امروزه بیشتر افراد جامعه در اجتماع ، محل کار و . . . با تلفن یا گوشی متناسب با نیازهایشان سرکار دارند ، و اینکه افراد معمولی از صحبت کردن با گوشی میتوانند نیازهایشان را برطرف کنند برخلاف افراد ناشنوا یا کم شنوا نمی توانند نیازهایشان را با صحبت کردن از گوشی حل کنند و برای حل مشکلات خود از پیام رسانی استفاده میکنند ولی متاسفانه امروزه در اجتماع افراد بدلیل مشغله زیاد نمی توانند از پیام رسانی استفاده کنند و با مکالمه صورت میگیرد و برای افراد ناشنوا و کم شنوا مشکلات زیادی به بار می اورد .
پیام رسانی بیشتر برای بانک ها، دفاتر ثبت اسناد، فرستادن اگهی و از همه مهمتر چت کردن دوستانه انجام می شود.
ایده ای که من دارم با توجه به امکانات زیاد و پیشرفته برای اسان تر کردن مکالمه بین افراد ناشنوا و کم شنوا با دیگران یه برنامه ایی درست کنند که در حین مکالمه صحبت های طرف گیرنده در گوشی خود زیرنویس شود تا افراد کم شنوا حرف های طرف مقابل را بهتر متوجه شود تا در قبال ان پاسخگو خوبی باشند .
گویا همچین ایده ای که شما پیشنهاد دادید در آمریکا و در دانشگاه سان‌فرانسیسکو و دانشگاه برکلی بررسی شده و به صورت یه اپلیکیشن در دسترس باید باشه. البته زمان تنظیم این خبر در حال جذب سرمایه بوده .
یه کار الهام بخش دیگه هم که انجام شده، «چشم من باش» هست که به افراد نابینا در موارد ساده ای کمک میکنه. طرز کارش این شکلی هست که از جمع کمک میگیره:
منِ نابینا وقتی به مشکلی برمیخورم، مثلا میخوام تاریخ انقضای روی یه قوطی کنسرو رو بخونم، یه سیگنال از طریق اپلیکیشن میدم به افرادی که در اپلیکیشن هستن، و اپ پیام من رو بین افراد توزیع میکنه تا وقتی کسی ریسپانس بده. و بعد تنها کاری که من لازمه انجام بدم اینه که گوشی رو مقابل قوطی کنسرو بگیرم.
میشه مشابه چنین سیستمی رو برای افراد ناشنوا هم ایجاد کرد، با این تفاوت که به جای مکالمه ی گفتاری مکالمه نوشتاری پیش بره.
وقتی با فرد بینا در ارتباطم، خود فرد بینا راهنماییم میکنه تا تاریخ انقضا در محدوده دوربین قرار بگیره. در واقع کار اپلیکیشن صرفا رسوندن افراد به هم بوده و باقی فرایند کاملا انسانی پیش میره.
.