قارچ ها و کپک ها سرعت رشد بالایی دارن، و با کمترین امکانات خیلی خوب رشد میکنن. نمیشه از این خاصیت کپک ها استفاده کرد و شامپویی طراحی کرد که وقتی شرایط خاصی رو براش فراهم کنیم، خودش باز شروع کنه به ساختن خودش.
و یا یه ماده ای که وقتی از یه غلظت خاصی کمتر شد، تکثیر بشه؟
دنباله‌ی موضوع هشدار دهنده کپک
یاد دوغ کفیر افتادم 
.
البته دوغ کفیر تولیدش این شکلیه که شیر رو در اختیار قارچ های کفیر میذاری، و اونها هم دوغ + قارچ های بیشتر تولید میکنن. یعنی در نهایت یه ماده ی اولیه رو به محصول تبدیل میکنن، و کاتالیزور این فرایند رو تکثیر میکنن.
شاید بشه ماده ی اولیه ی مشابهی پیدا کرد که قارچ ها دوستش داشته باشن و بتونن به شامپو فرآوریش کنن.
آیا موجودای غیرزنده هم میتونن تکثیر شن؟
آری…
کدهای مخرب (ویروس ها و کرم های کامپیوتری)
آره مریم درست میگه ویروسها رو در رده موجودات غیر زنده دسته بندی می کنیم که برای زندگی حتما باید وارد بدن میزبان بشن. مثلا یه ویروسی هست که حتما باید وارد بدن گربه بشه. راهی که یافته اینه که اول وارد بدن موش میشه. موش رو تغییر رفتار میده به طوری که میره به گربه میگه بیا منو بخور و بعد که وارد بدن گربه شد چرخه زندگیش کامل میشه.
ویروس های کامپیوتری خیلی پاسخ متفاوت از مسیر فکری خودم بود، مرسی. 
پ. ویروس ها ی کامپیوتری و غیرکامپیوتری تقریبا مثل هم هست مکانیزم تکثیرشون، از میزبان کمک میگیرن برا رشد و تکثیر.
اتفاقا ویروس های کامپیوتری دست ساز بشر هم هستن، یعنی به نظر میرسه چنین شامپویی خیلی دور از دسترس هم نباشه!
اگر همچین چیزی رو بشه ساخت، برای صنعت بسته بندی (کم حجم بودن) و بازیافت (قوطی های پلاستیکی) مفید خواهد بود.
اما کجاها میشه همچین موجودی رو پیدا کرد؟ چه موادی با این خصوصیت وجود داره؟ چیا کنار هم باشن همچین موادی ساخته میشه؟ یکیش که آبه. آب با چی ترکیب بشه؟
#تجربه
یه ساقه از گل پتوس حتی وقتی هیچ برگی نداره و روی به مرگ هست رو رو میذاری توی اب میشه یه گلدون پتوس …
یه ظرف رب که به نیمه رسیده و روش کپک داره رو برمیداری ، کپهاش رو جدا می کنی. ظرف رو عوض می کنی. دو روز بعد دوباره کپکها بهت میگن سلام ما برگشتیم …
بعید میدونم تو صنایع نظامی نساخته باشن.
منبع خاصی سراغ دارید؟
خب یه چیزی که هست و برای من ایجاد سوال میکنه این هست که در فرایندی مثل کپک زدن به گمانم کپک از مواد موجود در دور و برش استفاده می کنه تا بتونه رشد انفجاری کنه و همینطور ویروس ها. اینجا برای ساختن همچین شامپویی چه موادی جز آب میتونه در دسترس باشه؟آیا حتما این موجودات زنده و میکروب ها و قارچ ها هستن که همچین خاصیتی می تونن داشته باشن و تکثیر بشن؟ آیا استفاده از یه موجود زنده مد نظرتون هست یا اینکه فعل و انفعالات شیمیایی که موجود زنده ای درش درگیر نیست هم مطلوبه؟
در مورد صنایع نظامی نمیشه منبع داد چون اطلاعاتشون طبقه بندی شده است. اما داشتن خاصیت رشد سریع مطمینا براشون موضوع جالبیه مخصوصا اگه استحکام داشته باشه. برای مثال میتونه کاربردی مشابه باد کردن سریع قایق بادی داشته باشه.
یه خبر چند روز پیش خوندم که خیلی ممکنه به بحث مربوط نباشه، ولی ممکنه الهام بخش باشه:
یه ماده ی الکترونیک خود-التیام-بخش ساخته شده که میتونه خودش و عملکردش رو بعد از چندین برش بازسازی کنه، تقریبا مشابه پوست دست که وقتی زخم میشه، بهبود پیدا میکنه و پوست دوباره ای اونجا تشکیل میشه.
این ماده از نانوصفحه های نیترید بروم بر روی یه پایه ی پلیمری ساخته شده و ظاهرا پیش از این هم چنین موادی ساخته شده بودن، و این یکی صرفا مزیت هایی به مورد های قبلی داشته. این جور مواد برای توسعه ی تکنولوژی های پوشیدنی که در معرض پارگی هستن استفاده میشه.
التیام این ماده از نوع ساختن مشابه خودش نیست! و صرفا پیوندهای شکسته شده بازسازی میشن، ولی خب همون طور که گفتم میتونه الهام بخش باشه:
http://discourse.padpors.com:/uploads/default/original/1X/8188ea71d88ad9225b2adacb936cf52964b414ea.mp4
با پيشرفت هوش مصنوعي و مهندسي ژنتيك احتمال اينكه حتي نسل ما شاهد همچين تكنولوژي خود همانند ساز باشيم خيلي بالاست
مثلا اينكه فلان باكتري تجزيه كننده رو دستكاري ژنتيكي كنيم كه وقتي داري پيوند مولكول چربي رو ميشكوني بي زحمت يه سر فسفاته از محيط پيدا كن برام بهش بچسبون خيلي لازم دارم
دستت هم درد نكنه
اونم ميگه خب من كه دست ندارم
ما هم قول ميديم سري بعد كه ژنش رو دستكاري كرديم دست براش بذاريم و اونم قبول ميكنه
