هميشه تو ايران با يه سری چيزها مشكل داشتم: مثلا وقتي ميرفتم بانك و يه پروسه ای رو بهم نشون ميداد، کلی عصبانی ميشدم كن چرا اپديت نمی شيم و مثلا كامپيوتريش نمی‌كنم و يا تو موارد ديگه هميشه عصبانيتی از اين جنس داشتم كه چرا ما تغيير نمی‌كنيم.
چیزی که تو تاريخ ايران دیدم، اینه که تعداد زيادی تغيير حكومت و نوع حكومت رو داريم، در مورد ساير موارد سياسی مثل رياست جمهوری و يا حزب حاكم و اين حرفها كه ديگه بماند. اين رو كنار يه نكته ديگه كه اين روزها باهاش برخورد كردم ميذارم. خيلی از خيابونها توی اين شهر كه من توشم تو آلمان خيلي خيلی قديميه اما نظام بوركراسيش از اونهام بعضا قديمی تر و شما برای هر كار كوچولو بايد كلی كاغذ بازی كنيد و كلی امضا و اينها.
از طرفی من نگاه ميكنم تعداد زيادی از حكومتهای اين دور و بر هنوز پادشاه دارن و يا مثلا امريكا هنوز سيستم واحدهاشو برای خودش حفظ كرده و يا انگليس به يه نحو ديگه همين طوريه. برای من ايرانی كه مدام دوست دارم تو خودم تغييرات ايجاد كنم شايد اين سيستم خيلی كسل كننده است و خيليم ازار دهنده، ولی با اين سيستم خيلی از اين كشورها توسعه يافته ان و ماها نه.
به نظر شما چقدر بايد خودمونو تغيير بديم؟
اين فرهنگ كه ما يه جاييمون ميلنگه و بايد تغيير كنيم از كجا مياد؟
بستگی زیادی به هدف تغییر دارد! گاهی به دلیل مد شدن و موج سواری تغییر میکنیم، مشابه اتفاقی که در دو دهه اخیر در ساخت و ساز شاهدش هستیم. مواقعی هم هست برای بهبود یک سیستم آن را بروز میکنیم که در آن صورت اتفاق خوبی رخ داده.
البته راجع به پیشرفت آلمان اطلاعات زیادی در دسترس هست و این وصف از آلمان رو اولین باره که میشنوم. ولی حتی اگه هنوز نظام بروکراسی قدیمی دارن، احتمالا دلیلی وجود دارد. منظورم این است که برایم قابل تصور نیست یکی از بهترین کشورهای دنیا هنوز بر مبنای کاغذبازی اداری باشد و خیلی عالی میشود اگر مصداق موردی از تجربه تان را توصیف کنید تا موقعیت رو بهتر درک کنیم.
خوب مصاديق زيادي داره كه تو اولين نگاه برايي ماها يه مقداري ازار دهنده است البته شايد براي ما ايرانيا كه خيلي مسائل رو ساده فرض ميكنيم. مثلا من وقتي به شهرداري براي تمديد ويزام متوجه شدم كه فايلهايي بزرگ بايگاني كاغذي هست كه مربوط به اشخاص ميشه و هنوزم شما وقتي ميخواهيد تمديد كنيد دوباره يه پرونده حاوي مقادير زيادي كاغذ جلوتون گذاشته ميشه و جالب اينكه چون سيستم كاغذيه دفاتر كناري به اطلاعات هم دسترسي ندارن و در نتيجه شما همه مداركي كه مثلا ملده كردن تو شهر برديد رو دوباره براي تمديد ويزا كپي بگيريد و با خودتون ببريد. اينها وقتي بدتره كه شما قراره ادرس خونتون رو تغيير بديد اين يعني شما بايد به بانك به بيمه و ساير جاها مراجعه كنيد و ادرس خونتون رو تغيير بديد و كلي فرم پر كنيد.
اين مشاهدات ضمني منه شايد اصلا اين سيستم درست باشه
اتفاقا هر بار که کارم به این سیستم گره میخوره کلی شکایت میکنم و خودشنم ناراضین ولی به هیچ عنوانم حرکتی برای تغییرش دیده نمیشه و جالب اینجاست که من که الان چهار هفته است اینجام همون مشکلی رو با این سیستم دارم و که یه ادمی که چهار سال اینجاست و هنوزم تغییری نکرده. یه چیزی خیلی مهم در مورد ایران این موضع بود که همیشه وقتی بعد چهار سال سراغ یه روند اداری یا چیزی شبیه به این رو میگرفتم غالب اوقات با این جواب که نه روالش عوض شده روبرو میشدم که یا مردم ازش راضی بودن یا خیر ولی اینجا به نظر اینطوری نیست.
اگر تغیرات بر اساس عقل و اندیشه و آگاهی باشد یعنی آگاهانه آپدیت شویم این خیلی خوب است و از هر جهتی به نفع مان است چون میدانیم که برای چی و چرا تغیر باید بکنیم، و اگر این تغیر نا آگاه و تقلیدی باشد چی بسا که ما را به بدبختی و فرهنگ زدگی دچار سازد و واقعا تغیراتی که بر اساس فهم و آگاهی خود مان نباشد کمتر به نفع مان است، وقتی ما ندانیم که چرا تغیر میکنیم و چرا باید تغیر کنیم و تغیر پذیری ما بر اساس تقلیدی باشد که از ممالک بیگانه میکنیم و بر اساس اندیشه دیگران باشد حتماً به نفع ما نیست، شاید کمتر به نفع مان و وبیشتر به ضرر مان باشد، ولی تغیری که ناشی شود از عمق آگاهی و فهم و درک مطئمناً کار ساز خواهد بود و دردی از جامعه را حل خواهد کرد.
