یادمه چند سال پیش که مسعود شجاعی بازیکن فیکس تیم ملی فوتبال ایران بود، سبک بازیش چندان جذابیتی برای تماشاگران نداشت. سبک بازی شجاعی با توجه به تکنیکی که داره با فوتبال ایران که روی ضد حملات و سرعت اونها حساب میکرد و میکنه دچار تضاد شدیدیه. در واقع در بسیاری مواقع این تکنیک باعث کند شدن ضدحملات تیم ملی میشد. فکر میکنم همین عامل باعث دوست نداشته شدن و حتی هو شدنش بود.
ولی بعد از خدافظی آندرانیک تیموریان از فوتبال ملی(یادم نمیاد خدافظی کرده باشه!)و رسیدن بازوبند کاپیتانی به شجاعی این قضیه برعکس شد. مخصوصاً وقتی که تاثیر مسعود در تیم ملی به عنوان رهبر تیم بیشتر به نمایش دراومد. در خواستش از رییس جمهور برای حضور بانوان در ورزشگاهها نشون دهنده‌ی این تاثیر گذاری بود.
در چندماه اخیر، تقریباً نبود مسعود شجاعی در تیم ملی برای طرفداران هم عادی شد. ولی مسعود شجاعی باسکوت و نرفتن در حاشیه نشون داد که شاید بیشتر از هر بازیکن دیگه ای در فوتبال ایران میتونه حرفه‌ای و باهوش رفتار کنه و به نظرم همین حرفه‌ای گریش میتونه عاملی بشه بر تاثیرگذاری بیشترش. به عنوان مثال میتونین رفتار مسعود رو با رفتار مهدی طارمی مقایسه کنین.
- شما به عنوان طرفدار تیم ملی فوتبال دوست دارین مسعود شجاعی در جام جهانی همراه تیم باشه؟ به نظرتون میتونه اصلاً کمکی به موفقیت تمی ملی بکنه؟
- حدس میزنین در نهایت مسعود شجاعی دوباره به تیم ملی دعوت بشه؟
