شنیدین میگن عشق اول فراموش نمیشه؟
آیا واقعا فراموش نمیشه؟
فراموش بشه، یعنی چی بشه؟ یعنی بهش فکر نکنیم؟
اصلا چیزی هست که فراموش بشه؟
اگه فراموش نشه، چی میشه؟
نمیشه فراموش نکرد و به زندگی ادامه داد؟
ترانه ی مرتبط 
اگر برای ابد هوای دیدن تو نیفتد از سر من چه کنم!!!..
5 پسندیده
من هر چی به خودم فشار آوردم نتونستم عشق اولم رو به یاد بیارم بعد از دیدم این سوال 
پس یا نتیجه میگیریم که عشق اول میتونه از یاد بره یا این که کلا من عاشق نشدم تا حالا … حالا دیگه قضاوت با شما 
پی نوشت » اینم بگم که من کلا آدم خیلی خیلی خشک و منطقی و غیر احساسی هستم ! اینم تو قضاوت های خودتون دخیل کنید
3 پسندیده
یعنی آدم های خشک و غیراحساسی(یا بی احساس 
) عاشق نمیشن؟ 
یا شماره ی عشق شون یادشون نمیمونه؟ 
2 پسندیده
برای خودمم این خیلی سواله راستش 
همیشه وقتی یه نفر ازم میپرسه تا حالا عاشق شدی یکمی فکر میکنم بعدش جواب میدم من 
یادمه کسی میگفت اگه عشق رو تجربه کنی و یکی ازت بپرسه "تا حالا عاشق شدی یا نه " نیازی نیست فکر کنی به سوالش . همون لحظه میگی آره . در نتیجه به نظر خودم تا حالا تجربش نکردم .
کسایی که تجربه کردن به نظرشون چطوریه ؟
2 پسندیده
به نظر من عشق خیلی کلمه ی سنگین و سختیه و نمیشه روی هر رابطه ای چنین اسمی را گذاشت. شاید هم اونقدر افسانه در این باره شنیدیم و جان فشانی ها دیدیم که خیلی برامون دور از ذهنه.
پس شاید یک بی احساس هم حسی رو تجربه کرده، اما چون خیلی خیلی خشک و منطقیه اسمشو عشق نمیزاره! 
همیشه به این فکر می کردم که چطوریه که آقای مدیری به عنوان یک سوال در دورهمی این موضوع را انتخاب کرده: آیا تا به حال عاشق شدی؟
به نظرتون آیا این سوال رو میشه از هر کسی پرسید؟ یعنی این اجازه رو داریم؟
1 پسندیده
آره ! چرا نشه ؟
مثل این میمونه که از یه نفر بپرسی تو به تعاون و همکاری اعتقاد داری ؟ تا حالا توی کار های تیمی شرکت کردی ؟ تا حالا به یه گدا کمک کردی …
عشق هم به نظر من یه چیزی تو همین مایه ها هست . یه حالت روانی-جسمیه که به 2 نفر آدم کمک میکنه تصمیم بگیرن با وجود تمام مشکلات سال ها با هم زندگی کنن .
این که از یه نفر بپرسیم تا حالا عاشق شدی یا نه به نظرم هیچ چیز تابو یا زشتی نیست . حتی به نظرم از یکی بپرسی ماهی چقدر درآمد داری خیلی سوال زشت تر و شخصی تری هست نسبت به این . توی تاک شوی ellen هم خیلی دیدم این سوال رو میپرسه مجری برنامه
2 پسندیده
تا به حال به واکنش افرادی که ازشون این سوال پرسیده میشه، دقت کردین! در پاسخ به سوال دودل و مردد به نظر می اومدن.
آیا این دودلی به خاطر شخصی بودن مساله نیست؟
2 پسندیده
به نظرم بیشتر از این که مربوط بشه به شخصی بودن به این مربوط میشه که طرف دیگه مثل قبل عاشق نیست یا این که میترسه اگه بگه آره عاشق شدم و به عشقش اشاره کنه بعدا کسی دلخور بشه ازش .
این که یه نفر متاهل باشه و راجع به این که عاشق همسرش هست صحبت کنه به نظرم اصلا چیز بدی نیست و خیلی هم خوبه اتفاقا .
شاید پرسیدن این سوال از یه آدم مجرد یا کسی که آدم احتمال میده زندگی زناشوییش مشکل داره یکمی بد باشه .
3 پسندیده
چه چیزی یک سوال را شخصی می کنه؟
3 پسندیده
این که دونستن جواب اون سوال به آبرو یا موقعیت اون شخص بتونه لطمه بزنه . یا براش شرایطی رو ایجاد کنه که خوشایند نباشه .
یه سوال ممکنه برای یه نفر شخصی باشه برای یه نفر دیگه نه .
از چی به چی رسیدیم 
راجع به همه چی صحبت شد غیر از خود سوال 
2 پسندیده
من از حاشیه وارد مسیر اصلی میشم!
به نظر خودم عشق اول، چون اولین هاست، فراموش نمیشه! اولین ها همیشه مهم بودند، اولین گفتگو، اولین برخورد… اما چیزی که مهمه فراموش کردن نیست، کنار اومدن با شرایط جدیده!
چرا بیشتر افراد میخوان همه چیز و فراموش کنن؟
4 پسندیده
عشق یک حالت است یک احساس است احساسی که به تمام امور و رفتار غالب میشه و همه چیز را جهت میده بهترین تعریف از عشق در لیلی و مجنون آمده وفقط و فقط راجع به معبود مصداق پیدا میکنه . عشقی که در کلام روز مره بکار میره آمیخته به خود خواهی و هوس است واکثرا یک طرفه است مصداق عشق زمینی کتاب وزین خسرو و شیرین است. واما اولین عشق چون اولین جوشش در نهاد آدمیست فراموش نشدنیست ولی با مرور زمان رنگ می بازد ولی فراموش نمی شود ولی عشق واقعی هر چه میگذره مشتعل تر و سوزاننده تر میشودو لذت بخش تر.
3 پسندیده
فکر میکنم این توصیف درستی از عشق زمینی است.
آیا عشقی که در ادبیات قدیم ما هست همیشه بین عابد و معبود بوده است یا نمونه‌هایی از عشق زمینی هم وجود دارد؟
1 پسندیده
بله دقیقا. چون اولین عشق در بهار زندگی و جوانیست.
خیر بعضی زمینی و بعضی الهی است ولی مقصد همه آشنا کردن مردم با تلخی ها و شیرینی های عشق مثل هجران و وصل و…هست
3 پسندیده
حالا کاری به اصل سوال ندارم ولی نکته ای که در مورد فراموشی میدونم اینه که منظور از فراموش کردن گرفتن انرژی اون خاطره یا اتفاقی هست که افتاده.
مثلا ما مرگ عزیزانمون رو از یاد نمی بریم فقط مثلا بعد از چند سال دیگه با یاداوری خاطره اون بار سنگین احساسی رو دیگه نداریم.
گرفتن انرژی بد خاطرات گذشته باعث میشه انسان بهتر زندگی کنه(فراموشی)
4 پسندیده
ما به چیزی دلبستگی پیدا میکنیم که با او وفق میگیریم به قول بزرگی که گفته " از دل برود هرانچه از دیده برفت" خوب ما با از چیزی توافق کنیم به آن دلبسته میشویم مثل خانه وطن و غیره و من فکر میکنم که گذشت زمان این مشکل را حل میکند اگر به عشق اول مان نرسیدیم خوب نرسیدیم با کسی دیگری زنده گی را ادامه میدهیم البته در اوایل خیلی کار سختی است و لی رفته رفته با فرد جدید آشنا میشویم و توافق و عادت میکنیم و در گذشت زمان همه را فراموش میکنیم “به این معنی که کلا از حافظه مان پاک شود نه البته در واقع دیگر به گذشته و فرد گذشته و به قول شما عشق اول اهمیتی نمیدهیم”.
2 پسندیده
این نظر شخصی خودمه و ب نظر من واقعا اینطوریه چون من حدود 13 سال پیش یکیو دوس داشتم و عشقم بود ولی اولین و اخرین چون عشق یه دونه س و تا الانم بگم هر روز دروغه ولی چن روز یه بار میاد تو ذهنم و همش میگم کاش همیشه برای خودم بود ولی روزگار دست تقدیر و ازم دور کرد ولی اینو مطمئنم هنوزم ک هنوزه فراموش نشده و نخواهد شد
1 پسندیده