سلام دوستان، امیدوارم حالتون خوب باشه. 
همه ی ما تجربه رفتن مدرسه ساعت ۶:۳۰ و ۷ صبح رو داشتیم و داریم.
من پایه نهم هستم و از کلاس اول تا الان که نهم هستم، زورکی ساعت ۶:۳۰ از خواب بیدار میشم. نه فقط من. بیشتر شما یا همه ی ما هینجوری هستیم.
الان تو این پنج ماهی که در نهم تحصیل می کنم، فک کنم بین ۱۰ الی ۲۰ بار تاخیری دارم یعنی دیر مدرسه میرم. مدرسه ی ما ساعت ۷:۱۵ زنگ صف میخوره. البته تو زمستان که برف یا بارون میاد ساعت ۷:۳۰ بجای زنگ صف، زنگ کلاس میخوره. ولی باز هم ناراضی هستم و بازهم دیر میرم مدرسه.
یکی از دلایلش اینکه یک معلم انگلیسی وارد مدرسه ی ما شده است.(امسال)
انقدر بیخود درس میده که حال هر دانش آموزی بهم میخوره 
همش به شاگرداش استرس میده.
مخصوصا من که به زبان علاقه مندم. بخاطرش تو زبان افت کردم.
حتی برای سال بعدم یکم نگرانم (برای انتخاب رشته) البته مدیر مدرسمون گفته با تک ماده میشه ادامه تحصیل داد. نگرانیم برطرف شده بود یکم.
هرروز که میرم مدرسه، بیشتر افسرده میشم. همش میگم کی مونده انتخاب رشته کنم و برم پی کارم.
هی میگم فعلا ترک تحصیل کنم و یه مدتی نرم مدرسه تا زمانی که نظام آموزشی ایران درست بشه.
من خودم آرزوی وزیر آموزش و پرورش شدن رو دارم. ولی با این وضعیتی که دارم، بعید میدونم 
اگه واقعا بهتون استرس میده، خب برید به مدیرتون بگید دست جمعی، اگرم نشد، خب نرو سر کلاسش و خودت بشین بخون.
آدمیزاد به همه چیز عادت میکنه.
خودم اخرین سال تحصیلیم هیچ کلاس 8 صبحی رو نرفتم.
ولی تمامی فرهنگ ها سحر خیزی رو فضیلت میدونن.
زودتر بخوابی صبح سرحال بیدار میشی
میانگین ساعت شروع مدارس تو آمریکا 8 صبحه (چون مدارس مختلف این آزادی رو دارن که ساعت شروع مدرسه رو تغییر بدن بسته به قوانین ایالتی و خود اون مدرسه، بعضیا زودتر و بعضیا دیرتر شروع میکنن). یه نگاه سرسری که انداختم بیشتر جاهای دنیا هم 8 صبح کلاس‌ها شروع میشن.دبستانم ساعت 8 شروع میشد ولی زنگ‌مون ساعت 7:30 میخورد و یه سری برنامه بی‌خاصیت صبحگاهی داشتیم. به نظرم خیلی مهمه بچه‌ها تو سن رشد خواب کافی داشته باشن. با توجه به فرهنگ ایرانی و حتی وضعیت اقلیم ایران (بیشتر جاها قبل غروب آفتاب انقدر هوا گرمه که هیچ کاری نمیشه کرد) بیشتر خانواده‌ها و بچه‌ها شب‌ها دیر می‌خوابن. دیر که میگم منظورم بعد ساعت 10 شبه. چون در نظر بگیریم بچه باید حدود 8 ساعت بخوابه، صبح یه ساعتی باید حاضر بشه و صبحانه بخوره و نیم ساعتم تو راه باشه دیگه ساعت 6 باید بیدار بشه که 7:30 مدرسه باشه و واقعا خیلی زوده! با این زود شروع کردن مدارس یا دارن از خواب دانش آموز میزنن، یا از خوراکش (صبحانه که وعده خیلی مهمیه و جذب مواد مغذی تو بهترین حالتشه) و حتی اگر این بلاها رو سرش نیارن یه عالمه استرس بهش میدن. یادمه دبستان بودم سکته میکردم خواب میموندم انقدر که تو مدرسه میترسوندنم از دیر کردن. پا میشدم میدیدم دیر شده گریه میکردم و یادممه مامانم خیلی حرص میخورد و دعوام میکرد که حالا مگه چی شده؟: )) دیگه تا دبیرستان عقلم رسید و دیدم این همه عجله تو زندگی واقعا معنی نداره (زندگی مسابقه نیست) و یه روزایی که دیر میرسیدم استرس الکی نمی‌گرفتم.
اگر به من بود میگفتم مدارس ساعت 9 شروع بشن ولی فکر کنم با توجه به اینکه خیلی از پدر و مادرها ساعت 8 باید سر کار باشن یکم پیچیدگی ایجاد میکنه. به نظرم راه حل این مسئله اینه که کلاس‌ها مثلا همون ساعت 8 شروع بشن اما برنامه صبحگاه از این کارا که مدرسه رو شبیه پادگان کرده نداشته باشیم. اینکه مدارس تعدادشون زیاد باشه باعث میشه هر محله یه مدرسه داشته باشه و بچه‌ها مجبور نباشن مسافت و زمان طولانی رو تو راه باشن. من دبستانم کوچه پایینی‌مون بود و دو سه دقیقه قبل زنگ از خونه میرفتم بیرون!: )) ولی راهنمایی خیلی دور بود و سرویس مدرسه دو شیفت باید میبرد و من شیفت اول بودم و ساعت یه ربع به 6 سوار ماشین میشدم . 6:20 اینا مدرسه بودم!: ))
یه ایده خوب دیگه هم اینه که بچه‌ها صبحانه رو تو مدرسه بخورن، به جای برنامه صبحگاه به بچه‌ها صبحانه بدن.
منم عین همین تجربه رو داشتم! من عاشق زبان ییاد گرفتن بودم (و هستم) اما یه دوره یه معلم خیلی بداخلاق داشتم که باعث شد از انگلیسی بیزار بشم. یه مدت به همین منوال گذشت تا بیرون مدرسه رفتم کلاس زبان و سر کلاس خیلی بهم خوش میگذشت و دوباره علاقه‌م برگشت. اگر برات مقدوره کلاس زبان خارج مدرسه ثبت نام کن. اگه نه سعی کن خودت زبان بخونی با فیلم دیدن و کتاب خوندن. اگه سطح انگلیسیت پایینه با کارتون و کتاب کودک شروع کن که ادبیات ساده‌تری دارن. از برنامه‌هایی مثل ممرایز هم میتونی برای انگلیسی یاد گرفتن استفاده کنی.
هیچوقت برای بهبود زندگی فردیت منتظر تغییرات بزرگ اجتماعی نمون! تو همون شرایط هر کاری از دستت برمیاد برای بهتر کردن اوضاع انجام بده و سعی کن فرصت‌های مختلف رو پیدا کنی و ازشون استفاده کنی. مثلا همین که این مسئله رو اینجا مطرح کردی یه کار درسته.
میری دانشگاه و اوضاع خیلی بهتر میشه، هرچی دانشگاه بهتری قبول بشی فرصت‌های بیشتری برات پیش میان پس خوب درست رو بخون این چند سال آخر.