قطعی برق چه اثرات روانی روی مصرف انرژی داره؟
اینکه قرار باشه برق در زمان خاصی قطع بشه، ممکنه به کاهش فشار در اون زمان کمک کنه، ولی یه نکته روانی میتونه به دنبال داشته: مصرف کننده در خیلی از موارد کاربردی به دنبال ذخیره انرژی برای استفاده است برای مثال گوشی یا لپتاپ. در نتیجه قبل از قطعی برق شارژ این وسایل، بار اضافی را روی سیستم وارد میکنه. آیا این دیدگاه درسته؟ شما تجربهای در مورد دارید؟
مردم معمولا دولت را در مقابل خودشان میبینند و نه در کنار خودشان. جدا از این که درست فکر میکنند یا نادرست، هر اقدامی از طرف دولت با واکنش انتقامی مردم همراه است.
تجربه
-
زمانی که کودک بودم در اسلامشهر (اطراف تهران) زندگی میکردیم. آنجا روزانه به مدت یک تا دو ساعت آب وصل میشد و دوباره قطع میشد. برای همین مردم چندین تانکر و محفظه برای ذخیرهسازی آب داشتند. اما مردم چند برابر بیشتر از نیازشان آب ذخیره میکردند و روز بعد آب قدیمی را دور میریختند و با آب جدید جایگزین میکردند.
-
چند سال پیش هم همسایهای داشتیم که گیاهان استوایی در حیاط مشترکمان نگهداری میکرد. وقتی اعتراض میکردیم که چرا روزی چند بار گیاهان را آبیاری میکند، پای فساد اقتصادی و زد و بند دولت را به بحث باز میکرد و عمل خودش را توجیه میکرد. جالب این که بقیه همسایهها از او برای «گرفتن حقاش از این مملکت» حمایت میکردند.
-
پدرم چندین سال در اهواز کار میکرد. با وجود این که اصلا سرمایی نیست اما به لطف کولر گازی در محل کار ، به ناچار کاپشن میپوشید. او برایم تعریف میکرد که هر گاه با همکارانش درباره این موضوع بحث میکرده است به جوابهایی از جمله «خوزستان محروم است» یا «خوزستان نفت ایران را تامین میکند و ما داریم حقمان را میگیریم» مواجه میشده است. هر چند ابن جملهها خلاف حقیقت نیست اما توجیه یک اشتباه با یک اشتباه دیگر تبدیل به یک امر عادی شده است.
بدون شک قطعی برق در این روزها واکنش معکوس بسیاری از مردم را در بر دارد. علاوه بر این همانطور که گفتید بار اضافی به بقیه ساعتهای روز منتقل میشود.
واکنش انتقامی رو موافقم
چنان بلایی سر مردم آوردن که دیگه ذرهای اعتماد وجود نداره
وقتی که میگن صرفهجویی کنید و هیچکس نمیکنه
وقتی که میگن یارانهتونو نگیرید تا صرف امور واجب بشه و هیچکس انصراف نمیده
وقتی که میگن دلارها و طلاهاتون رو به بازار بیارید و هیچکس نمیاره
و دهها مورد دیگه نشون از بیاعتمادی ملت به دولته
متاسفانه این اتفاق نه فقط برای وسایل قابل شارژ مثل لپ تاپ می افته که برای مواقع معمول تر هم می افته برای مثال خیلی ها که از گرما گریزون هستن برای فرار از گرما وسط روز از ترس قطع برق دوش می گیرن و بعد کانال کولر رو می بندن که سرما نخورن. کانال رو می بندن نه اینکه کولر رو خاموش کنن! این اتفاق فکر کنم اگر این مسایل قطعی ها ادامه دار بشه برای این مملکت تبدیل به فرهنگ میشه.
در این مورد که مصرف به ساعتهای دیگر منتقل میشه با نظرتون موافقم. اما موضوع قطع برق، صرفهجویی نیست. بلکه توان (یا به اصطلاح ظرفیت شبکه) است. وقتی که توان مصرفی از تولید بالاتر میره، افت ولتاژ خواهیم داشت که باعث سوختن وسایل موتوردار مثل یخچال و کولر میشه. پس بهتر هست به جای برق با ولتاژ پایین، کلا برق قطع بشه.
دقیقا تجربه مشابهی در بندرعباس داشتم. تمام کولرهای منطقه بدون استثنا روی آخرین توان کارکرد بود که اتاقها مثل یخچال بودند. شاید بهتر باشه کنتورهای زماندار برای این ساعتها تعریف بشه.
و البته برای چنین مناطقی میشه از نیروگاههای خورشیدی استفاده کرد که در این ساعتها این نیروگاهها اتفاقا بیشترین بازدهی خودشون رو دارند و میتونن ضعف شبکه رو جبران کنند.
با وجود نیروگاهها هم نیاز به همان اعتمادی هست که @Erfan گفت تا دوباره ظرفیت ایجاد شده به مصرف بیهوده و تولید اتاقهای یخچال منجر نشه.
البته ما سازمانهایی داریم که مجموعههای کولرهای زیاد دارند و میتوانند نظارت کنند. مثلا شهرداریها، ادارههای دولتی، پادگانها. که در منطقههای گرمسیر از صدها یا شاید هزاران کولر گازی تشکیل شدند که با نظارت روی تنظیم دمای کولرها میتونن جلوی قطع برق در این مناطق رو بگیرند.
یا شاید بهتر باشه برای چنین سازمانهایی از سنسورهای تنظیم دمای محیط استفاده بشه که دمای کولر رو تنظیم کنه.