یه نکته ای چند وقتیه ذهنم رو درگیر خودش کرده و حقیقتا داره اذیتم میکنه
اونم اینه که در دنیا اکثر موارد در اکثر مناطق رو به جلو و پیشرفت و رشد هست اما در ایران کاملا برعکسه!
هر روز توی خیلی از مسائل منجمله مسائل فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، هنری و… داریم پسرفت میکنیم.
حالا سوال اینجاست که با وجود این پسرفت چه کاری رو صلاح میدونی که انجام بدی؟ با تمام توان تلاش کنی که بتونی یه نرخ مثبت چند برابر تولید کنی تا از نرخ منفی جلو بزنی؟ یا بشینی نگاه کنی؟ یا با جریان همراه بشی؟ یا چی؟ چیشو تو بهم بگو 
4 پسندیده
اوضاع و شرایط خیلی میتونه برای خیلیا سخت باشه. بالاخره ما باید تو این اوضاع پیشرفت کنیم و به موفقیت برسیم پس باید روحیه جنگجو و مقاومتی داشته باشیم تا تو هر شرایطی بتونیم به اونچه میخاییم برسیم
3 پسندیده
واللا به نظرم هرکسی صلاح کار خودش رو بهتر می‌دونه.
من چکار میکنم؟ لب جوی میشینم گذر عمر رو نگاه میکنم یا نمی‌دونم امروز خودمو سرگرم میکنم چون که فردا آید فکر فردا میکنم.
بیکاری، قناعت، درویش مسلکی، کلبی مسلکی!!
نهایتا همسن من در آلمانی ژاپنی، به شرط عدم وقوع رخدادی غیرمترقبه، راحت تا ۷۰_۸۰ سالگی عمر میکنه ولی من یحتمل ۳۵سالگی به القاءالله پیوستم.
ولی شخصا بازم چیزی رو از دست نمیدم! هرچی بیشتر طول بکشه انگار زیان و اصطکاک بیشتر میشه. ایشالا که اون دنیام خوبه!!
4 پسندیده
چی رو من نمیگم! بشین فیلم پلت فرم رو نگاه کن! برداشت خودت از فیلم پاسخ به چی رو میده …
پ.ن. دیر به این نکته رسیدی جلال! دیگه داشتم تو هوشت شک میکردم 
1 پسندیده
اتفاقا من فیلم بینم و این فیلم رو دیدم اما ربطش رو از منظرت خیلی متوجه نشدم یکم میشه توضیح بدی؟
اون چیزی که نصیب هر کسی از تلاشش میشه، کاملا نسبیه.
مثلا:
من اگر کلی تلاش کنم که نظام آموزشی رو تصحیح کنم و توی دانشگاه کلی زحمت بکشم ولی تهش نتیجش بشه یه تغییری توی چارت یکی از درس‌‌ها، خیلی ناراحت می‌شوم و از انجام اون کار پشیمون میشن. ولی خیلیا هستن که اثر اتفاقات پشت سر همدیگه (زنجیره‌ای) رو الگوی زندگی خودشون میدن و همین تغییر کوچیک رو شروعی برای انسان‌های دیگه و تغییر‌های دیگه میدونن (که البته هست) و کلی هم خوشحال میشن حتی.
من به شخصه، دوست دارم که نتیجه تلاشم رو خودم ببینم و ازش لذت ببرم، نه 10 نسل بعد از من. برای همین، ترجیح میدم این انرژی و تلاش رو جایی بذارم که بتونم تاثیرش رو توی زندگی خودم (حتی با تاخیر) ببینم.
2 پسندیده
در فکر بشر همیشه سود بردن هست اما
در صورتی این تلاش ستودنی است که با همکاری بقیه یا مداومت و استمرار افراد با پشتکار همراه باشد مثل کار دانشمندان که چون پیوسته و مستمره
در اخر چیزی مثل گوشی اختراع میشه .
یا مثلا تغییر در مثلا بحث طب سنتی که با پیگیری دسته جمعی و تغییرات جزئی به تغییری بزرگ تبدیل میشه.
1 پسندیده