«کلاهتو بکش رو سرت تا پیشونی‌ات سرما نخوره!»
این جمله آشنایی هست که ما بارها از پدر یا مادرمون شنیدیم که به نوعی والد مراقبت‌گری است. از دیدگاه من، در کشور ما مردم خیلی کمتر آموزش می‌بینند تا مراقب سلامتی خودشان باشند چرا که تو دوران بچگی همواره مراقبت از سلامتیشون بر عهده مادر و بعدها همسرانشون (برای افراد مذکر) هست.
بارها شاهد این موضوع بودیم که مثلا مادران ما وجود بیماری‌ای رو خیلی دیر اعلام می‌کنند. در صورتی که تجربه شخصی من از زندگی در آلمان، به من این موضوع رو ثابت کرد که مردم به شدت مراقب سلامتیشون هستند تا در روند زندگی کاری اونها لطمه وارد نشه چرا که در صورت مریضی خودشان مسئولیت خواهند داشت.
- نظر شما در مورد این نتیجه گیری چیه؟
- چطور میشه فرهنگ خودمراقبتی رو در ایران جا انداخت؟