به نظرتون ارزش آدم ها رو چطور میشه اندازه گرفت و میزان اعتماد رو باهاشون تنظیم کرد ؟
چه معیارهایی تاثیر بسزایی دارن؟
شاید این پرسش کمک کنه پادپرس جای بهتری برای آدم های بهتر بشه !
14 پسندیده
سوال سختیه. میزانِ ارزشمندیِ هر کسی، شاید سه قسمت داشته باشه:
-
ارزش ذاتی یه موجود زنده، که یه مقدار ثابت برای همه موجودات هست.
-
ارزشی که فرد با فعالیت‌هاش به عنوان یه انسان به دست میاره، که خیلی بستگی به نحوه زندگی اون فرد داره، مثلا آدم‌های مهربون و خوش‌قلب و یا افراد تاثیرگذار معمولا رتبه بالاتری تو این لیست دارن.
-
قسمتی از ارزشمندیِ هر فرد هم بستگی به ترتیب ارزش‌های فردِ مخاطبش داره. این قسمت کاملا خارج از دسترسِ خود فرد هست.
مثال بگم، برای منِ نوعی شاید صداقت یا انسانیت جز ارزش‌های در اولویت خیلی بالا و غیرقابل جایگزین باشه. پس یه فرد دروغگو یا یه قاتل به نظرم آدمِ بی ارزش و غیرقابل اعتمادی میاد، مستقل از شغل و سایر فعالیت‌های زندگیش. در حالی که همین فرد شاید یکی از مسئولانِ مومن باشه که بنا به مقتضیات شغلش و یا با توجه به احادیث موجود دروغ میگه و یا جنایاتی رو مرتکب میشه. و میشه تصور کرد که چنین فردی از دیدِ کسی که ایمان یا مسئولیت‌پذیری فرد مدنظرش هست، فردِ ارزشمندی به حساب میاد!
با توجه به اینکه سوال داره از ارزشمندیِ افراد از دیدِ مخاطب می‌پرسه، پس فاکتور اول و دوم چندان تعیین کننده نیستن و ارزش‌های خودِ مخاطب[1] هست که مقدار ارزشمندی دیگران رو میسنجه.
-
personal values ↩︎
9 پسندیده
انسان موجودیست ناشناخته!!!
انسانها میتوانندبه مدتهای مدید قابل اعتماد باشند و در یک لحظه غیر قابل اعتمادبه شدیدترین شکل .
بستگی به خیلی چیزها هم داره از جمله شرایط و منافع
ملاک هم حال حاضر افراد است
پس به هیچکس نمی توان صد در صد اعتماد کرد
حضرت عطار در داستان شیخ صنعان بخوبی به این موضوع پرداخته
ارزش آدمها هم بستگی به نگاهمون داره .
کسی که براش ثروت ملاک باشه مسلما ثروتمندان و حاکمان براش ارزش بیشتری دارند
کسی که علم و پیشرفت براش ملاک باشه دانشمندان و علما براش ارزشمندند
6 پسندیده
زاویه دید بسیار عالی دارید.
به معنای کلمه انسان فکر کنید (انسان از کلمه نسی به معنای فراموشکار گرفته شده که یعنی موجودیست فراموشکار نه ناشناخته البته به نظر من =چون بی حساب و کتاب این کلمات و نامگذاری ها به وجود نیومدن)
بنابر توضیحات شما اگر سیستمی هوشمند باشه که بتونه لحظه های حال انسان ها رو ثبت کنه (شبیه به استوری و لایو اینستاگرام) و به روشی اعتبارسنجی کنه ( با نظرسنجی اکثریت و تلفیق علوم روانشناسی و… ) چقدر قابل اعتماد و ارزش گذاری هست.
6 پسندیده
من زیاد با سیستم هوشمند و… آشنا نیستم و نیازی هم به اعتبار سنجی نیست فقط نظرم را گفتم
و برداشتم از گفته بزرگان رو و اصراری هم بر درست بودن نظرم ندارم
شاه نعمت الله ولی میفرماید:
پیر و سر حلقه ماسید بزم عشقست / قدر هر کس به کمالات و مقالات بود
و نیز حضرت حافظ می فرماید:
تو و طوبی و ما و قامت یار / فکر هر کس بقدر همت اوست.
6 پسندیده
سلام
هیچ وقت نمیشه معیاری برای سنجش ارزش ها بدست آورد، چون ارزش ها از هر فرد به فرد دیگه می تونن کاملا متفاوت باشن و در بهترین حالت شاید به مقداری با هم مشابه باشند. و ما فقط در ارتباط با افرادی که با ما ارزش های یکسان دارند دچار مشکل نخواهیم شد. البته اگه بحث تعارض منافع رو در نظر نداشته باشیم. چون در دنیای واقعی ما میبینم افرادی که کاملا ارزش های متفاوتی نسبت به هم دارند ولی بدلیل منافع مشترک به هم اعتماد داشته و با هم در تعامل هستند و بر عکس میبینیم افرادی که ارزش های مشترکی دارند ولی منافع غیرمشترک که در نهایت باعث ایجاد بی اعتمادی در بین افراد میشه.
5 پسندیده
ابتداََ ایجاد یک نظام ارزشی و سپس طبقه‌بندی افراد متناسب با میزان پایبندی به این ارزش‌ها. گمان میکنم این روندی است که همیشه مورد استفاده قرار می‌گیرد چه در سطح فردی یا سازمانی ، چه محلی یا حتی جهانی. به نوعی باید مقیاسی داشته باشیم تا بتوانیم بسنجیم و همیشه این کار را انجام می‌دهیم.
3 پسندیده
دوست عزیز سلام
هر چیزی قابل ارزش گذاری هست
همچنان که ما آدم ها ب یک تکه کاغذ رنگی که عددهای متفاوت روی آن چاپ شده (اسکناس) ارزش میدیم
این توافق (باور) جمعی هست که چیزی ارزش پیدا بکنه یا نکنه
2 پسندیده
برداشت من از توضیح شما یه سوال ایجاد میکنه برام
نظام ارزشی برای قوانین ثابت طبیعت کاربرد دارد در صورتی که آدم ها ارزش های متغیر در طول زمان با دارند
مگر اینکه منظورتون قدرت باشه !
2 پسندیده
سلام
ارزش ها پایه و اساس بینش و کنش انسان را تشکیل میدن و به قول ماکس وبر ارزش ها بوسیله سلسله انتخاباتی در زندگی بشر ساخته می شن و انعکاسی از نیازهای مادی و روانی فرد محسوب میشن و نمیشه نظام ارزشی را زیرمجموعه ای از قوانین ثابت طبیعت به حساب آورد. بشر بصورت قراردادی و در طی قرن ها تصمیم گرفته از کاغذهای به اصطلاح رنگی برای تبادلات مالی استفاده کنه، میتونست از ابزار دیگه ای استفاده کنه نظیر فلزات، مبادله کالا به کالا و شاید هزارن مدل مبادله ای دیگر که وجود داشته و از بین رفته و حتی میتونست بوجود بیاد و بفکر بشر نرسیده که دقیقا بدلیل وجود منافع مشترک بوجود بین انسان ها آمده است.یعنی دو فرد بنابر نیازهایی که برای مبادله دارائی های خود برای بدست آوردن احتیاجات خودشون داشتن از طریق سیستمی نظیر کاغذهای رنگی احتیاجات خودشون رو برآورده میکنند و فکر نکنم منافاتی با گفته های قبلی من داشته باشه مثالی که شما بیان کردین. در حالیکه منظور از قوانین طبیعت این هستش که ما از مشاهده پدیده های مرتبط با اون قانون بخصوص بتوانیم امور مشاهده نشده رو هم استنتاج کنیم، و فکر نکنم هیچ ارزشی را بشه زیر امر قانون طبیعی قرار داد، چون ارزش ها میتونن فرد به فرد، قبیله به قبیله و فرهنگ به فرهنگ متفاوت باشن.
3 پسندیده
به نظر من اصلا نمیشه ارزش آدم ها رو تعیین کرد و اندازه گرفت.
و البته من همیشه به همه آدم ها به چشم یک موجود ارزشمند نگاه کردم. حتی یک دزد و قاتل…
شاید عجیب به نظر بیاد ولی من حتی برای دست و پا و چشم و موی یک نفر ارزش قائلم. و این حس هیچ وقت بهم اجازه نداد که توهین کنم به کسی، ناراحت بشم از کسی و پرخاش کنم حتی وقتی که خیلی ضربه خوردم.
من با این حس و طرز تفکر خیلی خوش حالم و به نظرم درسته…
برام مهم نیست فرد مقابلم کیه، من بنا رو بر اعتماد میزارم مگر خلافش ثابت بشه.
3 پسندیده
ما نمی تونیم ارزش بقیه آدم ها رو مشخص کنیم اما میتونیم ارزش خودمونو مشخص کنیم .
نظام ارزشی که از خانواده میاد ، نظام ارزشی که از اجتماع میاد همه این ها برای هر فردی متغیره و ما زمانی میتونیم میزان اعتماد رو با بقیه آدم ها تنظیم کنیم که به چهار چوب و مرزبندی از ارزش های خودمون رسیده باشیم و به آگاهی از خودمون رسیده باشیم که کی هستیم و چطور می خوایم زندگی کنیم .
2 پسندیده
تشکر از نقد جامع تون
تنها چیزی که نمیشه ، جلوگیری از مرگ هست پس هر چیزی راه حلی داره
بزرگترین تاثیر ارزش آدم ها تو خانواده ها مشخص میشه دقیقا
از همه دوستانی که تو این مباحث شرکت کردند و نظراتشون رو به اشتراک گذاشتند تشکر میکنم
و خودم به این نتیجه رسیدم که:
ارزش آدم ها به میزان ادب اون ها هست
و این که این مولفه چطور باید اندازه گیری بشه سخته و هر وقت تونستیم احساساتمون رو اندازه بگیریم میتونیم اظهار نظر کنیم.
هر چند تو اندازه گیری احساسات کلمات فقط بیان شدند و معیار دیگه ای براش نداریم فعلا که یه مثال براش میارم که دوستان هم درک کنند .
زیر و بم‌های معنایی
برای بسیاری از احساس‌های نزدیک به هم یا همجنس، بسته به درجه شدت و ضعف آنها واژه‌های گوناگونی بکار می‌رود. برای نمونه: (در این نمونه‌ها شدت احساس از درجه ضعیف به قوی است:)
- آشنایی، دوستی، علاقه، وابستگی، تعلق، عشق، دلدادگی، دلسپردگی
- خودکم‌بینی، غبطه، حسادت، تنفر، دشمنی
- آرامش، آسایش، رضایت، خوشی، شادی، شادمانی، در پوست خود نگنجیدن
- دلخوری، نارضایتی، آزردگی، رنجیدگی، دلشکستگی، تنفر، خشم، دشمنی
باز هم ممنون میشم اگر کسی نظری داره بگه که تحقیقاتمون و درک رو تو جامعه مون بالاتر ببریم
1 پسندیده
سلام
انسانی که تو بتونی در کنارش راحت باشی و راحت حرف بزنی بدون اینکه بترسی از اینکه زیر آبت رو بزنه یا برای تو ایجاد مشکل کنه. اینکه برای دوستی با تو تنها به فکر این نباشه که احتیاجاتش و توسط تو برآورده کنه و بعد به قول معروف حاجی حاجی مکه . اینکه وقتی بهش محبت می کنی قدر محبت تو رو بدونه و از محبت تو سو استفاده نکنه. و به قول معروف نمک نشناس نباشه . اینکه فقط نشین پای درد دلت که یه آتویی ازت بگیره و بره بلکه با گوش دادن به درد دلت بتونه بهت کمک کنه که اگر گرفتاری چیزی داری حل کنه حالا یا زبونن یا مالن و اینطوری نباشه که فقط بشینه از زیر زبون تو حرف بکشه بلکه خودشم در مواقعی حرف بزنه یعنی فقط شنونده نباشه بلکه گاهی هم خودش حرف بزنه و از صمیم قلب با تو همدردی کنه. ارزش واقعی انسان و ارزش واقعی یک دوست واقعی این که در ناملایمات رفیق و دوست باشه نه فقط در خوشی. ارزش انسان اینه که محبت رو با محبت جواب بده نه اینکه بگه طرف ساده است . و نوبت اون که می شه طرفش رو قال بزار و بره. ارزش اسنان به همدلی به همراهی به همیاری بودن هست و این خصوصیت یک انسان با ارزشه
1 پسندیده
به نظر من این ارزش توسط خود فرد برای خود فرد مفید هست. فرد باید ببینه اوج هدف یا اون مسیر معنوی و مادیش چیه ؟
حرص خوردن ؟قناعت ؟خوردن و خوابیدن؟ مهربانی کردن یا سخت بودن ؟ زندگی رباتی یا انسانی ؟ رسیدن به هدف با هر وسیله ای ؟ هیچ انسانی نمیتونه دقیقا از ذات آدمها با خبر باشه مگر اینکه فردی که درون و بیرون و ظاهر و باطنش یکی هست بیاد بگه من فلان و فلانم . و البته هر چی این دایره خواسته ها برای کمک به بشر بیشتر باشه فرد در ظاهر ارزشمند تر ه اگر چه انجامش نده . فرض کنید یکی آرزو داره فقط فلانی ها آدم های کتابخونی باشند ولی اون یکی دوست داره تو کل شهر این کارو کنه (سوای از عملی شدن یا نشدن این کار فقط به وسعت دید مینگرم). هنوز هم میگم این چیزی نیست که ما زیر ذره بین ببینیم خود فرد باید در مقایسه با حالت بالقوه و بالفعل خودش ببینه چقدر ارزشمنده و با کسی هم مقایسه نشه.
1 پسندیده