اگر اعتقادات دیگران برای ما قابل پذیرش نیست، آیا باید به آن احترام بگذاریم یا اینکه فقط به آن اعتقادات بی احترامی نکنیم کافی است؟
4 پسندیده
بنظر میاد اول باید منظور رو از احترام مشخص کنیم.احترام یکجا میتونه صرف عدم بی احترامی باشه.جای دیگه هم میتونه از این فراتر بره،انتطارات بیشتری رو مطالبه کنه.در معنای اول،ممانعت از رفتار خصمانه علیه اون عقاید کفایت می کنه.در معنای دوم اما بنظر قدم های مثبت و همراه جویانه تری لازمه.
5 پسندیده
اول باید اون اعتقاد رو بشناسیم و بعد تصمیم بگیریم . شاید اعتقادی مضر بود یا حاوی توهین بود در این صورت قضیه دیگه احترام گذاشتن نیست و میتونه با عدم بی احترامی یا شاید ایستادن برابر اون اعتقاد این کار رو انجام داد. در ضمن در دنیای امروز اعتقاد امری شخصی و درونیه و سخن از احترام قبول بزرگ بودن اون اعتقاد و کوچک شمردن خود هست . چرا آدم باید درباره اعتقادی که دیگران دارن این دیدگاه رو داشته باشه در عوض مفهوم بهتری مثل حرمت نفس داریم که فردیت و رشد رو تضمین می کنه
3 پسندیده
اعتقادات از اون دسته باور های فردی که خیلی سخت میشه تغییر و یا حتی درکش کرد.
در هر صورت،حتی اگه بدونیم اعتقادات فرد اشتباهه نباید بهش بی احترامی کنیم بلکه خیلی مودبانه و با دلیل و منطق سعی کنیم راه بهتر رو بهش نشون بدیم
باید این رو هم در نظر بگیریم که فرد برای دست یابی به عقایدش به اون ها فکر کرده و بی احترامی ما،در واقع به خود شخصه.
2 پسندیده
اگر منظور از احترام به اعتقادات این هستش که در برابرشان انتقادی نکنیم و اونها رو بعنوان یک اعتقاد برای دیگران بپذیریم و محترم بداربم، به نظر من لازم نیست به هر اعتقادی احترام گذاشت…!
هر اعتقادی قابلیت انتقاد رو داره.
اگه بنا باشه به اعتقادات احترام بذاریم، باید در برابر اعتقادات داعش سکوت کنیم و احترام بگذاریم بهش!؟