عالم ما عالم ظرف و مظروف است هر چیزی یا ظرف است یا مظروف و حالا آیا عالم ظرف و ما مظروفیم یا اینکه ما ظرف هستیم و عالم مظروف ما است؟
2 پسندیده
قبل از شروع بحث باید یک سری واژه هارا تعریف کنیم.
اینکه منظور از ما دقیقا چیست ؟
“ما” ی مادی و فیزیکی مثل دست و پا و چشم یا "ما"ی فوق مادی مثل روح و ذهن و عقل و غیره ؟
عالم را هم همینطور که مراد عالم مادی هست یا عالم فوق ماده مثل عالم عقول و عالم برزخ و…؟
اگر منظور ما ی مادی و عالم ماده باشد،میشه گفت ما بخشی از عالم هستیم و او معلول ماست.
که اونوقت اینجا سوال پیش میاد که مگه میشه ما خودمان جزئی از عالم باشیم اما عالم معلول ما باشد ؟ یعنی ما هم علت هستیم هم معلول ؟
اگر هم منظور عالم فرا ماده باشد که مسئله کلا فرق میکند
و خیلی پیچیده میشود و یک سرش هم برمیگردد به مذهب و عقیده به عالم روحانی و غیره
و حوصله ی زیادی میطلبه و من خودم مدت هاست دارم روش مطالعه میکنم.
6 پسندیده
جهان انسان شد و انسان جهانی / از این پاکیزه تر نبود بیانی (حضرت مولانا)
هم ما در عالم هستیم هم در ما عالمی هست
5 پسندیده
از نگاه جسمانی اینکه عالم ظرف و ما مظروف هستیم عالم بر ما محیط است و ما در عالم قرار داریم، و از نگاه اینکه آیا عالم ما را درک میکند یا ما عالم را درک میکنیم؟
ما عالم را میفهمیم و عالم را درک میکنیم پس عالم در ما است و ما محیط آن هستیم
از نگاهی هم ما در عالمیم و هم عالمی در ما است!
2 پسندیده
حالا این به چه دردی میخورد ؟!!!
این که ما در عالم هستیم را همه میدانند چون همه خودشان را در این عالم حس میکنند .
ولی این که عالمی در ما هست را همه حس نمی کنند و این شاه کلید اکثر مشکلات است .
اگر ما بدانیم که در درون ما عالمیست با تمام خوبیها و بدیهای این عالم و ما سلطان این عالمیم چون در درون ماست آنگاه پی میبریم که جز ما کسی نمی تواند این عالم را سروسامان دهد و این حس مسئولیت پذیری باعث میشود ما در درون خودمان راجع به حل مسئله بیندیشیم ودر پی حل معظل باشیم .
آنگاه در عالم بیرون از خودمان بهتر میتوانیم مشارکت کنیم و مثمر ثمر تر باشیم .
آنگاه به خودمان افتخار میکنیم که مکتبی داریم که میگوید هر کس انسانی را نجات دهد مثل اینست که انسانیت را نجات داده !!!
آنگاه مشکلات و معضلات اجتماعی مثل اعتیاد / محیط زیست / کودکان کار / اختاف طبقاتی / و…به راحتی قابل حل خواهد بود
متشکرم از این پست زیبا(حتی اگر مشارکت کننده کم باشه)
5 پسندیده
بلی دقیقا همه میدانند که ما از نگاه حسی و جسمی در عالم هستیم و مظروف عالمیم وعالم بر ما محیط است ولی مهم این است که عالمی در ما است یعنی ما بر عالم مینگریم و عالم را درک میکنیم اگر ما نبودیم عالم نبود پس ما بر عالم افضل هستیم و عالم برای ما آفریده شده است و توسط آگاهی عقلانی مان ادراک میشود و ما بر عالم محیط هستیم!
به قول حضرت مولوی: بهر علمی در نمی پهنان شده ****** در سه گز تن عالمی پنهان شده
3 پسندیده
ضمن پوزش ازهمه بینندگان این پست بیت نقل شده به شرح زیر
جهان انسان شد و انسان جهانی / ازین پاکیزه تر نبود بیانی
از اشعار حکیمانه حضرت حکیم شیخ محمود شبستریست که به اشتباه من خاطی بنام حضرت مولانا درج شده
امیدوارم پوزش مرا پذیرفته باشید