سالانه ۴ میلیون کیلووات و سرمایه اولیه ۱.۵ میلیارد تومان. سرمایه گذاری هم توسط سازمان بازیافت شهرداری انجام شده.
عکس هایی از این مرکز میلیارد تومانی:
6 پسندیده
دانشگاه میشیگان:
مگه دور ریزهای سلف دانشگاه + زباله های کل دانشگاه در طی سال چند تن هست؟
یعنی باید ببینیم : 1- تولید سالانه زباله دانشگاه چند تن هست؟ 2- این مقدار زباله چقدر انرژی میتونه تولیدکنه؟ 3- هزینه ساخت این نیروگاه کوچیک چقدره؟ 4- آیا هزینه ساخت همچین نیروگاهی قابل قیاس با درآمد و انرژی تولیدیش خواهد بود؟
زباله مجبور نیست فقط مال دانشگاه باشه. بلکه این میتونه یه راه درامدزایی دانشگاه هم باشه.
2 پسندیده
هزینه تولید هر کیلووات برق 715 ریال (لینک PDF) برآورد شده:
یعنی سالانه درآمد این مجموعه حدود 286 میلیون تومن میشه؟! یکم کم نیس؟: ))
گویا دولت برق نیروگاه های انرژی پاک رو گرون تر میخره طبق همون PDF (مال یکی از جلسات وزارت نیرو ه).
هر کیلووات 4442 ریال! یعنی درامد سالانه ش میشه حدود 1.8 میلیارد تومن!: ی
5 پسندیده
در ادامه ی این حرف:
۱- سال اول شرکت نه تنها بازگشت سرمایه داره بلکه درآمدی هم داره!
۲- در ضمن این نوع شرکت ها معافیت مالیاتی هم دارن.[quote=“lolmol, post:4, topic:2490”]
تولید چنین سوختی معافیت مالیاتی داره
[/quote]
1 پسندیده
دوستان به نظرتون میشه از این زباله ها در سوله ای به مساحت 2000 متر با تمام امکانات، انرژی برق یا گاز تولید کرد؟ آیا صرفه اقتصادی دارد؟
2 پسندیده
علاوه بر زباله های مواد غذایی، میشه از فضولات، زباله های کشتارگاه ها، زباله های کارخونه های لبنیات و مشابه اون ها هم برای تولید بیوگاز استفاده کرد. (ینی اصلن نگران ماده اولیه نباشید!
)
بازده تولید بیوگاز بستگی به نوع زباله و طراحی دستگاه تولید بیوگاز داره. به ساختار تولید کننده، هضم کننده (Digester) میگن. بازه تولید حدودا بین 20 تا 800 مترمکعب بیوگاز به ازای هر تن زباله ست. حدودا 60 درصد بیوگاز متان و 40درصد اون کربن دی اکسیده. (20 درصد گاز شهری متان ـه)
اصولن هر مترمکعب بیوگاز معادل 6 کیلووات ساعت انرژی داره، ولی وقتی انرژی اونو تبدیل میکنیم به برق از هر متر مکعب بیوگاز 2 کیلووات ساعت برق میتونیم بگیریم. بقیه انرژی تبدیل به گرما میشه. 2کیلووات برق میتونه یه لامپ 100وات رو 20 ساعت روشن نگه داره یا میتونیم باهاش از یه سشوار 2000وات یک ساعت مداوم استفاده کنیم.
سوال:
2/3 انرژی بیوگاز حین تبدیل به برق، به شکل گرما هدر میره. چطور میشه از این گرما استفاده کرد؟
3 پسندیده
بعد از فرآوری پسماندها و تولید بیوگاز تقریبن به همون مقدار اولیه پسماندها ماده جدید از دایجستر (هضم کننده) خارج میشه. این ماده جدید که قسمت مایع و قسمت جامد داره، بوی کمتری داره، کود بهتریه و آلودگی کمتری داره. از اون برای تهیه کود مایع و کمپوست استفاده میشه.
هزینه های یه واحد تولید بیوگاز بسته به نوعش خیلی متنوع ـه، ولی معمولن سرمایه طی 7 سال برمیگرده. البته من اینو براساس یه سایت غیر ایرانی میگم، الان وزارت نیرو خیلی حمایت میکنه. مثلن تا 20 سال تضمینی تولیدت رو ازت میخره. کللی گرون تر هم میخره برقو ازتون (تازه اگه از تجهیزات ایرانی برای ساختش استفاده بشه از اونم 30درصد گرون تر میخره!)، مالیات بهتون نمیخوره، حتا فکر کنم وام هم میده! اینجا نوشته قوانین رو:
آیین نامه ها و دستور العمل های سازمان انرژی های نو ایران (سانا)
معمولن احداث یه واحد با ظرفیت 300 مترمکعب به بالا، بین 8 ماه تا 2 سال طول میکشه. چیزی که مهمه اینه که واحد تولید بیوگاز توجه زیادی میخاد! هروز باید تغذیه بشه و با پسماند مناسب تغذیه بشه تا سرحال بمونه… (خروجی مورد نظر رو بده.)
3 پسندیده
-
مثل اینکه به دلیل همین حمایت دولتی 20 ساله و قیمت مناسب سرمایه گذار های خارجی هم خیلی علاقه مندن… مثلن ترکیه یه گفت و گو هایی درباره احداث یه واحد تو زنجان داشته. ژاپن تو چندقدمی احداث یه واحد تو آمل ـه. باز هم سرمایه گذار خارجی تو تموشل لاهیجان داره با 35میلیون دلار سرمایه یه واحد با ظرفیت 150 تن در روز احداث میکنه…
-
نگاه کردن به این سایت هم خالی از لطف نیست… یه واحد موفق تو سوئیس رو نشون میده. باز هم متصدی هاش میگن که توجه خیلی زیادی لازم داره:
3 پسندیده
##پرسش
چه قدر زباله و چه جور موادی برای تولید بیوگاز لازم و کافی هستن؟
###در جستجوی نقد:
تولید بیوگاز در مقیاس های بزرگ نسبت به تولید دستگاه های بیوگاز خونگی چه جوری هست؟
دومی به نظرم به راحتی پیاده شدنی میاد.
ماها تو مناطق گرمسیر و دور افتاده برامون خیلی خیلی سخته که بخواهیم گازکشی کنیم وی ا برق تولید کنیم حالا تصور کنید که ماها یه راهکار خیلی کوچولو مثل این اقای هنری برای این دوستان ازائه بدهیم اون موقع مردم روستاهای دو افتاده بدون نیاز به لوله کشی گاز میتونن از مواهبش استفاده کنند و مشکلاتشون رو برطرف کنند.
ایده
چطور میشه بیو گاز رو تو مقیاسهای خیلی خیلی کوچولو مثلا برای استفاده توی یه خانه روستایی تو مناطق گرمسیر و یا کوهستانی مورد استفاده قرار داد. فکر میکن حتی اگه ما بتونیم یه بیزینس پلن خوب بنویسیم بتونیم حمایت بنیاد بیل گیتس و همسرشم جلب کنیم چون اونها روی این خدمات برای مناطق محروم افریقایی سرمایه گذاری کردند.
1 پسندیده
اتفاقا آقای مهرداد عشقی دستگاهی اختراع کرده برای تبدیل زباله های خانگی به بیوگاز ایشون دانشجوی دانشگاه آزاد واحد تاکستان قزوین هستند.
1 پسندیده
در تهران دو واحد هاضم بی‌هوازی وجود داره.
یکی مربوط به سازمان آب و فاضلاب تهران که توسط شرکت اتریشی برای ایران ساخته شده.
یکی هم مربوط به سازمان مدیریت پسماند که توسط شرکت سِکو ایتالیا ساخته شده. (پیمانکار این پروژه شرکت تیم-کیان بوده)
هاضم سازمان پسماند در جاده دماوند قرار داره که پسماندهای مخلوط منطقه 4 تهران رو دریافت می کنه، البته نه تمامش رو. ظرفیت این نیروگاه 300 تن زباله مخلوط در روز هست که توان تولید 3 مگاوات برق رو داره. پسماندهای دریافتی اول جداسازی میشن و حدود 48% اون که محتوای ارگانیک داره به واحد هاضم سپرده میشه.
تصویری از یکی از رآکتورهای هاضم بی هوازی تهران
3 پسندیده
باید دید اصلا تبدیل زباله به انرژی در اندازه های کوچیک به صرفه هست یا نه.
با توجه به:
و مصرف روزانه یک خونه:
خانه ای که در ماه KWH250 مصرف دارد متوسط مصرف روزانه اش 8.33=30÷250 کیلو وات ساعت خواهد بود.
با توجه به این اعداد بالا ، اگر محاسبات صحیح باشه و صفر جا نذاشته باشم 
روزی حدود 50 کیلو گرم زباله نیاز هست. به ظاهر که منطقی به نظر میاد. در کنارش میشه پنل های خورشیدی هم استفاده کرد.
اگر همچین چیزی درست باشه، دردسر های بعدیش چی بوده که دنیا هنوز داره سوخت فسیلی استفاده می کنه و گاز گلخانه ای میفرسته جو و نرفته به سمت استفاده صد در صدی از زباله؟ آیا به منافع شرکت های نفتی و … برمی گرده؟
2 پسندیده
چطور است برای این ایده اسمی انتخاب کنید تا یواش یواش حس بیشتری در آن جاری شود 
یه ویدیوی خوب تو این زمینه هست که کل پروسه رو نشون میداد کیفیتش زیاد خوب نیست ولی قابل فهم وراحته
https://www.youtube.com/watch?v=3UafRz3QeO8
انگار فقط تو یوتیوب میشه دیدش:/
فکر کنم برای تکمیل ایده ما همچین چیزی هایی احتیاج داریم : دوتا گالون که بتونیم توشون یه میزانی دورریز بریزیم ! یه چند متری لوله وشیر وابزار برای برش و…
این برای تولید یه نسخه ی آزمایشی مثل همون چیزی که اون دوست هندی مون درست کرده بود فکر کنم کافی باشه 
به نظرتون دیگه چیارو باید بهش فکر کنم؟
یعنی میخواین در اسکیل خونگی پیاده کنین ایده رو؟
و فکر میکنین این ابعاد پیاده سازی از ابعاد رستورانی مناسب تر هست.
ساده ترین پرسشهایی که الان به ذهنم میرسه و تکراری هم هست:
۱- آيا افراد حاضر میشن تو خونه هاشون چنین چیزی داشته باشن؟ (براش هزینه پرداخت کنن بخرن)
۲- ایا واقعا دورریزهای خونگی کافیه؟ (نهایتا شاید حجم هفتگی زباله های خونگی به درد تولید گاز بخوره).
یه کار ساده ی دیگه البته اینه که ایستگاه ها به جای اینکه در خونه باشن، جلوی یه اپارتمان مشترک باشن.
داستان این ایده رو توصیف میکنین؟
مثلا یه سطل جایگزین سطل زباله مون که هر روز میایم زباله های تر رو میریزیم توش، بعد چی میشه؟
1 پسندیده
نکته خوبی بود؛ به نظرم واسه اینکه یه همچین راه حلی به مرحله اجرا برسه باید اول یه امکان سنجی (حداقل در سطح بزرگتر) انجام بشه ُ من اگر بودم میومدم واسه یه همچین ایده میچرخیدم ببینم چه بازخوردی میگیرم از ذینفعای این قضیه(مثلا رستوران؛ خانواده و …)