البته تعاریف بی‌فرهنگ متعدد هست؛
و داشتن یا نداشتنِ فرهنگ خودش یک سواله!
ولی من صرفاً میخوام بدونم با همسایه‌ای که
با ایجاد دعوا و سروصدا، کار ساخت و ساز در خانه، آوردن کبوتر و مرغ و خروسِ جیغ جیغو، و تبدیل پشت‌بام به حیاط شخصی خودشان… برای ما ایجاد مزاحمت می‌کنند.
و از طرفی پولی بابت تمیز کردن آپارتمان(راهرو و پارکینگ)، تعمیرات(باز کردن لوله‌های پر شده، نم دادن سقف و…)، هزینه برق مشترک با ما و… نمی‌دهند!!
باید چیکار کرد؟؟
چطور میشه تحمل کرد؟!
اگر امکانش هست با حرف زدن با خودش یا حرف زدن با واسطه با کسی که ازشون حرف شنوی دارن صحبت کنید و اگر نتونستید با راه های قانونی و استشهادیه محلی و اگر اون هم جواب نداد سعی کنید خونه رو عایق بندی کنید .
مدینه گفتی و کردی کبابم!
من که نتوانسته ام از پس این موجودات غریب تماما برآیم ولی به نظرم اگر نه با زبان خوش با کمی سرسختی بشود موضوع را تعدیل نمود و صرفا تعدیل، چون این موارد نیاز به آموزش دارد حالا چه از نوع عمومی و چه خانوادگی!
کسی که از عنفوان طفولیت(!) با این شیوه زندگی و بی قانونی خو کرده یحتمل یک شبه اصلاح نمی شود.
ولی تجربه ثابت کرده که افراد اینچنینی خصوصا آن دسته که بی نظمی شان را با بی ادبی پاسخ می دهند در برابر شکایت و پلیس بسیار ترسو اند، گرچه کمی اعصاب خردکن است اما احتمالا چنین کاری نتیجه خواهد داد.
در نهایت اگر هیچ چیز جواب نداد و امکانش هم بود، شاید بهتر باشد به نقل مکان فکر کنید.
خیلی مودبانه و غیرمستقیم، و همچنین بین جملات مثبت، رفتارِ اشتباهشون رو گوشزد کردم.
تاثیری نداشت.
حتی برای برق مشترک، سهمِ خودمون رو دادیم که اونا حساب کنن؛ حساب که نکردن هیچ، اون پولی که بهشون دادیم رو برنگردوندن!!
برای شکایت غیر از اینکه حوصله‌شو نداریم، با ابراز دشمنی ممکنه وضعیت بدتر بشه.
الان فقط دلم میخواد که بتونیم خونه‌مون رو عوض کنیم😔
با بهترین شیوه مناسب خودش برخورد کنیم.
واقعا موضوع پیچیده‌ای هست. همسایه ما شروع به ساخت و ساز کردند. با استفاده از خلاهای قانونی و اجرایی شهرداری خودشون مسئولیت ساخت و ساز رو به عهده گرفتن. ما اول به خواست پدرم بهشون حرفی نزدیم تا یک وقت مزاحم ساخت و سازشون نشیم. بی‌توجهیشون باعث شد خونه ما به شدت آسیب ببینه و هر روز مشکلات جدیدی رو برامون درست می‌کردند و واقعا درکی از حریم ندارند. از ریختن مصالح، آسیب به ساختمون، ایجاد ناامنی موقع ساخت و ساز، ایجاد سر و صدا و نپذیرفتن مسئولیت.
ما ازشون بابت بی‌توجهی‌هاشون و آسیب‌هایی که زدند شکایت کردیم و تا آخرش هم اجازه استفاده از حریم ساختمان برای ساخت و ساز رو ندادیم. خیلی سعی کردیم رفتاری محترمانه در اون‌ها پیدا کنیم و کمی کوتاه بیایم. اما دریغ از کمی درک. و به همین خاطر دیگه برام مهم نبود که از نظر مادی مجبورن خرج بیشتری کنن.
وقتی که پلیس برای صورت‌جلسه اومد، پلیس بهشون می‌گفت که شما قبل از ساخت و ساز باید حق همسایگی رو به جا بیارید. اما متأسفانه درکی از این موضوع ندارند.
ما تصمیم گرفتیم که از این خانه و این منطقه با وجودی که برامون خیلی باارزش بود نقل مکان کنیم.
من فکر می‌کنم که در قانون احترام به همسایه به سادگی فراموش شده و ازش چشم‌پوشی میشه.
مثلا شنیدم توی آلمان از ساعتی از شب، کسی اجازه گوش کردن به آهنگ با صدای بلند رو نداره. اگر شکایت بشه، با شخص شوخی ندارند و به دادگاه می‌ره. اما اینجا وقتی با ابزارهای خراب که با کمترین هزینه تعمیر میشه ساختمون‌سازی می‌کنند (بالابری که با ۱۰۰ هزار تومان پول چهار تا چیپس تعمیر می‌شد.) من ۹ بار با شهرداری تماس گرفتم تا همسایه رو مجبور به تعمیر بالابر کردند. شهرداری می‌گفت فکر می‌کنی میشه بی‌سر و صدا ساختمون ساخت؟
مثلا یک خلا قانونی اینجاست که برای شهرداری خوبه که موقع ساخت و ساز چنین تخلفاتی صورت بگیره. چون در پایان از شخص جریمه می‌گیرند. اما اگر شهرداری بخواد حقوق همسایگی رو برای سازنده توضیح بده، یا از رفتارهای شخص جلوگیری کنه، نه تنها این جریمه رو نمی‌تونه بگیره، بلکه باید هزینه هم کنه برای جلوگیری. پس به همین خاطر این رفتارها ادامه پیدا می‌کنه.
حتی این موضوع در سیستم قضایی هم وجود داره. تصور کنید فقط برای یک چنین آسیبی به ساختمان ما، چیزی حدود ۵ میلیون تومان فقط هزینه مراحل قضایی شد. به علاوه نیم عشر از خسارت وارد شده که به قوه قضاییه پرداخت شد. یعنی سیستم داوری، به جای اینکه بابت پیشگیری پولی دریافت کنه، بابت خسارت و آسیب پول دریافت می‌کنه. پس چنین سیستمی براش صرفه اقتصادی نداره که جلوی آسیب رو بگیره. پس مشاجرات ادامه داره.