تقریبا همه ما با این مدل صحنه ها اشنا هستیم. که یه دفعه دسته ای از پرنده ها که تا چند لحظه قبل یه جا ساکت و اروم نشسته بودن در کسری از ثانیه تبدیل میشن به ابری از پرنده ها توی اسمون .
این هماهنگی چطوری صورت می گیره ؟ که هم سرعتش بالاست هم احتمال برخوردشون به هم دیگه پایینه؟
توی کدوم حرکتهای انسانی میشه ازش بهره برد؟
مثلا موقع وقوع سونامی ها… البته اگه از قبل اموزش دیده باشیم که علائم شروعش چیا هستن. یا در سیستمهای حمل و نقل خودکار در اینده یا در … کجاها؟
1 پسندیده
این نمونه ای از همزمانی (synchronization) که خیلی جاها دیده میشه. یه نمونه ش جمع شدن ماهی ها که برای هدفهای زیادی انجام میشه. بعضی وقتها جمعیت ادمها هم این رفتار رو نشون میدن: وفتی یه جمعیت شروع به دست زدن میکنن بعد از مدتی هماهنگ میشن! مدلی که این رفتارها رو باهاش بررسی میکنن معمولا مدل کوراموتو هست که یه سری نوسانگر که با هم برهمکنش دارن با فرکانس متفاوت شروع میکنن و بعد از مدتی فرکانسشون یکی میشه.
از این نظر کاربردها زیادی براش هست و میشه ساخت.
البته بعضی جاها این حالت نتیجه بدی داره مثلا یه ایده در مورد صرع توی مغز همزمانی بیش از حد بین نورونهاست
3 پسندیده
کجاها مثلا میشه ساختش ؟
در مورد synchronization سرچ کنید خیلی کاربردها هست در موردش. توی ویکیپدیا هم هست.
کار سختیه نوشتاری ادم منظورش رو بگه.
نوشتید کاربردهایی هست و میشه ساخت. می خواستم بدونم ایده های ذهن خودتون چیه در این زمینه
راستش زمینه تحقیقاتی خودمه. بیشتر کاربردش توی سیستمهای عصبی و سیستمهای اپتیکیه و لیزرهاست.
1 پسندیده