چرا بعضی وقت ها به جای اینکه به اصل سوال پاسخ بدیم به کامنت های بقیه پاسخ میدیم؟ کار اشتباهی نیست اما بهتر نیست اول نظرمون راجع به کلیت سوال رو مطرح کنیم بعدش به بررسی کامنت ها بپردازیم و killer نباشیم؟
من خودم به طور ذاتی شخصیت killer دارم و ناخودآگاه میرم به سمت تقابل با نظر دیگران. ولی در طول مدتی که در پادپُرس بودم سعی کردم، این حس مخرب رو کنترل کنم.
این نوع رفتار بهتره بیشتر هدایت بشه به سمت کارکرد مفید ولی افزایش تقابل با نظر دیگران در محیط، میتونه آسیبهای جدی بزنه.
از نظر مدیریتی شاید بشه به این سمت رفت که مثلا این قید وارد بشه که یک کاربر تا وقتی نظر نداده، نتونه نظرات بقیه رو ببینه. البته این مشکل وجود داره که ممکنه افراد با نظر فیک سعی کنن صرفا نظرات بقیه رو ببینن.
اگر پیشنهاد جذابی برای مدیریت این رفتارها هم دارید، مطرح کنید، خوشحال میشیم امکان اجرایی بودن پیشنهادهای در این مورد رو به بحث و نقد بزاریم.
4 پسندیده
من همون اول میرم سراغ جواب ، بدون اینکه نظر دیگران رو بدونم، اینجوری میشه فقط نظر خودم و فقط از زاویه دید خودم جواب دادم. بعد از روی فرصت بقیه رو هم میخونم
5 پسندیده
به چند دلیل که برای خودم پیش اومده:
-
شاید چون کامنت دیگران بیشتر از سوال اصلی جذبمون کرده.
-
کامنت دیگران به نظرم مهم‌تر از اصل سوال بوده.
-
دلم میخواد در سوال مشارکت کنم ولی برای سوال اصلی حرفی ندارم، در حالی که میتونم با پاسخ به کامنت‌ها، به سوال اصلی هم کمک کنم.
-
گاهی سوال اصلی خودش هم پر از کامنته! یعنی موضوع اصلی یه سوال رو نپرسیده، بلکه چندین سوال پرسیده و خود به خود از استراتژی «گیجش کن» بهره برده
مثال عینی از مسیر حرکت ذهن من 
مثلا الان در این سوال[1]، من ممکنه گیج شم که به سوال «ترجیح میدید به سوال اصلی یک موضوع جواب بدید؟» پاسخ بدم یا به عریضه‌ی «چرا بعضی وقت‌ها به کامنت بقیه پاسخ میدم؟».
برا اینکه ذهنم رو جمع و جور کنم و بفهمم کار درست چیه، میام و پاسخ دیگران رو میخونم. و توجهم با پاسخ یوسف جلب میشه که دنبال راهکار مدیریتی هست. و این نقطه س که اصلا فراموش میکنم سوال چی بود و با سوال یوسف engage شدم.
اگه بخوایم مخاطب فقط به سوال اصلی پاسخ بده، یعنی تمایل اینه که گفتگوهای سایرین رو نخونه و نخونده جواب بده؛ مشابه رفتاری که لیلی مطرح کردن. یه جوری انگار داریم پادپرس رو از فضای گفتمان و درک متقابل دور میکنیم و موافقش نیستم.
میدونم این سوال از بانک منتقل شده، و احتمالا به همین دلیل متن و عنوان کمی جور نیستن. ولی چنین اتفاقی در سوال‌های زیادی مستقل از بانک میفته. ↩︎
5 پسندیده
ترجیحم سوال اصلیه چون : اولا اونی که به اصل سوال جواب میده از استقلال فکر بالایی برخورداره حالا جواب کامل و منطقی و دارای نکات تازه هم باشه چه بهتر و همین شاید باعث شه کامنتت رو بی جواب نذارن و یه بحث خوب شکل بگیره ثانیا اصل مطلب رو گم نمی کنیم و درگیر نزاع های جزیی نمی شیم. کمااینکه جواب کامنتی که میخایییم بدیم رو تو همون کامنت اصلی ما شاید پیدا کنه.
3 پسندیده
این نکته درسته
از یه طرف دیگه اگه بهش نگاه کنیم پاسخ کاربرها به سوال اصلی میتونه هم به برگزیده شدن جواب منجر بشه و احتمال اتفاق این موضوع رو بیشتر کنه یعنی سوالی که مطرح شده جواب صحیح داره و این میشه اون محتوای ارزشمند
سوال ۲۰ درصد قضیه اس
جواب ها ۳۰ درصد قضیه اس
پاسخ برگزیده و صحیح ۵۰ درصد قضیه
زمانی که ۱۰۰ درصد بشه ارزش پیدا میکنه، مخاطب میاد سراغش؛ چون هم میتونه جواب سوالاتش رو پیدا کنه ( سرچ سوال خوب میشه) هم میتونه سوال بپرسه که اینش همین الان هم در پادپرس اتفاق می افته
اگر ما بیایم حرکتی انجام بدیم که منجر به بالاتر رفتن پاسخ های برگزیده بشه به نظرم توی مارکتینگ و بازاریابی پادپرس تاثیر گزاره و میتونه مفید باشه
نمیگم که مجموع جواب ها نمیتونه به برگزیده شدن کمک کنه فقط منظورم اینه که با بالاتر رفتن تعداد نظرات
احتمال پاسخ برگزیده بیشتر میشه
2 پسندیده
با نکته‌ای که درباره ی ایجاد ارزش مطرح کردی موافقم.
در ادامه‌ی صحبتت موافقی هر سوال یا مسئله‌ای از این معادله پیروی نمیکنه؟ مثلا پرسش‌هایی هستن که کافیه به یه پرسش جدید برسن؛ به عبارتی به یه مسیر جدید. فکر میکنم و حدس میزنم بیشتر این تیپ پرسش‌ها هستن که با بحث داخلی همراه میشن.
نمونه‌ای از پرسش‌هایی که مخاطب به جای طرح پاسخ، به گفتگو با سایرین پرداخته رو اینجا مطرح میکنی تا بتونیم موردی بحث کنیم؟
2 پسندیده