دیروز یک سوال پرسیدم:
خیلی دوست دارم سوال رو در این جهت بپرسم: چه چیزی وجود داره که میتونه شما رو به آینده امیدوار کنه. انسان همیشه خیلی از حوادث طبیعی و غیر طبیعی رو پشت سر گذاشته و زنده مونده و خیلی از مشکلات رو حل کرده. آیا الان چیزی وجود داره که شما رو امیدوار کنه باز هم قرار این اتفاق بیفته و بتونیم در برابر نگرانی هامون کاری انجام بدیم؟
امید به اینده ای بهتر برای کمک به مردم سرزمینم.
فکر کنم قبلش باید بدونیم اصلا چجوری باید امیدوار بود، تا بعد بگیم به چی باید امیدوار باشیم؟منظورم اینه که همه راه امیدوار شدن و امیدوار موندن رو بلدن؟؟؟؟؟
فکر میکنم امید یک چیز غریضی که در نهاد ادم وجود داره. اگر امیدی نباشه فرد کلا از اون کار دست میکشه. حالا اگر انسان به حل مشکلش امیدوار نباشه محکوم به فناست چون ناخوداگاه هیچ تلاشی انجام نمیده. فکر کنم همه ما امیدواری رو بلدیم و درک کردیم اما شاید دلیلش کمی برامون مبهم باشه.
کاملا درسته.گاهی این امید تضعیف میشه وگاهی به حداعلای خودش میرسه.برداشت من ازسوال مطرح شده امیدی بودکه بانگیزه به حداعلا رسیده.
ازچه نظر واژه ی امید براتون کمرنگه؟
خود واژه امید برای من کمرنگ نشده. بیشتر میخوام اون دلیلی رو که دوستان به خاطرش امیدوارن و به تلاش اعتقاد دارند بدونم. عرض من این بود که ما همیشه تلاش میکنیم و کم نمیاریم حداقل در موارد حساس و بحرانی اما دلیلش به نظرتون چی میتونه باشه و چه چیزی میتونه اونو تقویت کنه؟این یکم مبهم
فکرمیکنم همانطورکه اشاره کردیدازغریزه ی انسان ونیاز ه زنده بوده حتی درشرایط حساس وبحرانی باشه که امید به انسان کمک میکنه.
من برای گرفتن امیدبه خانواده ،دوستام،کتاب هایی که دوست دارم،به مشکلاتی که تاحالا تونستم غلبه کنم واینده ای پراز زیبایی وروشنایی فکرمیکنم.
بهترین دلیل تلاشم هم بهشته!این خیلی خوبه که میدونی بعد ازاین همه سختی عشق وحال درانتظاته!
امید رابطه ای مستقیم با احساس ما درباره ی امکانپذیری یا عدم امکانپذیری یک موضوع دارد، هر چقدر چیزی از نظر شما ممکن تر باشد، میزان امیدمان نیز بیشتر است.در مقابل هر چیزی را دست نیافتنی میبینیم، امیدمان کمتر میشود .امید مفهومی است که وقتی حس میکنیم چیزی نگران کننده است به آن پناه میبریم . کمک میکند محکم باشیم و برای زندگی تلاش کنیم .امید در واقع حسی عمیق تر و قوی تر از خوشحالی یا خوشبینی است و تمام حس های خوب بدون امید بی معنا میشود .امید بر خلاف خوش خیالی باعث میشود از جایمان بلند شویم و دست به کار شویم www.chetor.com
در ادامه گفتید که امید یک اتفاق غریزی هست، و معمولا از عوامل بیرونی ناشی نمی‌شود. سخت بشه از این اتفاق غریزی پرده برداشت.
به نظر می‌رسد برای کسانی که خانواده تشکیل داده‌اند، امیدشان خانواده و فرزندانشان است، برای شاغلین، شغل ایشان و یا مخاطبان ایشان (در حالتی که شغلتان مثلا معلمی است)، و … . ولی حتی اینها هم بهانه‌هایی هستند و اگر خدای نکرده نباشند، باز هم انسان امیدوار است.
دقیقا به همین خاطر که در مقابل سوال قیلی خودم این سوال مطرح کردم.
شما ایرانیان و یا مردم جهان رو به عنوان یک گروه در نظر بگیر و همونطور که درباره نگرانی های اون ها صحبت کردی راجع به این که به چه چیزی میتونن امیدوار باشند هم صحبت کن.