چقدر نقش بازی میکنید
تظاهر میکنید که می دونید و می تونید و خوبید؟ یا ضعفی رو پنهان میکنید؟
5 پسندیده
تا بشه خیلی خیلی کم.
ولی مهم اینه که وقتی استفاده می کنی بعدا درش بیاری . یعنی داشتن نقاب خیلی مهمه و به فرد خیلی کمک می کنه
انسانی که نقاب نداره یا نمی تونه نقاب بزنه به مشکل بر می خوره از هر نظر
کافکا چند سال از زندگیش و تو یکی از شرکت های پستی کار می کرد البته دقیق یادم نیست چه شرکتی بود ولی به حدی نقش خودش و خوب بازی می کرد که همه فکر می کردند عاشق کارشه ولی خودش چندین بار گفته بود از شغلش متنفره
البته شب ها که می رفت خونه سرگرم نوشتن میشد و نقاب و بر می داشت.
6 پسندیده
ممنون ولی نقابی که من میگم منظور نقاب درونی که شاید بر همه پوشیده باشه و فقط خودت میدونی نقاب داری یا نه
3 پسندیده
انسان که با خودش نقاب نداره. منظورت چیه؟ دقیق تر توضیح بده شاید نقاب نباشه
البته ببین بعضی ها انقدر نقاب خودشون رو باور می کنند که نقاب کل وجودشون رو میگیره
3 پسندیده
به نظر من همه نقاب های پنهانی دارند و شاید خودشونم مطلع نیستند باید سعی کرد با دیدن حقیقت این نقاب های مصنوعی رو انداخت
3 پسندیده
نه نقاب فقط بیرونیه.
اون چیزی که مد نظرت هست اسمش نقاب نیست. نقاب برای بهتر زندگی کردن تو اجتماع هست
مثلا شاید سایه رو بگی.
تا حالا شده فکر های خیلی بدی به سرت بزنه ولی یهو پسشون بزنی و بهشون حتی اجازه ابراز ندی؟
مثلا آرزوی مرگ عزیزان یا خواب مرگ عزیزان
مثلا وقتی از حرف یکی در مورد شخصیت خودت خیلی ناراحت میشی، این ناراحتی هر چقدر شدید تر باشه نشون میده دقیقا تو شخصیتت هست و چون این بخش بد شخصیتت آشکار شده ناراحت شدی بخشی که سرکوبش می کردی.
اینا کار سایه است.
از این بخش ها زیاده
انسان بخش های زیادی درون خودش داره که سرکوب می کنه و اجازه ابراز بهشون نمیده مخصوصا انسان امروزی.
مثلا انسان های امروزی که خیلی عقل گرا شدند و اصولا مذهب و قبول ندارند و هر استدالی در مورش رو سرکوب می کنند و بهش اجازه ابراز نمیدن ولی وقتی تو موقعیت خاص و سختی قرار می گیرند یهو این باورها وجودشون رو فرا می گیره؟
می دونی چرا؟ چون سرکوبش کرده بودند و حالا تو موقعیتی که ضعیف شدند تسخیرشون کرده
4 پسندیده
آدم ها هیچ کسی را بدون نقاب نمیشناسند ولی خود شان را بخوبی بدون نقاب همیشه نظاره گر هستند، هیچ انسانی بدون نقاب در جامعه ظاهر نمیشود انسانها تعداد زیادی نقاب به چهره دارند فقط خود شان خود بی نقاب شان را میشناسند و میدانند که بدون نقاب چی شخصیتی هستند و چی نقش های در جامعه بازی میکنند.
بلی انسان ها نقش های زیادی در جامعه بازی میکنند و نقاب های به چهره دارند در جریان نقش بازی کردن حتما به خود بی نقابشان نگاهی میکنند اگر خود بی نقاب شان شخصیت عالی بود به خودشان فخر میکنند اگر خود بی نقاب شان بد باشد آنگاه خود را تحقیر میکنیم.
1 پسندیده
یه ضرب المثل هست که میگه «اداش رو در بیار تا بهش تبدیل شی»[1]. به نظرم قسمت خوبِ کارکرد نقاب همینه:
-
من با اینکه گاهی فکرای خبیثانه دارم، ادای آدم خوبا رو در میارم و بعد از مدتی نمیتونم خوب نباشم!
-
با اینکه از دروغ گفتن خوشم میاد، ادای آدم صادقا رو درمیارم و بعد مدتی دیگه دروغ بهم حال نمیده.
-
خودم بارها پیش میومد چیزی رو نمیدونستم ولی جلوی استاد راهنمام بروز نمی‌دادم که نمیدونم و بعدش می‌رفتم ته و توی داستان رو درمیاوردم. این یه جور انگیزه ی یادگیری میشد برام.
-
یا پدر و مادرم هیچ وقت از ضعف‌هاشون بروز نمیدادن و برای همین برای ما به یه نماد قدرت و خیال راحتی تبدیل شده بودن که باعث میشد غم و غصه ی خیلی چیزا رو نخوریم و حواسمون به نیازا و کارای خودمون باشه.
-
Fake it till you make it! ↩︎
2 پسندیده
درسته تمرین و تکرار خوب بودن هر چند با نقاب زدن تاثیر خوبی داره منم در نوجوانی شرور بودم ولی نقاب میزدم و به تدریج اثرشو گذاشت و بعدها سعی کردم که بدون نقاب باشم
2 پسندیده