سلام
حتما بازی Avalon که مشابه مافیا هست رو میشناسید. سپاه آرتور (خوب) و سپاه مردر (شر) نقش همون شهروند و مافیا رو دارند.
به نظرتون اگر شخصیت های این بازی رو با اسامی و تصاویر ایرانی عوض کنیم چه نتیجه ای در نسل نوجوان داره؟ مثلا سپاه هخامنشی در تقابل با سپاه روم؟
برای اونهایی که نقش سپاه خوب رو دارند، قریب به یقین میشه گفت تاثیر مثبتی داره اما برای بازیکنهایی که نقش منفی دارند، این تلاش برای پیروزی بر علیه نیروی خودی تاثیر منفی نخواهد داشت؟ و سوال کلی تر اینکه، اصلا به نظرتون این بازی چه مزایا و معایبی داره؟
در مورد تاثیر اینکه فرد در مقام خیر یا شر بازی میکنه نظری ندارم. مثلا میگن بازی مافیا به نوعی ترویج دروغگویی است. در مقابلش میگن این بازی برای ارتقای توانایی شناختن دروغگو است.
اما با بومی شدن این بازیها مطابق افسانههای ملی موافقم و حس بازی بهتر میشه تا اینکه اسامی و داستان بازی در مورد افسانههای بریتانیایی یا اسکاندیناوی باشه که ما در مقام ایرانی بودن کمترین اطلاعات ممکن رو در موردشون داریم. اما به علت برخوردهای مختلف مثلا کودکان و نوجوانان بیشتر رستم یا اسنفدیار رو میشناسند. اطلاعات بیشتری نسبت به هخامنشیان و اشکانیان دارند. به همین دلیل فکر میکنم بازی برپایه داستانهایی آشنا برای ما بنا بشه بهتر و جذابتره.
پیشنهاد استفاده از اسطوره های شاهنامه ای پیشنهاد خوبی اه.
اما همچنان این سوال هست که وقتی برای پیروزی شر تلاش کنی، تاثیر منفی اش چه خواهد بود؟ و البته شاید با تبیین موضوع بشه این رو هم حل کرد. مثل بازیگری که نقش منفی یک فیلم رو هرچه بهتر بازی کنه، فیلم جذاب تر و اثرگذاری اش بیشتر میشه