اسم خوب، اسمیه که هم آوای قشنگی داشته باشه هم معنای قشنگی.
من اسم پسرمو میذارم کاوه که هم اسم خوش اهنگ و اصیلی هست، هم معنا و سابقه ی قهرمانی و جوانمردی رو با خودش داره
اگه اسمم چیز دیگه ای بود،عوضش می کردم و اسم الانم رو می ذاشتم.
یقینا نام اصیل ایرانی!
البته اشتباه نشود،منظورم از نام اصیل ایرانی این نام های عجیب و غریب بعضی فرزندان والدین دهه ی ۶۰ نیست که شوربختانه به آن صفت ((اصیل)) هم می دهند!!
به نظرم باید در هر کشوری بر اساس فرهنگ و هویت واقعی افراد آن کشور،نام افراد انتخاب شود،نام هایی که نشان دهنده ی هویت آن ملت باشند و البته با مفهوم!
در نهایت به نظرم نام فرد می تواند تاثیر زیادی در اعتماد به نفس و در نهایت آینده ی شخص داشته باشد.
اسم باید ساده، راحت و کوتاه باشه!
معمولن اسامی ای که بیش از دو هجا باشن گفتنش سخته و باعث میشه از اسم های جایگزین استفاده بشه! کوتاه هم هستن برای فرم پر کردن و نوشتن جاهای مختلف راحت تره،
مثلن زیاد میشنویم که فرشته رو فری صدا میزنن
محمد رو هم که تقریبن همه ممد صدا میزنن چون دو هجایی میشه
من خیلی تنبلم، یادمه یه دوستی داشتیم چون اسمش سه هجایی بود (مجتبی) ما همیشه به فامیلیش صداش میزدیم که دو هجایی بود!!!
اسم من دو هجایی هست و چهار حرف، اگر بخوام کوتاه ترش بکنم میشه اسم دو هجایی با سه حرف مثل آرش، علی
اسم کوتاه تری میشناسین؟
راستی اصلن اسم تک هجایی داریم؟
آره،یادم نبود اصلن اما من سَم (sam) رو بیشتر می پسندم (حیف که تو فارسی استفاده نمیشه، ساموئل باشی و سم صدات بزنن خوبه )
آخه مصوت بلند در وسط کلمه هم سخته تلفظ اش! ولی مصوت کوتاه باشه راحت تره
از اسمای دو بخشی خوشم میاد؛ چون یه جورایی جمع بین صمیمیت و ابهته😉
از طرفی تنوع خاص به خودشو (چه در انتخاب و چه در استعمال) داره؛ اسم من محمد جواده و بعضی افراد جواد، بعضی محمد و بعضی هم اسم کاملم رو صدا میکنند.
اسم حداقل توی بعضی از فرهنگ ها ترسیمی از سیمای مطلوب فرد نامیده شده داشته؛ مثلا توی عربی به افراد نابینا ابوبصیر گفته میشده به امید اون که بینا بشن.
یکی دیگه از اسباب اسم گذاری علاقه به یکی از صاحبان اون اسم خاصه، اینکه نام گذاری به اسم پدر یا پیشوایان مذهبی رواج داره ظاهرا به این سببه.
با توضیحات بالا شدت علاقه من به اسمم مشخص میشه؛ یه اسم دو بخشیِ با معنا که صاحبش هم خیلی دوست داشتنیه😁
نه از اسمی که دارم راضی ام نه از فامیلی ، اسم و که می شنوم یاد خیابون ناصر خسرو و دایناسور و لات و الواتی می افتم ، تازه قیافه ای هم که دارم دقیقا اینارو تایید می کنه ، شبیه خلافکارا ( تو بازی مافیا متهم ردیف اول هستم)
فامیلی هم که فکر کنم ، جد جدم می خواسته جلو شاه عباس خود شیرینی کنه ، نتیجه اش شده این
برای تغییر اسم و فامیلی یکم تحقیق کردم دیدم اگر برم اینارو به مسئول اونجا بگم ، کلی مشکل برام درست می کنند تازه امکان داره پرونده قضایی هم درست کنند.
نیک ، اسم و فامیل و یه روزی عوض می کنم ، منتظر فرصت مناسب هستم.