من از مرگ میخوام که بزاره به زندگی ادامه بدم.
زیاد علاقه ای به مردن ندارم.ترجیح میدم زندگی خودم رو صرف علم و فناوری کنم تا دنیا رو بهتر از قبلش کنم.
حداقل هنوز نه ؛ امیدوارم راهی پیدا کنم که بیشتر زنده بمونم و تصمیم بگیرم چطور بمیرم.
نمیدونم فیلم مرگبازان رو دیدید یا نه اما دوست دارم مثل اونا اول امتحان کنم ببینم مردن چه شکلیه. 
خواستم از مرگ اینه که نیاد سراغم، که بیاد کلامون میره تو هم
ترجیح میدم اگر قرار هست بمیرم این مردن به یک شکل هیجان انگیز و ارزشمند باشه
مثلا در جنگ بعد از اینکه کلی تلفات به دشمن وارد کردم با یه موشکی یا بواسطه تک تیر اندازی چیزی بمیرم
(البته سرباز نیستم ولی نیاز بشه میشم )
در کجاشم که خب " همه جای ایران سرای من است "صرفا واسم مهمه که این اتفاق در خاک ایران بیافته، حالا به هرشکلی که قراره اتفاق بیافته
اگه مجبور باشم بمیرم مرگ طبیعی بدون درد رو ترجیح میدم(امیدوارم قبل از مرگ کار های مهمی انجام بدم که دنیا رو بهتر از قبل کنه)
اتفاقا همونش اصل داستانه دیگه وقتی قدم زنان میرسی ته کوچه و میمیری و هم زمان آهنگ هم تموم میشه و هم زمان توتون پیپت هم تموم میشه و ساعت ۲:18 دقیقه اس! نظم بی نظمیش وقتی کامله که کوچه بن بست باشه وگرنه بقیه اشون رو بی معنی میکنه 
اصل زندگی ما هم همینه تا وقتی مرگ نباشه زندگی ارزشمند نمیشه 
حالا فرض می کنیم کوچه ی بن بست اش عجیب نیست، قبول کن ساعت 2:18 دقیقه عجیبه!
وقتی همه چی تموم شده، کوچه هم تموم شده منطقا باید ساعت 00:00 باشه …
نه دیگه چون مشخص نیست کی قراره بمیریم و یه بی نظمیه پس نمیتونه دقیق باشه مگر اینکه شانسی پیش بیاد
یعنی به طور زیرپوستی قبول کردین ساعت 2:18 دقیقه هم نمیتونه باشه. من خیالم راحت باشه در این مورد تسلیم شدین،چون در غیر این صورت یک احساس ناآرامشی دارم 
اون که بعله ۲:١٨ فقط یه مثاله که دوست دارم شب باشه هوا قرمز باشه برف بیاد وگرنه عددش مهم نیست زیاد
حالا می تونم ی نفس عمیق بکشم. تمام. 
شب وارد تختخواب بشم ولی صبحش از تختخواب بلند نشم. دلم میخواد اینجوری خواب موقتم وصل به خواب ابدی بشه!!
وقتی نمیشه برای چگونه مردن تصمیم گرفت اصلا چرا باید بهش فکر کرد؟
از مرگ می خواهم بهم فرصت زندگی بده و تا رسیدن به آرزو هایم گرد بوم و بر من نگردد.
دوست دارم وقتی بیاد سراغم که زمین گیر نشده باشم.
نوعش مهم نیست ولی دوست دارم بیشتر از چند ثانیه طول نکشه مثل به انفجار که من تو مرکزش باشم و تو چند ثانیه پودر شم
فقط اون پیپ تو داستان باشه 
دوست دارم در آرامش و بی درد بمیرم…
در دو صورت ترجیح میدم خودکشی کنم درد زیاد و آلزایمر
مطمئنا جنگل حس قشنگ تری داره نسبت به بقیه موارد. اما گوشه اتاق رو ترجیح میدم.
توی جنگل گرگ منو بخوره