همین الان در ایران از تکنولوژی واقعیت افزوده برای سرگرمی و تفریح استفاده میشود. ولی یادم هست در جایی خوندم یا دیدم که از این تکنولوژی نوظهور جهت درمان بیماریهای روحی و ذهنی هم میتوان استفاده کرد. کسی از این موضوع، هر چند در حد عمومی، اطلاعی دارد؟
فکر نمیکردم که اینقدر جاافتاده باشه ولی ظاهرا توی خیلی جاها استفاده میشه. دقیقا سئوال روی چی هست؟ نحوه کارکرد یا مزیتها و معایبش؟
همونطور که گفتین این سوال میتونه به سوالای مشخص بعدی هم تبدیل بشه.
در این سوال بیشتر سعیم بر این بود که بتونیم به صورت جمعی به شناختی از اصول و پایهی این تکنولوژی برسیم.
چرایی مطرح شدنش هم به این برمیگرده که دیروز با دوستی آشنا شدم که فوبیا و ترس از ارتفاع داشت. موقعی که با هم به تراس مجموعه میرفتیم به صورت کامل امکان راه رفتن رو از دست میداد. موضوعی که شاید برای شخصی مثل من، که از این مشکل درست سر در نمیاره، میتونست با تمسخر همراه باشه.
درست در همون لحظه پیشنهادی که مطرح شد این بود که برای درمان این مشکل میتونه از واقعیت افزوده استفاده کنه.
ولی چجوری؟ چجوریه که این تکنولوژی در درمان مشکلات ذهنی و روحی میتونه موثر عمل کنه؟ اصلاً موثر هست؟
توی ویکی هم توضیح داده. فلسفه ش در این مورد بسیار ساده هست. اگر میخواید یه نفر ترس رو بزاره کنار، با احتیاط اون رو با ترس نامعقولش روبرو کنید. اساس روش خیلی قدیمی هست. واقعیت مجازی این امکان رو میده که به طور مجازی با ترس روبرو بشه نه لزوما با شبیه سازی شده ی واقعی .
تکنولوژی های علوم اعصاب برای شناسائی کارکرد و فهم پاسخ مغز خیلی پیشرفت داشته. بیشتر میدونم که داده های آماری دقیق و زیادی از نحوه ی عملکرد مغز در حین بیماری های مختلف وجود داره. ولی درمان به نظر نمیاد خیلی پیشرفت کرده باشه. توی این مورد هم، بیشتر درمان قبلی با وسیله مدرن انجام میشه. جدا از این مورد، در ارزیابی شنیده ها درباره تکنولوژی باید دقت کرد. چون پتانسیل تئوری و حدسیات خیلی با واقعیت قاطی میشه.