی اگه انقراض(نابودی) داریم، خلق نداریم؟
ممکنه این بحث به دخالت بشر در ژن‌ها مربوط باشه، بدون دخالت بشر چطور؟
کشف گونههای جدید چطور؟ میتونیم مطمئن باشیم همه زمینیان رو شناختیم؟
این را مطالعه کنید.
در کشور خودمان نیز در یکی از مراکز در شهر اصفهان به این مهم دست پیدا کرده اند و تحقیقاتی را انجام می دهند که بسیار باعث افتخار است. ناگفته نماند ایران در زمینه علوم پزشکی در سطح 1 دنیا قرار دارد.
4 پسندیده
کره زمین هر 60 الی 100 میلیون سال یک بار شاهد یه انقراض بزرگ بوده توی تنوع گونههای جانوری.
گاهی یه شهاب‌سنگ باعث این انقراض شده، گاهی یخبندان‌ها، گاهی تغییرات شدید جوی، گاهی طوفان‌های خورشیدی و گاهی هم بعضی گونههای جدید جانوری. به عنوان مثال حدود 2 میلیارد سال پیش که آب‌های کره زمین به شدت کربن دی اکسید توشون زیاد بود تک‌سلولی‌هایی که بلد بودن فتوسنتز کنن اینقدر تعدادشون زیاد شد که تو آب دریا کربن دی اکسیدی دیگه باقی نمود و گونه جدید تک‌سلولی‌ها که از گلوکز و اکسیژن تغزیه میکرد. تک‌سلولی‌هایی که فتو سنتز میکردن رو خوردن و منقرضشون کردن … ولی همین انقراض و چالش زیستی یه پرش بزرگ برای تکامل بود و برای اولین بار معنی شکار و شکارچی رو توی تاریخ حیات ما شکل داد.
به نظرم الان هم دنیا داره یکی دیگه از انقراض‌های بززگ خودش رو تجربه میکنه و دلیلش هم گونه جانوری جدیدی به اسم انسان هست که سایر جانداران در مقابلش فقط میتونن تو 2 حالت از انقراض جلوگیری کنن. یا این که یه جانور رام و اهلی باشن. یا این که تا صدای پای انسان رو میشنون فرار کنن (البته اگه جایی برای فرار باقی گذاشته باشه انسان ) …
ما حدود 1 الی 2 میلیون سال بعد از هر انقراض بزرگ شاهد یه تحول زیستی بودیم و این تحول زیستی خیلی خیلی جهش بزرگی توی تاریخ حیات بوده همیشه. فرضا بعد از انقراض دایناسورها، پستانداران و پرندگان تو زمین بیشتر پخش شدن.
به نظر من تحول زیستی بعدی حیات یه تحولی زیستی_ماشینی خواهد بود و بعد از پستانداران ماشین‌ها هم یه گونه زیستی جدید خواهند بود. چون خود عنصر تکامل به تنهایی نیاز به زمان زیادی داره تا حیات رو توسعه بده. بخاطر همین انسان که عجول بودن تو خونش هست دست به کار میشه و تنکنولوژی رو تو روند تکامل دخالت میده.
آینده ای که من 1 الی 2 میلیون سال دیگه برای زمین میبینم یک سیاره کاملا غرق در تکنولوژی و ماشینی هست که آلودگی، مرگ، جنگ و رقابت برای بقا توش هیچ معنایی نداره و به صورت یه کلونی کاملا یکپارچه و دقیق با تمامی اجزای خودش داره کار میکنه.
6 پسندیده
به نظر من تا نهایتا ۲ هزار سال دیگه انسان خالصی وجود نداره و همه نیمه انسان نیمه ربات با عمر های بیشتر و رفاه کامل تر هستند 
2 پسندیده
پس انقراض فایده هم داره، این کلمه همیشه یک بار منفی برای من داشته؟ بنظرتون ما چرا باید تلاش کنیم بعضی گونه ها منقرض نشن؟ اگر منقرض بشن چی میشه؟
1 پسندیده
انسان بله . شاید هم کمتر از 1000 سال این اتفاق براش بیوفته . منتها این که زیست بوم ما کلا ماشینی بشه و هیچ جاندار دیگه ای غیر از ماشین روی این سیاره نباشه تغییر بزرگیه و یکی - دو میلیون سال زمان رو نیاز داره .
1 پسندیده
نمیشه به چشم منفی یا مثبت بودن بهش نگاه کردن … انقراض بخشی از طبیعت بوده و هست . اگه الان گونه هایی دارن بخاطر انسان منقرض میشن تصمیم طبیعت بوده . طبیعت مارو به این شکل تکامل داده .
تنها دلیلی هم که باعث میشه ما تلاش کنیم بعضی گونه ها منقرض نشن بیشتر بخاطر اینه که اکوسیستم به هم نریزه و دودش تو چشم خودمون نره . میشه بخشیش رو هم مسائل اخلاقی و احترام به حقوق حیوانات دونیست که حتی همین هم باز یه انگیزه انسانیه و بخاطر خودمون داریم این کارو میکنیم
1 پسندیده
اینکه امروزه چه مکانیسم هایی تقابل نابودی و خلق رو پشتبانی می کنند،محل سواله.اما من دوستدارم اصلا به این نکته توجه کنیم که باوجود نظریه ی غالب تکامل در علم زیست شناسی،ایا کاربرد این واژگان اساسا صحیحه؟ایا حقیقتا نابودی به معنای به صفر نیل کردن و خلق به معنای از صفر آغاز کردن موضوعیت داره؟بنظر من عدم به معنای مطلق کلمه در این جهان وجود نداره.در مقابل وجود هم در معنای خالص اون بطوری که کثرتی قابل تصور باشه.
پربحث از مکانیسم،شاید بشه هم فرایند طبیعی و هم غیر طبیعی و بدخالت انسان رو مثال آورد.این موضوع محتمله که تولید مثل بین گونه های مختلفی از غیرهم‌جنس ها وجود داشته باشه و الزاما این اتفاق بین نر و ماده ی یک گونه ی خاص صورت نمیگیره.بنابراین امکان ایجاد رشته ی جدیدی از زیست وجود داره و چنانچه تصرف انسان رو هم در این مقوله بگنجونیم،امکان تنوع مداوم و متوالی زیست میان گونه ها فراهم میشه.
باید اعتراف کنم این موضوع،ابعاد تخصصی زیادی داره که به تناسب دانشی تخصصی میطلبه که متاسفانه چنین مهارتی رو در خودم نمی‌بینم و از فرض و گمان فراتر نمی تونم برم!
1 پسندیده
ظاهراً توی تحقیقات جدید مشخص شده که در حدود ۱۱ هزار سال قبل ما انقراض بزرگی داشتیم. در اون زمان حتی تمدن بشر هم نابود شده.
دلایل آن قبلاً به برخورد شهاب‌سنگ نسبت داده می‌شد. اما بعداً نوعی طوفان خورشیدی عامل آن شمرده شد. طوفانی از پلاسما به سمت جو زمین. که البته بسیاری از مورخان باهاش مخالف هستند. چون تمام معادلات تاریخی اونها رو به هم می‌ریزه. اما از طرف دیگه دلایل بسیار محکمی بر این تحول شدید وجود داره.
من احتمال میدم داستان کشتی نوح و احتمالاً ور جمکرد جمشید، قدیمی‌ترین اسطوره ایران هم در همین زمان پدید اومده.
گفته میشه پس از انقراض و از پا در آمدن نسل بشر، تنها در عرض چندهزار سال زمین به حالت پیشین خودش برمی‌گرده و بسیاری از گونههای حیات به حالت تعادل قبل خودشون برمیگردند.