توی سازه‌های جدید در ایران و در همه‌جا معمولا اندازه پنجره‌ها بسیار بزرگ شده. این البته خلاقیت چندانی نیست و به دلایل مثبتی مثل استفاده حداکثری از نور آفتاب وارد معماری مدرن شده. به نظرتون این سبک از پنجره‌ها برای همه‌جا مناسبه؟ چه نقصها و مزایای دیگه‌ای توی این طراحی می‌بینین؟
دو تا نکته‌ای که برحسب تجربه زندگی در جای سردسیری مثل زنجان به دست آوردم:
نکته فرهنگی حتی مدرنترین افراد جامعه ما به شدت به حریم خصوصی در خونه حساس هستن ولی حتی در طول روز به ندرت تمایل دارن پرده رو کنار بکشن (با وجود اینکه از نظر فیزیکی امکان دیدن از پشت پنجره در روشنایی مناسب روز وجود نداره و حریم خصوصی مشکلی نداره ولی از نظر ذهنی مشکل هنوز وجود داره!)
نکته کیفیت و جاهای سردسیر در جاهای سردسیر، وجود این پنجره بسیار به کیفیت وابسته میشه بخصوص در جایی مثل زنجان که سوزهای شدیدی داره. عموما کیفیت متوسط این ساختار باعث هدررفت انرژی زیادی میشه چون باعث میشه سوز وارد خونه بشه و نیاز به گرمایش بیشتر!!!