همه ما تو موقعیت های مختلف یه صدای درونی داریم که شاید دقیقا ندونیم اون صدای کدوم شخصیته. مثلا در خواندن انواع کتاب این صدا متفاوت میشه ،وقتی فیلم میبینیم یا با افراد مختلف حرف میزنیم هم ممکنه فرق داشته باشه این صدای درونی.
این صدای درونیِ عموما مبهمِ شما چطور صدایی هست آیا میشناسیدش؟ ریشه این صدا کجاست؟
7 پسندیده
این سوال پیچیدست و نیاز به برسی شخص داره
- این صدا میتونه فیزیکی باشه
- این صدا میتونه قلبی باشه
صدا های فیزیکی که توسط گوش شنیده میشن میتونن
- منشا روانی داشته باشه
- منشا الهی داشته باشن
به نظرم تشخیص با خود شخصه در صورتی که علم پزشکی همه رو روانی میدونه
صدا های قلبی مینونن
- مربوط به وجدان باشن
- منشا الهی داشته باشن
هر شخص با کار کردن روی خودش میتونه به نقطه قدرتمندی برسه که خودش همه رو تشخیص بده
مشاوره کردن با افراد غیر متخصص ممکنه شخص رو منحرف کنه
1 پسندیده
من گاهی حس می کنم در یه لحظه چند نفر دارن در من صحبت و شلوغ میکنن و درم استرس ایجاد می کنن و نمی ذارن با تمرکز کارام رو انجام بدم.
برای من این حالت وقتی پیش میاد که با یه دست چند تا هندونه بلند کردم و خیلی شلوغم. یه جاهایی دیگه دل رو میزنم به دریا و برای آرامش بعضی هاش رو میذارم کنار تا بهشون تو یه موقع بهتر فکر کنم و انجامشون بدم.
یکی از چیزایی که خیلی دوست دارم تجربه کنم و راجعبش خوندم: “سکوت ذهن” هست.
سوالی که برام پیش میاد اینه که: چطور مغز در یک زمان واحد به چند مسئله فکر می کنه. آیا این مربوط به عملکرد نواحی مختلف مغز هست؟
2 پسندیده
تیتر سوال رو که دیدم کیف کردم ولی وقتی متن سوال رو دیدم درجا تغییر وضعیت دادم چون وقتی یه نفر کتابی رو میخونه یا فیلمی رو می بینه تا مدتی بسته به قدرت تاثیر اون کتاب یا اون فیلم همزاد پنداری میکنه .یعنی از خود واقعیش فاصله میگیره.
اگر سوال طوری دیگری مطرح میشد شایدنتیجه بهتری داشت مثلا اگر سوال میشد آیا تا بحال با خودتان رک و رو راست به گفتگو پرداختین؟ نتایج بهتری داشت .
بقول حضرت حافظ
لب سر چشمه ای و طرف جوئی ؟ نم اشکی و با خود گفتگویی
بله من زیاد با خودم گفتگو میکنم برای خودم کادو میخرم به خودم جایزه میدم خودمو مسخره میکنم برای خودم جک میگم.سعی میکنم با خودم خیلی صمیمی باشم کلا فکر میکنم درگیری با خود باعث میشه انسان کمتر اشتباه کنه
4 پسندیده
@srsb1 این که با خودتون حرف می زنید خوبه .ولی سوالی که پیش میاد اینه صدای درونی شما صد درصد خودتون و تقلیدی از دیگران یا زمزمه ای از صدای دیگران که بر شما تاثیر گذارند نیست🤔
1 پسندیده
خودم که خودمم ولی خود درونیم باورهام از اندیشه درست. رفتار و عمل به موقع و متناسب و کلا ضمیر نا خود آگاهمه
2 پسندیده
خب همون طور که می دونید از لحاظ روان شناسی ما والد و بالغ و کودک داریم . رفتار هم یه چیزی هست که یاد میگیریم . یعنی میگید این سخن درونی که داریم از یادگیری از افراد محیط که رو ما تاثیر گذاشتن نیست 
و کاملا مستقله؟
یادگیری به دو صورت شنیدن و تجربه کردن حاصل میشود که در مورد من از طریق تجربه کردن حاصل شده.
براتون راجع به یه رفتار مثال می آورم. همه میدانند که کمک به فقرا کاری ثواب و پسندیده است.
حالا فرض کنید شخص A در مسیری با یک فقیر رو دررو میشود و با مقداری پول او را کمک میکند.این رفتار چند علت میتواند داشته باشد.
-
شخص A از روی دلسوزی ب فقیر کمک میکند
-
شخص A از روی انسانیت و کمک به هم نوع به فقیر کمک میکند.
-
شخص A خودش معنی فقر را چشیده و میداند چه تبعاتی دارد پس کمک میکند.
-
شخص A در سوره ای از قرآن خوانده فامالسائل فلاتنهر و فقیر را نشانه می پندارد تا با خدای خود معامله کند.
-
و چند حالت دیگر …
شخص اول فقط یک کار انسانی انجام داده،
شخص دوم کار انسانی را با چاشنی رحم و شفقت انجام داده،
شخص سوم کار انسانی را آگاهانه انجام داده،
و شخص چهارم کار را عارفانه و عاشقانه انجام داده.
رفتار یکیست ولی مقام و مرتبه اش فرق دارد و کسی نمیتواند نیتها را بخواند مگر …
یاد بیتی از حضرت مولانا افتادم:
درین بازار عطاران مرو هر سو چو بیکاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد
3 پسندیده