دوستانی که در مدارس تیزهوشان درس خوندید
به نظرتون تحصیل در این مدارس چه نقاط مثبت و منفی داره؟
در آینده دوست دارید اگر فرزندتون (با فرض توانا بودن در تحصیل در این مدارس)
وارد این مدارس بشه
لطفا دیگر دوستان هم وارد بحث بشید تا بهترین تصمیم رو در مورد تحصیل فرزندان بگیریم.
دنباله‌ی موضوع با جدا کردن بچه ها به استعدادهای درخشان و عادی در سیستم آموزشی موافقید؟
برای من فقط حس رقابت، محیط یک دست از لحاظ تحصیلی. اهداف مشخص تحصیلی نکات مثبت درس خوندن توی تیزهوشان بود،البته لذت بردن پدر و مادرم از اینکه توی تیزهوشان بودم یه بحث کاملا جداس.
نکات منفیش فقط تنهایی بود که امروزم دارمش.
یه جورایی منزوی شدم.
علت تنهایی تون چی بود؟
آیا تحصیل در این مدرسه باعث این تنهایی شده
میشه توضیح بدید؟
علت:
۱- اکثر دانش آموزان حتی خودم فقط دنبال تحصیل رقابتی بودیم،کسی کاری به کار کسی نداشت و همیشه سعی واسه نمره ۲۰ بود.
۲- اکثر معلم ها روی مهارت های فردی ما کار می کردن.
۳- روحیه مشارکت رو هیچ وقت نتونستن و یا شاید ما نخواستیم یاد بگیریم.
۴- ساعت کلاس هامون به اضافه ی فوق برنامه ها یا همون جبرانی تا ساعت ۳ بود و واقعا انرژی دیگه واسه فعالیت ها جانبی مثل ورزش و بازی با دوست هامون رو نداشتیم.
بعضی از دوستان سمپادی پیش از این تجربیاتشون رو در قالب موضوع زیر به اشتراک گذاشتن و پیشنهاد میکنم حتما این تجربه‌ها رو مطالعه کنین:
عنوان یک پدر هیچ‌گاه نه تمایلی خواهم داشت و نه اصراری ، بر اینکه فرزندم حتما در چنین مدرسه‌ای با چنین عنوانی باشد ؛ اگر مخالفت نکنم. هدف و نیت این مدارس ، شیوه کار این مدارس ، فرهنگ غالب این مدارس رو نه تنها عامل ترقی توانایی فرزندم نمیدونم بلکه ممکنه جلوی استعدادهای حقیقی او را بگیرد زیرا در چنین مدارسی عموما راه و مسیر یکسانی به همگان توصیه میشه و با فشار روانی و درسی بیشتر سعی میکنند دانش آموزان را به صورت یک شکل در این مسیر قرار دهند.
چون جو این مدارس رو نوعی اجبار بیرونی در جهت‌دهی زندگی شخصی فرزندم میدونم از نگاه پدرانه اصراری به رفتن در چنین مسیری ندارم. (به طور کلی اصراری ندارم در مسیری فعالیت کنه که خواسته خودم باشه ، شغلی که میل خودم باشه و …)
اگر فرزندتون اصرار داشته باشه قبول میکنید؟
چطور به این نتیجه رسیدید؟
بله
به نگاه شخصی به نظر میرسه این مدارس عمدتا علوم طبیعی (رشته ریاضی و تجربی) را به صورت جدی تحت پوشش دارند و بیشتر مانور میدهند که در ریاضی و فیزیک و زیست فرد به توانایی بالایی برسه و نهایتا مهندس یا دکتر شود. حال اگر توانایی فرزندم تفکر فلسفی ، نوازندگی ، نقاشی و … باشد چه؟ اینجا که یک القای کاذب میتونه آینده فرد رو خراب کنه. تنگ بودن دایره تعریف «نبوغ» و «استعداد» در این مدارس به عقیده من بالاتر از سایر مدارس است.