هر کسی مطمئنا تو زندگیش آرزوهایی داره و نیازی نیست کس دیگری برای آدم آرزو بسازه. البته که اکثر آرزوهامون به افراد عزیز زندگیمون همبستگی‌هایی داره. ولی خب بهترین انتخاب کننده ی آرزوهای بلندمدت هر فردی خودش هست.
این وسط چیزی که اکثر افراد بلد نیستن، این هست که آرزوهاشون رو به اهداف معقولی تبدیل کنن. پس اگه روزی میدیدم یکی از افراد عزیز زندگیم، تو زندگی خودش سردرگم به نظر میرسه
از صفر تا صد فرایند هدفگذاری رو بهش به شکل تجربی یاد میدادم.
یعنی بهش کمک میکردم تا چند هدف مورد دلخواه خودش در حوزه مدنظر خودش بذاره و بهشون پایبند بمونه. اگه نیازی بود، تو این مسیر مثل یه دوست باهاش همراهی میکردم.
مثال بگم اگه یکی از اهداف کوتاه مدت فرد این هست که بازی dota2 رو تموم کنه، بهش کمک میکردم این رو به یه هدف کوچک و معقول برای خودش تبدیل کنه و مسیرِ رسیدن بهش رو رصد کنه.
این طوری فرد رو به یه مهارت تجهیز کردم و بعد از این خودش هست که میتونه بگرده ببینه تو زندگی چه آرزوهایی داره و چطور میتونه اون ها رو به اهداف دست یافتنی تبدیل کنه.