همه ی نعمت ها و خوشی هایی که در بهشت وجود دارد از میوه های زیبا و خوب و خوردنی ها و نوشیدنی ها گرفته تا منازل و کاخ ها و تالارها و پوشاک، مرد و زن به طور یکسان از آن برخوردارند.
بنا بر این سؤالی که در اینجا مطرح می شود این است که: در قرآن به مردان وعده داده شده که در بهشت به آنها (حور العین) (زنان زیبارو) داده می شود؛ چرا در این مورد به خصوص به زنان هیچ وعده ای داده نشده؟
برای مشارکت تو این بحث فقط ۴۸ ساعت بعد از آخرین پاسخ فرصت دارین.
کاربرهای معتبر، که نشان پادپُرسی رو دارن، می‌تونن تو این گفتگو شرکت کنن.
از قدیم گفتن : بهشت جائیست که آزاری نباشد / کسی را با کسی کاری نباشد
اگر قرار باشه زنان را هم در بهشت جای بدن که بهشت فایده ای نداره
یعنی خانم ها با آسایش منافات دارند .
حورالعین زن نیست شبیه زن هست ولی نمیتواند صحبت کند به همین دلیل تو بهشت راهشون می دهند
مردهای مومن هر وقت اراده کنند حوریان تشریف میارند جهت خدمت رسانی در کمال آرامش و سکوت
حورالعین از واژه های قرآن به معنای زنان بهشتی زیباروی است که خصایل اخلاقی نیکو نیز دارند.
تعریفی که تو لغتنامه دهخدا برای حورالعین آمده به شرح زیر است:
حورالعین یعنی زنان سیمین تن و درشت چشم. حورالعین به معنی زنان سپیدپوست فراخ چشم، چه حور جمع حوراء است و حوراء به معنی زن سپیدپوست که موی سر و سیاهی چشمش بغایت سیاه و پوست بدنش بغایت سپید باشد و عین جمع عیناء است و لفظ عیناء به معنی زن فراخ چشم. حور به تنهایی یا بصورت مرکب در فارسی بصیغه مفرد استعمال می شود.
جناب دهخدا هم گویا از خانمش ترسیده بوده که بیش از این ادامه نداده والا می گفت که حوریان نمیتوانند حرف بزنند
اصلا بهشت برای آدم آفریده شد. ادم هم مرد بود چرا باید چیزی که واس ماس رو شریک شیم
اولا این یک موضوع دین هست و دین با مذهب فرق دارد
دوما زمانی که این مسائل مطرح بود مردان قوم عرب وحشی بودند و زنان در حاشیه
ثالثا بهترین برداشت در باب این موضوع را حضرت حافظ داشته آنجا که فرمود:
تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود / بنده من شو و برخور ز همه سیم تنان
خداوند با نشان دادن در باغ سبز میخواهد آدم رو هدایت کند تا به مقام بندگی روی بیاره مقام بندگی هم مراتب دارد که بالاترین مرتبه آن در همچنین روزی (عاشورا) رخ داد که حضرت حافظ فرمود:
بر آستان جانان گر سر توان نهادن / گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد
فکر میکنم که این وعده‌ها وجود داره ولی به دلیل اینکه بیشتر مخاطب سنتی مردان یودن، خیلی به چشم نیومده:
البته بیشتر مخاطبین برای ادیان در قدیم، مردان بودن که توان جنگجویی داشتن و میتونستن در گسترش از طریق نبرد کمک کنن.
نکته دوم تفاوت در دیدگاه به وعده به مردان و زنان هست که تا حدی به روانشناسی برحسب تجربه برمیگرده. برای مردان معمولا حس هدف بیشتر مواردی بوده که نمود بیرونی داره در حالیکه برای زنان بیشتر خود حس اهمیت داره و شاید نماد بیرونی اهمیت بالایی نداشته باشه. مثلا حس آرامش به خودی خود میتونه یک وعده برای زنان باشه ولی برای خیلی معنای خاصی نداره مگر اینکه به شکل بیرونی ارائه بشه.
به طور کلی میشه این رو مورد بحث قرار داد که قدرت انگیزشی وعده برای مردان با زنان چه تفاوتی داره؟
شما انتظار داشتی دوره زنده بگور کردن دختران بیان برای زنان جایزه مردای سیکس پکی بهشتی بذارن؟ خصوصا دوره محمد؟
تازه همین میوه های بهشتی و خوشمزه هارو احتمالا از دستشون در رفته اسم زنهارو هم اوردن وگرنه تازه چندده ساله حرف از حقوق زنها میشنویم
از نظر خود بنده ، هرکسی به زنان ظلمی بکنه، حق و حقوق اونها رو رعایت نکنه، نباید مورد رحمت خدا قرار بگیره. زنها واقعاً موجوداتی ایثارگر و از خودگذشته، زحمت کش، خیرخواه، مهربان، دوست داشتنی و قابل احترام هستند. حالا شاید در بین آنها باشند کسانی که براثر تربیت غلط یا شرایطی که توش بزرگ شدند، از شخصیت مطلوبی برخوردار نباشند که این امر در بین مردان هم وجود داره و نمیشه این مسئله رو به همه تعمیم داد.
چون خورشید پشتش به ماست
زنان موجودات احساسی هستند و با وعده و وعید نقد رو به نسیه نمیفروشن اما آقایون بیشتر منطقی هستن و به ولع نسیه نقد رو ول میکنن
در کل که اگه من زن هم بودم میشد دلم حوری بخواد منعی براش نمیبینم زیاد
مشکل از تفسیر هم هست
وقتی بعد فیزیکی وجود نداره پس جنسی هم وجود نداره و نیاز جنسی هم وجود نداره که بخوایم اونجوری بهش نگاه کنیم به نظرم
اینکه ما در بعد فیزیکی بخوایم بگیم آخ جون میریم بهشت هرکاری اینجا نکردیم رو اونجا میکنیم قشنگ زهی خیال باطله! ما بعد فیزیکی رو میبینیم که حداقل درکی از بعد روحانی (لامصب یه کلمه رو هم واسه ما کلیدکاری نکرده نذاشت!) داشته باشیم البته به نظر من اینجوریه
حوری اگه مونث باش حور میشه مذکر؟
فقط واست تو بهشت کارت بکشه تو خرید کنی اون کارت بکشه هی خرید کنی هی کارت بکشه
خدا عادله
اگه خوب دقت کنیم می بینیم که خداوند در هر یک از آن آیات، که از مادران اسم برده، با عظمت و بزرگی از مادر یاد کرده و به نوعی از مقام او تمجید نموده است. چرا که وحی و الهام مستقیم خدا به مادر موسی، اظهار ارادت و نیکویی عیسی به مادر، بیان زحمات و رنج های مادر در قرآن کریم و همچنین دستور حق تعالی به احسان و نیکی نسبت به پدر و مادر، همه گواه بر رفعت جایگاه مادر است.
خدای تعالی در سوره لقمان و احقاف پس از توصیه به احسان والدین، تحمل رنج و زحمت های مادر را بیان می کند و می فرماید :«حملته امّه کُرها و وضعته کُرها و فصالُه ثلاثون شهرا حتّی اذا بلغ أشدّه و بلغ اربعین سنة»؛ «مادرش او (فرزند) را با ناراحتی حمل می کند و با ناراحتی بر زمین می گذارد و دوران حمل و از شیر باز گرفتنش سی ماه است تا زمانی که به کمال و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد.» بیان رنج و تلاش مادر با این که پدر نیز در اغلب سختی های تربیت فرزند شریک است، خود دلیل بر اهمیت و ارزش کار مادر است. روشن است، کسی نزد حق تعالی مقام بالاتر دارد که کار ارزشمندتری انجام دهد.
ببینید قرآن کلام خداست و محدود به زمان خاصی نیست.
قرآن بعنوان نقشه راه زندگی به بشر عرضه شده تا طی دورانهای بعد از خودش هم راهنمای بشریت باشه.
پس نمیشه این دلیل رو برای پاسخ در قبال موضوع سوال، پذیرفت.
این که پاداش زنان مومن در بهشت چیست؟ در منابع کلامی و روایی چنین آمده که در روز قیامت، اگر شوهر زن مؤمنه، اهل بهشت بود همو را به اختیار خود می پذیرد و اگر از اهل جهنم بود مردی را از میان مردان بهشتی برمیگزیند.
شاید بتوان گفت علت این که زنان بهشتی، چه از جنس حوران بهشتی و چه آنان که وارد بهشت شده اند دارای یک همسر هستند، این است که چند شوهری علاوه بر ناسازگار بودن با طبیعت مرد با طبیعت زن نیز ناسازگار است.
اما باید توجه داشت با مراجعه به آیات، روایات و تفاسیر مربوطه این گونه استفاده می شود که زنان با ایمان در قیامت در کنار زنان بهشتی (حورالعین) با مردان مؤمن بهشتی قرین میباشند. و زنان با ایمان با همسران با ایمان خود وارد بهشت میشوند.
1- « اُدْخُلُوا اَلْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَ أَزْواجُکُمْ تُحْبَرُونَ » (به آنها خطاب میشود:) «شما و همسرانتان در نهایت شادمانی وارد بهشت شوید!» و منظور از ازواج، همان زنان با ایمانی هستند که در دنیا بودند و بودن در کنار همسران با ایمان و مهربان هم برای مردان لذتبخش است و هم برای زنانشان.
2- «هُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فِی ظِلالٍ عَلَی اَلْأَرائِکِ مُتَّکِؤُنَ » آنها و همسرانشان در سایههای (قصرها و درختان بهشتی) بر تختها تکیه زدهاند…
و آیاتی که داخل شدن همسران صالح را به بهشت وعده داده، از جمله: «رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ اَلَّتِی وَعَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِمْ إِنَّکَ أَنْتَ اَلْعَزِیزُ اَلْحَکِیمُ » پروردگارا! آنها را در باغهای جاویدان بهشت که به آنها وعده فرمودهای وارد کن، همچنین از پدران و همسران و فرزندانشان هر کدام که صالح بودند، که تو توانا و حکیمی!
«جَنّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیّاتِهِمْ وَ الْمَلائِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِمْ مِنْ کُلِّ بابٍ»
(همان) باغهای جاویدان بهشتی که وارد آن میشوند؛ و همچنین پدران و همسران و فرزندان صالح آنها؛ و فرشتگان از هر دری بر آنان وارد میگردند…
از این آیات استفاده میشود که زنان و مردانی که در این دنیا همسر یکدیگرند هرگاه هر دو با ایمان و بهشتی باشند در آنجا به هم ملحق میشوند و با هم در بهترین شرایط و حالات زندگی می‌کنند.
و حتی از روایات استفاده میشود که مقام این زنان برتر از حوریان بهشتی است؛ به خاطر عبادات و اعمال صالحی که در این جهان انجام دادهاند، بنابراین لذتهای بهشت مخصوص مردان بهشتی نیست، بلکه کسی که داخل بهشت میشود از نعمتها و زیباییها لذت خواهد برد. چنان که قرآن میفرماید: « یُطافُ عَلَیْهِمْ بِصِحافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ أَکْوابٍ وَ فیها ما تَشْتَهیهِ اْلأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ اْلأَعْیُنُ وَ أَنْتُمْ فیها خالِدُونَ»
“(این در حالی است که) ظرفهای ( غذا) و جامه ای طلائی (شراب طهور) را گرداگرد آنها میگردانند؛ و در آن (بهشت) آنچه دلها میخواهد و چشمها از آن لذت میبرد موجود است؛ و شما همیشه در آن خواهید ماند!”
در این امر نیز بین مرد و زن بهشتی فرقی نیست هر کدام از آنها هر نوع لذتی بخواهند بر ایشان موجود است.
سوالی که مطرح کردید، سوال خوب و قابل تاملی ست، منتها بنظر بنده میشه جدای سوال این تایپیک مطرح بشه و مورد بحث قرار بگیره. سوالی که بنده مطرح کرده ام منظورش این نیست که دقیقاً از جنس وعده مردانه، به زنان هم وعده ای داده بشه.
منظور اینه که به مرد این وعده رو دادن، حالا در قبال این وعده آیا واسه زنان هم چیزی درنظر گرفته شده؟
فرض کنیم پدر خانواده میره سفر، واسه پسرش یه سوغاتی پسرانه میاره، مثلا کت و شلوار مردانه، حالا وقتی سوغاتی رو تو جمع خانواده که زنش و دختر و پسرش حضور دارن، تحویل پسرش میده، مادره می گه: خب مبارک پسرم باشه، باباجون حالا بیار ببینیم دربرابر اون هدیه قشنگ واسه دخترم چی آوردی؟ قطعاً هدیه مورد نظر، هدیه ای ست از جنس نیاز و مطلوب خانم ها. و انتظاری نمیره که یه کت و شلوار مردانه هم واسه دختر خریده باشه.
حالا اگه درقبال حورالعین واسه مردان، وعده ای برای زنان داده شده، چیه؟
سوال دنبال این مسئله هست.
برای این منبعی هم دارید؟ منظورم منبعی غیرمذهبی هست.
در یه مقاله علمی خونده بودم که کلا تک-همسری بودن قراردادی هست که انسان برای بقای جامعه و محافظت از بچه‌هاشون گذاشته. وگرنه همه انسان‌ها، هم زن و هم مرد، مشابه گنجشک‌ها، به لحاظ تمایلات فیزیولوژیک موجوداتی چندهمسری هستن.
حالا اینکه بعضی کشورها (از جمله کشورهای اسلامی) اومدن و این قانون تک-همسری رو فقط مختص زن در نظر گرفتن، به دلیل مردسالاری بودن این جوامع هست. تو این جوامع مردان، برعکس چیزی که جلال فکر می‌کنه، هم نقد رو می‌خوان و هم نسیه رو.
الان متاسفانه دسترسی به اون مقاله ندارم، ولی مثلا مطالعه مشابهی رو پیدا کردم که خبرش رو در زیر می‌تونید بخونید و با کمی جستجوی بیشتر به مقاله اصلی برسید:
منعی براش نمیبینم زیاد
