از توجه شما به این موضوع خیلی خوشحال شدم.
دو نکته را بهتر است اضافه کنم:
-
در مورد اول (سمت چپ، آبی پررنگ) که مربوط به انرژی هستهای است، ۴۵۰۰۰ گالون (۱۷۰ هزار لیتر) به ازای هر یک مگاوات-ساعت آب استخراج میشود. یعنی ۱۷۰ لیتر آب به ازای هر کیلووات-ساعت استخراج میشود.
-
باید بین آب استخراج شده (Withdrawal) و آب مصرف شده (Consumed) تفاوت قائل شویم. متاسفانه در متن اصلی من به این موضوع توجه نکرده بودم و تخمین نهایی چهار الی پنج برابر بیشتر از مقدار واقعی شده بود. جایی خواندم که حدود ۱۰ درصد آب استخراج شده مصرف میشود و بقیه آن به محیط اطراف برمیگردد (متاسفانه مرجعاش را پیدا نکردم).
با توجه به دو نکته بالا، در آمریکا حداقل ۱۰ الی ۲۰ لیتر آب برای تولید هر کیلووات-ساعت انرژی (نیروگاه هستهای و ذغال سنگ) مصرف میشود که با جدول شما همخوانی بیشتری دارد.
آماری که درباره نیروگاه شهید مفتح همدان موجود است جالب توجه است:
بر اساس این آمار، مصرف آب نیروگاه همدان ۲ لیتر به ازای هر کیلووات-ساعت است. طبق گفته مدیرعامل نیروگاه مفتح همدان، با راهاندازی برج خنک کننده خشک، ۲۵ درصد در مصرف آب صرفه جویی شده است. بنابراین برای تولید هر کیلووات-ساعت آب در نیروگاه همدان کمتر از ۲ لیتر آب مورد نیاز است.
پرسش
پرسش اصلی من این است:
- اگر ما چنین تکنولوژی پیشرفتهای در تولید برق داریم، چرا آن را به آمریکا صادر نمیکنیم تا آب مصرفی در نیروگاههایشان را کاهش دهند؟
- چرا زمینهای اطراف نیروگاههای ما نشست میکنند؟ (سند)
- اگر مسئله آب نیست، پس چه چیزی باعث شده که نیروگاه مفتح همدان با تمام توان کار نکند؟