در عصر تکنولوژی هستیم و تا به امروز دستاوردهای شگرفی در این حوزه داشته‌ایم. هواپیما، اتوموبیل، کامپیوتر، هوش مصنوعی، تلفن و موبایل و غیره و غیره.
مسلماً همه این پیشرفتها، که به واسطه فناوری‌های جدید هنوز هم درحال تغییر هستند، به نفع بهبود زندگی جمعی عمل نکردند… آلودگی‌های شدید زیست محیطی، جنگ و ویرانی، کنترل هرلحظه‌ی زندگی شخصی و غیره.
کمی به دور و بر خودتان نگاه کنید، کدام یک از این دستاوردها را مغایر با بهتر شدن زندگی می‌دانید؟
بد بودن دقیقا در چه اسکیلی و از چه منظری؟
و در چه بازه زمانی؟
مثلا پلاستیک از منظر محیط زیست خیلی بده اما واقعا زندگی رو راحت تر کرده به نظرم.
خوبه که با سوال شروع کردین ولی دقیقاً منظور من هم همین بود که افراد در اطراف خودشان چه چیزهایی را به عنوان اتفاق بد در نظر می‌گیرن و چه چیزهایی را به عنوان موارد خوب؟ این موضوع تا میزان زیادی به فرهنگ استفاده از کالا برمی‌گرده و از این لحاظ می‌شود بهش نگاه کرد که اون تکنولوژی چه آورده‌ی فرهنگی داشته؟
میزها و صندلی‌ها؛ هر جوری هم طراحیشون کنی و هر چقد هم از اصول ارگونومیک کمک بگیری، باز انسانی پیدا میشه که ابعاد بدنش با ساز و کار میز و صندلی جور نباشه و درش لولیده و خمیده شه!
گوشی‌های هوشمند؛ اونا هم یه جورایی باعث خموده‌تر شدن آدم میشن و این جز اون دسته خصوصیاتی از گوشی‌ها هست که نمیشه با کمک طراحی کاریش کرد.
یعنی اگه یه مسئله بود که میخواستم به عنوان غیرقابل حل مطرح کنم، همین مسئله‌ی گوشی هوشمند و پشت گوژ بود!
یه کم تفریح: یه مطلبی تو تلگرام میخوندم با حال بود. میگفت اون موقع که گوشی ها نبودن و ما سرمون تو کتاب بود چرا مثل الان دکترا نمیگفتن “کتاب خوندن برای گردنتون ضرر داره” 
افزایش جنگها، بمبهای شیمیایی و انرژی هسته ای که به این افزایش دامن زدن، بدترین دستاوردهای انرژی هستن. بهترین دستاورد هم انرژی خورشیدی که از پاکترین انرژیهاس.
اگر نخوام تکراری و معمولی نگاه کنم، یکی از جنبه های تکنولوژی فراغت هست که میتونه خیلی مفید یا خیلی خطرناک باشه. وقتی صرفا تکنولوژی در زندگی نقش بازی کنه، این جاهای خالی و بی هدف غریزی زندگی، عمیقترین دستاورد تکنولوژی هست که انسان رو از همه چی تهی میکنه. چالش این نکته میتونه در ابعاد اجتماعی و در طولانی مدت، بدترین دستاورد نامحسوس تکنولوژی باشه.
همه شون ابزارن
بستگی داره چجوری ازشون استفاده بشه
مثلا شبکه های اجتماعی و سایت ها و شبکه های خبری دسترسی آدم ها رو به اطلاعات خیلی زیاد کردن
ولی دانش مردم رو نه
عملا انقدر اخبار غیر واقعی یا بی اهمیت منتشر میشن که مطالب مهم فرصت دیده شدن پیدا نمیکنن
