شرایطی رو در نظر بگیرین که دانش انسان به حدی هستش که میتونه همه کروموزوم های انسانی رو تغییر بده
یکی از این تغییرات بدین صورت باشه که مغز انسان ۵۰ درصد بزرگتر از مغز انسان عادی باشه
از این انسان های جدید (و آزمایشگاهی) بخاطر توانایی های بالای ذهنیش برای پیشبرد اهدافش استفاده کنه
بنظر شما چه چالش هایی پیش روعه؟
آیا تولید این انسان-ابزار ها اخلاقیه؟
البته چالش اینه که انسان سردرگمه که میخواد با این روند چکار کنه؟ پیشبرد هدف یک عبارت بسیار مبهم در تاریخ تمدن بوده. وقتی این کلمه دقیق مشخص بشه اون موقع میشه نظر داد که آیا این کار اخلاقی هست یا نه.
نمونهای از پیشرفت که به نظرم میاد با وجود ظاهر مناسب، نتایج سخت داشته رو در افزایش طول عمر میشه دید. الان انسان با افزایش طول عمر و سلامتی، به جای نسبتا مطلوبی رسیده ولی نکته اینه: ساختار اجتماعی و روند تولیدمثل با این فرآیند ناسازگار بوده. به همین خاطر جمعیت به شدت افزایش یافته و به طور عمومی احساس خوشبختی نسبت به گذشته چندان عوض نشده.
مسئله بزرگ با پیشرفتهای در این مسیر، همین ناسازگاری اجتماعی و فرهنگی هست که به جای اینکه نتایج مثبتی رو تولید کنه، تبدیل به یک فاجعه عمومی میشه. به همین خاطر:
اگر این اتفاق بیوفته و ابر-انسان با توانایی خاص تولید بشه، به جای هر فرآیند مثبتی که در نظر دارین، یک فاجعه سخت در انتظار طبیعت، جامعه و خود انسان خواهد بود.
تصور میکنم که اگر انسان به آن درجه از عقل برسه (که احتمالا میرسه)، سعی میکنه حجم مغز رو با توانایی های بيشتر، کوچک نماید تا بتواند سریع تر سفر کند.
برای مثال یک گروه از این ابزار-انسان ها مسئول تحقیق روی گونه جدیدی از داروها باشن (با قدرت ذهنی بالاتری تحقیق کنن)
یا روی اخترفیزیک و فیزیک فرازمینی تحقیق کنن
کوچکتر کردن مغز درنهایت به ضررش تموم میشه چون با رسیدن آی کیو به زیر ۷۰ عملن نسل کودن خواهیم داشت که خلاف طبیعت بشره
نسلی که به زحمت با استانداردهای روز مطابقت پیدا میکنه و درنهایت حذف میشه
تغییر ساختار بدن نباید درنهایت به تولید جمعیتی که توی جامعه باشه منجر بشه (فقط اهداف محدود)
مرسی بابت موضوع جذاب
اخلاق مسئله ای کاملا نسبیه.
مثلا ۱۰۰ سال پیش ترنس ها و همجنس گرا ها رو آتش میزدن زندانی میکردن و…
اما الان داریم بحث میکنیم که چطور میشه راحت در جامعه وجودیت داشته باشن.
به نظرم به وقتش اخلاقی هست و انسان های اون زمان هم خلق و خو و نیازهاشون به مراتب متفاوت تر از الان خواهد بود.
همین الان؟ فکر نمیکنم فایده ای داشته باشه و نیاز انسان امروزی رو رفع کنه
یک چالش عمیق هست که در این موضوع به چشم نمیاد: برای اینکه این قدرت تحقیق که بتونه فراتر از انسان انجام بشه، به ابرانسان منتقل بشه، باید یک جایی حداقل قسمتی از اختیار و قدرت تصمیمگیری رو منتقل کنیم.
با جلال موافقم که در زمان خودش این مسئله به شکلی حل خواهد شد والبته اون شکل احتمالا برای ما ناخوشایند خواهد بود ولی به احتمال زیاد، من و شما دیگه نمیتونیم به ابرانسان بگیم چکار کنه و برعکس خواهد بود.
یادمون هم باشه که همین امروز، من خیلی از تصمیمگیریها رو خودمون انجام نمیدیم و بهترین نحوه تصمیمگیری رو میزاریم به عهده شکلی از ذهن که در اختیار داریم: کامپیوترها! البته هنوز قدمهایی بسیار اساسی باقی مونده (چیزهایی که به شکل جرقهوار باید حل بشن و ممکنه امروز یا صدسال بعد به دست بیان) که کاملا مستقل بشن ولی واگذاری تصمیمات به ذهن برتر اصلا دور از دسترس نیست.
به نظر من ساختن ابر انسان گاهی خوبه و اخلاقی مثلا پیشبرد مسائل علمی ،استراحت بیشتر و ساعت کاری کمتر برای انسانهای دیگه
بستگی به هدفش داره
اگه برای پیرفت بشریت باشه چرا که نه
ولی خب اگه بعدا به عنوان یک ابزار جنگی ازش استفاده کنن اصلا اخلاقی نیست.
نکته اینه که ابزار وقتی ساخته شد، لزوما در قید هدفی که پشت ساخت بوده باقی نمیمونه! هر استفادهای میتونه ازش بشه و تجربه نشون میده که کنترل هم تنها برای زمانی محدود میتونه مانع استفادههای خطرناک بشه.
ولی از یک لحاظ میتونه تفاوتی ایجاد بشه هرچند باز هم قابلیت دستکاری داره. ابرانسان دارای نقصی باشه که قابل رفع نباشه و در صورت لزوم بشه برای از کار انداختنش ازش استفاده کرد! اون موقع عملا هر استفاده جنگی ازش میتونه غیرممکنه بشه (حداقل اینکه برتری کامل به استفادهکننده نمیده!). منتها این نقص چطور باشه که قابل رفع نباشه، خودش بحث جالبیه.
این ابرانسان ها جزوی از جامعه نیستن
نمیتونن تولید مثل کنن (عقیم هستن)
جمعیت محدودی دارن (چون کنترلش دست ماست)
حداقل ارتباط رو با جامعه دارن (قرنطینه هستن)
درواقع ابزار هستن نه نوع جدید بشر
لطفاً دیدتون بهش اینجور باشه
اصل سوال من اینه وجود انسان های تغییر یافته (ابزار ها) با شرایط بالا اخلاقیه یا نه
خوب داستان اگه به این شکل هست، اخلاق کجای این داستان وارد میشه؟ منظورم اینه که بخصوص ایزوله بودن، نیاز به نگرانی در مورد اخلاق رو از بین میبره. در واقع به احتمالی نه چندان کم همین اتفاق در حال افتادن هست یا نزدیک به وقوعه!
اگر که چالش خاص اخلاقی مدنظرتون هست با یه مثال مطرح کنین میشه بهتر بحث کرد.
چون اساساً ذات انسان رو داریم تغییر میدیم نوعی چالش اخلاقیه
دقت کنین یه دوقلو توی چین بخاطر درمان ایدز تغییر ژنوم یافتن اونقدر اعتراضات جهانی بالا گرفت که دولت چین مجبور شد اون دانشمند رو دستگیر کنه
یا کلی نگرانی سر اینکه اندام های انسانی در بدن حیوانی پرورش پیدا کنه وجود داره
حتی به اینکه اردک هایی رو محصور میکنن که به اجبار برای هدفی خاص (جگرشون) نگهداری بشن، اعتراضات فراوانی هست
شما بعنوان فردی متمدن درباره اینکه یکسری انسان با توانایی بالا برای حل مشکلات بشر در محیطی قرنطینه فعالیت کنن چقدر نگران هستین؟ چه چیزهایی رو غیراخلاقی میدونین درباره این کار؟ اصلن تولد افرادی با این ویژگی رو درست میدونین؟
خلق ابر انسان به عقیده من غیراخلاقی نیست هرچند که با سنتها و ارزشهای رایج در خصوص انسان تضادهایی داره و همین باعث مخالفتهایی خواهد شد که به مرور زمان کمرنگ میشوند اما مهم کاربرد ابر انسان است که معتقدم در حوزههای غیر اخلاقی مورد استفاده خواهد بود تا اخلاقی.
حدس میزنم که همین الان پروژههای متعددی در جهت تولید ابر انسان یا موجود انسانی_ماشینی در حال پیگیری و انجام است اما برای حضور در میادین نبرد ، ترور هدفمند و غیره . برای کاربرد نظامی و امنیتی.
در قرن بیستم اکثر تکنولوژیها برای مصارف نظامی ایجاد شدند و سپس برای کاربردهای غیرنظامی مورد استفاده قرار گرفتند به همین دلیل بعید نیست اولین ابر انسان یک جنگجو باشد تا یک محقق.