سرعت تغییرات در دنیای تکنولوژی به حد دیوانه‌کننده‌ای رسیده و تقریبا تطابق همیشگی با اون غیرممکن به نظر میاد مگر اینکه هزینه‌ای بسیار زیاد صرف بشه. مثال گوشیهای هوشمند میتونه مثال خوبی باشه که تقریبا همه با رشد و تغییرات اون آشنا هستیم. گوشی که امروز خریدم، بعد از مدتی کوتاه به یک گوشی قدیمی تبدیل میشه که حتی به تدریج قابلیتهای نرم‌افزاری هم برای اون به سختی پیدا میشه!
قطعا برای افرادی در طبقه متوسط در هیچ جای دنیا امکان تطابق روزانه با تکنولوژی وجود نداره! در چه شرایطی به دنبال تغییر وسایل باشیم؟ که هم
هزینه شخصی و اجتماعی (مثلا محیط زیستی) کمتری داشته باشه،
از قافله تکنولوژی عقب نمونیم و بتونیم تطابق نسبی با جامعه داشته باشیم.
خیلی سوال هوشمندانه و خوبی پرسیدین سرعت رشد تکنولوژی خیلی بالاس البته به متناسب سرعت رشد ایجاد نیازهای کاذب هم بالاس شما فرض کن مثلا اندروید 6 چه تفاوتی با اندروید 9 برای یه کاربر عادی داره از دید کارایی، من مثلا موقع رآن گرفتن از پایان نامه حل عددی ومحاسبات فرق بین سی پی یو 3 با 7 رو در لب تاپ حس کردم ولی واقعا توی گوشی هدف ما چی میتونه باشه که در مرز تکنولوژی باشیم هم پولمون هم وقتمون بیشتر میره به نظرم گوشی بیشتر از لپ تاب یه کالای لوکس شده البته منظوروم استفاده نکردن از گوشی نیس ولی اکثر افراد جامعه دغدغه ذهنیشون ارتقا گوشیشون هس و اکثرن هم دلیل خاصی نداره فقط شاید سرعت پردازش گوشی بالاس و دوربین بهتر که این موارد با گوشی یکم پائیین تر هم رفع بشه . حالت بهینه هم بستگی به نحوه استفاده از تکنولوژی هس
تکنولوژی خودش رو بهینه میکنه. به این شکل که با پیشرفت فناوری های پیشرفته هزینه‌ها (چه شخصی و چه اجتماعی) کاهش پیدا میکنه.مثلاً در گذشته تولید و خرید یک خودروی برقی خیلی گزاف بوده ولی الان این مشکل رو شرکت تسلا رفع کرده. همین موضوع راجع به بقیه حوزه های تکنولوژی هم وارده.
ایده آلهای خودمون رو بهتر بشناسیم. همونطور که @saeid1 هم اشاره کرد صرف ارتقای یک تکنولوژی شاید نیاز ما نباشه و بتونیم با مدلهای قدیمیتر و به بهترین و کم هزینه ترین روش نیازهامون رو برطرف کنیم مثلاً یکی رو میشناسم که با اینکه آدم اهل تکنولوژی به حساب میاد ولی هنوز از لبتاپ مدل 2008 hp خودش داره استفاده میکنه. نرم افزارهای سنگین ران میکنه، کد می نویسه و … از آپشنهای سیستمش به بهینه ترین روش ممکن استفاده میکنه. گوشیش مدل معمولیه سامسونگه که در یک بازار نرمال قیمت بالایی نداره ولی مهمترین نیازهاش رو برطرف میکنه. به نظرم این یک خصوصیت فردی و به نوعی یک سبک زندگیه.
به نظرم بد نیست کمی از لحاظ ابعاد اجتماعی هم به این موضوع نگاه کنیم. هیچ دلیلی نداره که در کشور ایران که شرایط خاص خودش رو داره(مخصوصاً از نظر بازار و اقتصاد)، مثل یک آمریکایی یا اروپایی زندگی کنیم.
