این موارد گاهی با هم همپوشانی دارن.
فرض کنید بخواید یک جنگل رو زنده کنید. کجا رو برای این کار انتخاب می‌کنید که از این گزندها محفوظ باشن؟
از نظر خودم، چرای گوسفندان و زمین‌خواری از دو مورد دیگه خطرناک‌تر و مهم‌تر هستن. چون آتشسوزی شاید زیاد به مکان مربوط نشه و گیاهان خودشون در برابر خشکسالی تا حدی مقاوم هستن و شیوه کاشت درختان می‌تونه قدرت گیاه رو در برابر خشکسالی بالا بببره.
با این حساب چطور مکانی رو پیدا کنیم که از چرای گوسفندان و زمین‌خواری محفوظ باشه؟
فکر کنم اولین نکته مهم اینه که مکان مورد نظر نزدیک محل زندگی تون باشه و در ضمن آب در دسترس داشته باشین که بتونین به دفعات بهش سر بزنین و جلوی عوامل محدودکننده رو بگیرین.
پیشتر دوستی داستانی رو راجع به مردی که تو دامنه کوه ها شروع میکنه به کاشت درخت و بعد از چند سال اون دامنه تبدیل میشه به منطقه سرسبز رو تعریف کرده بود برام. دقیق یادم نیست جزئیات داستان چی بود یا آخرش چی شد. دعوت میکنم ازشون که خودشون تجربه رو با جزئیات بیشتر تعریف کنن @mansoureh که برامون بگن این درختکاری دقیقا کجا اتفاق افتاد، طرف چه مدت زمان گذاشت و آخرش چی شد.
اتفاقا من با مشکلات خود طبیعت و حیوانات علف خوار مشکل ندارم اینم چرخه طبیعته بالاخره باید محیط و بستر مناسب برای رشد گیاه فراهم شه و بقیه رو خود طبیعت انجام میده همون طور که میلیون ها ساله پس از آتش سوزی ها و سیل ها دوباره رشد کردن این وسط فقط انسان گاهی این حرکت رو کمی تند میکنه
این نکته من رو یاد گیاه لگجی (کاپاریس، کبر یا هندوانه گرگی) انداخت. خودم خیلی دوستش دارم و ظاهرا توی بوشهر خیلی رشد میکنه و گفته میشه گیاه مناسبی برای حفظ پوشش گیاهی و همین طور تامین خوراک دام هست.
ظاهرا تا حدود ۴ متر مربع ریشه می‌سازه که به حفظ آب و خاک کمک میکنه. اما همون طور که گفتید، نیازه که سرعت کاشت این گیاه از سرعت چرای دام‌ها بیشتر بشه.
به نظرم خار گون هم بوته مناسبی برای کاشت هست. چون به خاطر خاردار بودنش می‌تونه از خودش محافظت کنه. و هنگام کاشت، میشه کمی محل رو گود کرد تا هم ریشه به خاطر پایین بودن به آب بیشتری دست پیدا کنه و هم آب باران بتونه درون گودالش جمع بشه.
اگر گودالش کمی بزرگتر باشه هم در آینده می‌تونه پناهگاه حیوانات وحشی بشه
چه حس خوبی داره. خونه داشته‌باشی و اونجا به جنگل تبدیل بشه
