گاهی تو زندگی با افراد پرتوقعی مواجه میشیم. با چنین افرادی چطور برخورد کنیم که دست از توقعات بیجا و بی حساب و سواستفادههایشان بردارند، بدون اینکه به ایشون پرخاشگری کرده باشیم و یا منفعلانه برخورد کنیم؟
مخصوصا در مواردی که این افراد از اعضای خانواده و عزیزانتون باشند، چه میکنید؟
بله رعایت فاصله بهترین راه هست البته در مورد بستگان درجه دو. اگر به خاطر رابطه ی مستقیم و نزدیک رعایت فاصله عملا ممکن نباشه چه باید کرد؟
رعایت فاصله یک راهکار اجتنابی خوب هست. من دوست دارم یکم نگاه چالشی تر به این مساله داشته باشیم و بجای اجتناب وارد فاز حل مساله بشیم.
از دوستان پادپرسی میخوام: اگر تجربه ی شخصی در رابطه با این مشکل دارید به اشتراک بزارید و راهکارهایی که امتحان کردید و جواب داده و یا اینکه به بن بست خورده را مطرح کنید.
آدم تو تصادف بالاخره مقداری آسیب می بینه ، نمیشه هم تصادف کنی هم هر دو شخص سالم بیان بیرون.
حل مسئله خیلی سخته چون نمیشه دیگران و تغییر داد. فقط میشه خودمون و تغییر بدیم.
ببینید اینجا ما نمی تونیم بدون درگیری مشکلات و حل کنیم بالاخره برخوردی شکل میگیره.
چیزی که مهمه اول خوده ما هستیم بعد دیگران، یعنی ما باید از خودمون و روان خودمون دفاع کنیم تا آسیبی نبینه.
راه حل من که تو بیشتر از 98 % مواقع جواب داده اینه :
انسان ها اگر به یک شخصیت سنگین برخورد کنند، از کنارش رد میشند و سعی نمی کنند این شخصیت و تکون بدند، شخصیت سنگین هم یعنی باید و نباید های قاطع.
مثلا مادر من می دونه من تحت هیچ شرایطی فلان کار و نمی کنم برای همین هیچ وقت سمتش نمیره. ما باید خودمون و دوست داشته باشیم، نذاریم کسی ناراحتمون کنه و کسی و هم ناراحت نکنیم .
شما فرض کن مادر من یک درخواست نادرست از من داره ، که اگر انجام ندم ناراحت میشه.
من اگر کاری که مادر ازم خواسته رو انجام ندم ماردم و ناراحت نکردم بلکه مادرم بخاطر سیستم و نظام فکریش خودش ، خودش و ناراحت کرده و به خودش آسیب زده، شما کسی که می خواد به خودش آسیب بزنه و می خواید چکار کنید؟