حس وحال بچههایی را که کلاس درسشان زنگ آخر است، چه پیشاز ظهر چه دقیقاً بعدازظهر چگونه در کلاس شاداب و فعال نگهداریم.
حتی در سنین بالاتر هم تحمل کلاس درس در ساعات حوالی ظهر سخت است، برای معلم هم سخت است، انرژی در حال افت است، ضعف جسمی و ذهنی و روانی. الان یادم اومد کلاسهای بعد از ناهار دانشگاه فاجعه بود، بخصوص با بعضی استادا.
چه تجربه و توصیهای برای هر دو گروه معلم و شاگرد یا استاد و دانشجو دارید؟
به نظرم هيچ چيز به اندازه باز گذاشتن دست حاضران توي كلاس واسه خلاق بودن، حال و هواي كلاس رو عوض نميكنه
مثلا كلاس هاي ظهر همه بهتره تشويق شن كه حرف بزنن، نظر بدن يا حتي مسخره كنن موضوع كلاس رو.
با اولين جك همه حواس ها جمع ميشه معمولا
ترجیحا کلاسهایی که کمتر فعالیت ذهنی نیاز دارند باید در این ساعتها قرار بگیرند. اگر ممکن نیست، حداقل طول کلاس را کوتاهتر کنیم و بقیه کلاس یک فعالیت سبک مثل بازی یا گفتگو انجام دهیم. استراحت کوتاه بین کلاس و کمی نفس عمیق کشیدن هم میتواند حالمان را بهتر کند.
راستش را بخواهید با کلاس بالای یک ساعت مشکل دارم چه برسد که این کلاس بعد از ساعت نهار باشد. فکر کنم خیلی از دانشآموزان دیگر هم با من هم نظر باشند.
اجازه داستان گفتن ، جوک گفتن و بازی کردن و خلاقیت رو به بچه ها بدید خیلی موثره. من یادمه دبیرستان که بودم یه استاد داشتیم یه ربع آخر رو حکایات طنز تعریف میکرد و می خندیدیم . البته یکی تو کلاس بود که کارش خندوندن بود از اونم استفاده میکرد . یکی از بچهها با خودش نی می آورد و خوب هم نی میزد. یا یه استادی بود که از کسی میخواست خاطره طنز بگه . یه استاد داشتیم که از خود بچه ها میخواست از همدیگه سوال بپرسن . وسط درس دادن از سوالات چالشی که تو کتاب نبود و به بهره هوشی دانش آموزان بستگی داشت سوال میکرد. کلا به نظرم نباید زیاد رسمی بود تو کلاس این واقعا نتیجه بخشه و بچه ها تو حالت رسمی انرژی زیادی صرف میکنند و زود خسته میشن