این روزها انسان های بسیاری را می بینیم که هیچ اهمیتی به ذهن و روح و روان خود نمی دهند. انسان هایی که به هر دلیل احساسات خود را سرکوب می کنند و برای خود هیچ ارزشی قائل نیستند. به نظر شما اینگونه انسان ها با انسان هایی که جسم خود را نابود می کنند تفاوتی دارند؟ و آیا این روان کشی نیست که سرآغاز تن کشی و خود کشی است؟
به نظر من هم، فعل خودکشی در یک لحظه اتفاق نمی افته. شاید مدتها فکرش در درون ادم ( همان روان) ساخته و پرداخته میشه و در یک لحظه روان تصمیم و انتخاب می کنه که از این جسم و شرایط خودش رو رها کنه. حالا سوالی که پیش میاد اینه که چرا روان ادم به این نتیجه میرسه که فقط یک انتخاب وجود داره؟
3 پسندیده
نکته جالب و عمیقی بود. البته این روان‌کُشی به شکلهای مختلف و در ابعادی گسترده وجود داره و شاید دلیل اون این باشه که
روان دردهای عمیقتر و پنهانی داره و به همین خاطر به راحتی ازش هزینه میکنیم و حتی در خیلی جاها این کار رو رواج میدیم.
2 پسندیده