با اجازه رفقا و صاحبان مجلس، میخوام کمی شیطنت کنم تو چالش اخیر برا طراحی یه دورهمی پادپرسی! از شما هم دعوت میکنم برین تو حالت ناشناس حساب کاربری‌تون و تو این شیطنت پایه‌م بشین
من دوست دارم برای دورهمی با بچه ها بریم پارک جوانمردان، یه زیر انداز پهن کنیم توی یه آلاچیق؛ هم زمان که در حال درست کردن جوجه لاری هستیم پانتومیم بازی کنیم.
نظر شما چیه؟ بیاین اینجا کمی راجع به ایده‌هامون گپ بزنیم تا ابعاد جدیدی از خلاقیت جمعی رو، تو بُعد متقلبش البته، کشف کنیم
راهنما : این طوری میتونین برین تو حالت ناشناس و بعدش هیچ کی، حتی شما دوست عزیز ، نمیتونه ردتون رو بگیره:
خب پس من هم دوست دارم برم پلنگ چال تا اونجا توی چند بخش بایستیم و توی هر ایست یک روش گره زدن (طناب) رو که برای کوهنوردی یا کمپینگ مناسبه با هم تمرین کنیم و از آشغال های توی مسیر عکس بگیریم، و کمی پانتومیم بازی کنیم بعدش برگردیم.
من نمی دونم شما از کی وارد پادپرس شدی و چقدر پادپرسی ها رو میشناسی! دورهمی پادپرس مثل فضای خودش با چیزی که از دورهمی در اذهان عموم جا افتاده متفاوته!
هدف در دور همی های پادپرس قبل از خوش گذرانی بدن خوش گذرانی ذهنه! قراره ذهنتون در این دورهمی ها ورزش کنه و سرحال بشه!
این دورهمی قبل از این که برای زبان خوشمزه باشه باید برای ذهن خوشمزه باشه و از شکل عموم دورهمی ها تقریبا دور باشه که بشه اسمش رو دورهمی پادپرسی گذاشت!
شما این شکل از دورهمی رو که فرمودید حتی با دوستان خودتون هم میتونید داشته باشید و اسمش دور همی پادپرسی نیست!
من مشکلی با تفریح جسم (جوج، بدمینتون، و اینا) ندارم، ولی حقیقتش رو بخای دوس ندارم با کسایی که خیلی نمیشناسم یا رابطه‌ی نزدیک ندارم چنین تفریحی داشته باشم. فضای پادپرس برای من چیزی بین فضای کاری و دانشگاهیه. ما تو دانشگاه بخاطر رشته‌م (جانورشناسی) فیلد زیاد میرفتیم، بعضن یه هفته. اونجا اینطوری بود که صبح با طلوع آفتاب میرفتیم نمونه برداری و یادگیری تا نزدیک غروب، و دیگه اوج تفریح‌مون دور هم آشپزی کردن تو شب بود. مثلن تو سفرهای طولانی یکی دو بارم مافیا بازی میکردیم که اونم بعضی جاهاش اعصابمو خورد میکرد.
بعضی بچه‌های پادپرس رو خیلی وقته میشناسم و خیلیاشون رو خیلی دوست دارم. ولی این سبک دورهمی رو در شان فضاش نمیبینم و اگه باشه شرکت نمیکنم.
با این گزینه مخالفم…
چون شما برای کار و یادگیری جانور شناسی میرفتید سفر های طولانی که فقط یه رشته و بعضا چند جانور و محیط خاص رو یاد بگیرید اما این دور همی فرق داره بنظرم.روز اولی هم که وارد دانشگاه شدی همکلاسی هاتو نمیشناختی اما کم کم با همدیگه اشنا شدین.
فضای پادپرس سبک تر از این حرفاست و دنبال اینه ذهن رو با خودش آرام کنه و حس های خوبی بهش منتقل کنه.
پس در شان پادپرس چه فضایی رو میبینید؟بگو جانم
پیشنهاد جالبیه البته اگر استارتآپی اشتیاق داشته باشه که اینکار رو انجام بده. البته پیشنهاد بهتر و با منفعت دوجانبه میتونه باشه، یعنی قسمتی از برنامه رو پشتیبانی کنن (خرج زیادی هم نداره، چون اساسا قراره به اصطلاح دانشجویی باشه).
منظور اون قسمت همکلاسی‌ها و آشنا شدن باهاشون رو نفهمیدم.
خب من خیلی سخت صمیمی میشم تو دنیای غیرمجازی، برای من پادپرس تازگی جایی شده که از دغدغه‌های غیرجدیم هم توش مینویسم، تقریبن از وقتی ایوون بهش اضافه شد. برای همین میگم حسی که به من میده چیزی بین فضای دانشگاهی و کاریه. تو هر دوی این فضاها ممکنه روابط نزدیکی شکل بگیره (تازه مجازی نیستن)، ولی مثلن من تو مهمونیم یا سیزده به در رندوم ۲۰ نفر از همکارام یا هم‌کلاسی‌هامو دعوت نمیکنم.
و اساسن من از پادپرس مجازیه که دارم لذت میبرم، شرکت تو دورهمی‌هاش صرفن از روی کنجکاویه. که ببینم کارگردان خلقت (!!!) چه بازیگرایی برای شخصیتای کتاب انتخاب کرده!: ))
اینکه میگم در شان نیست برای اینه که هم پادپرس برا من اعتبار داشته، هم در پیشینه‌ی تربیتیم اعتبار با ابهت و ابهت با رعایت سلسله مراتب و ادب و اینا همراه بوده!: ))) نه اینکه بگم خوبه، اینجوریه دیگه سخته عوضش کنم، اذیتمم نمیکنه.
اینکه شرکت نمیکنم تو این فضام بخاطر همونه که نمیتونم راحت صمیمی شم و جوج زدن و این فضای رو چمن واقعن برام با آدمای خیلی نزدیکی تعریف شده!: ی
میتونه مصارف دیگه ای داشته باشه
اونها فرصت معرفی داشته باشن و در مقابل پادپرس رو به کاربراشون یا اعضای سازمانشون معرفی کنن.البته این ی پیشنهاد اولیه هست و خیلی کارای جالب تری هم میشه کرد
مثلن حتا مشکلی ندارم همه از خونه جوجه بیارن بشینیم بخوریم، ولی این تصویری که توصیف شد فضایی رو ایجاد میکنه تو ذهنم که با زیرپوش و تک درخت بید تو جاده‌ی بین شهری و چایی قند پهلو و دیگه قلیون و یه دهن بخونیم و ضعیفه و … درامیخته و بیا قبول کنیم تم خوبی نیست برای دورهمی پادپرس!: ))
استارت آپ های جالبی در ایران وجود دارن که مردم بصورت پیش‌فرض فکر میکنن این چیزارو فقط اونور آب میشه دید شاید شارسیک رو بشناسید
شارسیک یک لابراتوار آنلاین برای مدلسازی افکار شما قبل از اجراست .
شارسیک را با سایت های طالع بینی ، ستاره شناسی ، فال گیری و حتی روانشناسی اشتباه نگیرید ، شارسیک ریاضیات است .
این شاید بدرد خیلی پادپرسیا بخوره و به خیلی دردها برای پادپرس(زمینه های همکاری باید بررسی بشن)
این دست استارتاپ ها بسختی فرصتی برای معرفی خودشون بدست میارن، احتمالا خود پادپرس هم با این معضل مواجه شده
همینطور همکاری های جالب و سازنده ای میتونه در این فرآیند شکل بگیره، بجای اینکه بخوایید با کوپن و تخفیف محصولتون رو ارائه بکنید به این فکر باشید که چجوری میتونید مشتریان رو به محصولتون ارائه کنید.
شرکا و همکاران خوب تنوع، جذابیت و گستردگی خدمات شمارو بطور محسوسی تحت تاثیر قرار میده
اونجا کلی ادم ایده پرداز و خوش‌فکر هست… یعنی میشه هیچ کدومشون جذب پادپرس نشن؟! یعنی هیچ کدومشون فکری برای یک پادپرس بهتر ندارن؟ قطعا تو مغزشون کلی سوال دارن که هنوز در پادپرس مطرح نشده و احتمالا اونجا میشه کلی جواب خوب برای سوالات بی پاسخ در پادپرس پیداکرد
، نمیتونه ردتون رو بگیره:
با مدرن بودن که به جایی نرسیده جامعه شاید با فضای سنتی امیدی وجود داشته باشه