حدود ۳.۶ میلیارد نفر در سال ۲۰۱۶ توسط هواپیما جابجا شدن، یعنی حدود ۸۰۰ میلیون نفر بیشتر از رقم ۲.۸ میلیاردنفری در سال ۲۰۱۱ (رشد ۲۰-۲۵درصدی مسافر ظرف ۵ سال). منبع: سایت یاتا.
یکی از مشکلات صنعت هوایی، بستهبندی بار مسافرهاست. وقتی قراره تعداد زیادی چمدون در داخل هواپیما قرار بگیره، مقدار زیادی انرژی انسانی و همین طور فضای اضافه حروم میشه. ضمن اینکه کلی از چمدونها هم این وسط آسیب میبینن.
چه جوری میتونیم چمدونهای مسافرتی رو بازطراحی کنیم، طوری که:
اتوماسیون جابجا شدن و بستهبندی شدنش در کنار هم راحت صورت بگیره.
و در ضمن نیاز مسافرها را در حمل بار برطرف کنه و با استایل تک تک ایشان بخونه.
چند تا چیز فکر کنم توی حمل چمدان پاشنه آشیله یکیش دسته، چرخ و متعادل کننده چمدونه که شبیه به چرخ هست.
یکی هم شکل خوده چمدون هست که چون گوشه دار نیست یا منظم نیست ایم امکان رو نداره که مرتب روی هم قرار بگیره.
برای رفع اشکالاتی که من گفتم چمدون احتمالن باید چرخ و دسته جمع شونده داشته باشه و به شکلی که وقتی جمع شدن شکل چمدون مکعب شکل باشه که خیلی منو یاد کارتون موز می ندازه پس منتفیه.
در این زمینه خوبه به نحوه بارگیری کشتیها هم توجه کنین، میتونه الهامبخش باشه. چند واحد استاندارد بسته بندی به کشتی ها کمک کرده در طول روز با بازدهی خوبی بتونن در تناژ و تعداد بالا بار بزنن.
می دونین به نظر من بجای اینکه از اول بیایم این همه چمدون رو جمع کنیم و یه سری جدید طراحی کنیم، باید یه سری بسته برای قرار گرفتن چمدون ها درون اون ها طراحی بشه، یک جور کاور محکم، ضد ضربه و هم اندازه که اینطوری علاوه بر این که دیگه لازم نیست همه چمدون قبلیا رو دور بندازیم چمدون هامون اسیب هم نمی بینن